PLEASE STAY (GxG)

Chapter 13

This is bad.

Papalapit sya ng papalapit at naamoy ko na din yung alak.

"Sofia, what are you doing? Why are you here?" tanong ko sa knya.

Tumigil sya sa paglalakad ng nasa harap nya na ako.

"I f-followed you and c-all me S-ofi not Sofia".

She can't even say a sentence na hindi nauutal. -___-

Sofi.that's my nickname for her. Ako lang tumatawag nun sa knya, others call her Fia or Sofia. Tsaka nagagalit sya pag may tumatawag nun sa kanya maliban sakin.

"No. You're drunk Sofia. Come, balik na tayo." sabi ko sa kanya

"H-indi ako lashing. At di ako aalis hanggat di mo un sinasabi. Alam ko ginagawa ko Summer" papalapit ng papalapit pa ulit sya sakin. pinasok na nya yung personal space ko.

Now, nakahawak ako sa lababo para suportahan ako. Sofia is now an inch away from me.

Her brown eyes are staring to mine. Ngayon ko lang ulit nakita ng malapitan yung mata nya. How I love those eyes.

Her hand are now touching my cheeks,

I froze ng maglapat yung skin nya sa skin ko.

Napapad yung kamay nya to my nose

Hanggang napunta eto sa lips ko.

"S-sofi" sabi ko. My breath hitch everytime hinahawakan nya ko.

I see a tear roll down to her cheek. Pinunasan nya naman eto ng mapansin nya. Kaya nawala yung kamay nya sa mga labi ko.

She smiled at me, pero tuloy tuloy na ang pag-agos ng luha nya.

Masakit para sakin na nakikita syang nasasaktan. Pinipigilan ko ang sarili ko na wag punasan ang luha nya.

"S-summer. I miss you"

Yun naman pala eh. Bat umiiyak pa---

W-ait.

Did I heard it right. Namiss nya ko? Pero bakit nya sinasabi to ngayon? Maybe if she's early a year from now, baka tanggappin ko pa I miss you nya. -___-

"You're drunk let's go. They're waiting for us." Hihilahin ko na sana sya ng bigla nyang nabasa gagawin ko. Nilapit nya yung mukha nya sakin, like she will kiss me pag may mali akong ginawa. Kaya naistatwa na naman ako. Napatingin eto sakin

"J-just one move and I will kiss you" she said

Hindi na ko gumalaw ng sinabe nya un. Ng di nga ako gumalaw, napasimangot eto inalyo na yung mukha saken.

Nakahinga naman na ko maluwag.

Phew. I think di pa nga sya lasing.

"What do you want?" I asked her.

"You" tumingin sya saken na parang she really wants me. And she said it ng di nauutal.

Tumngin ako sa kanya. That face. Yung mata  nya, yung ilong, yung lips nya, I used to love everything in her. Pero ngayon, everytime I looked at her, nasasaktan lang ako. Nasasaktan ako kase we used to be perfect in each other, pero lahat nagbago. Sumuko sya samin, at i can't have her anymore. Even if she's acting like this. Nabalot na ko ng takot.

D na ko tulad ng dati. Mas prefer ko ngayon na safe yung puso ko sa taong in case makakuha neto.  In her, walang kasiguraduhan. Maybe mas better nga na maging friends nalang kami, for peace. I cant avoid her.

"I'm sorry. Maybe we can still be friends. For Agnes and Alex." sabi ko sa kanya.

"Please no. I want you. I want you to be m-mine" she said as tears starting to form again to her eyes.

Nasasaktan ako pag nkikita syang ganito. Pero baka mas masaktan ako sa gusto nya.

Kinagat ko ung labi ko para di din tumulo yung luha ko.

"I used to be yours, Sofi. Pinakawalan mo na ko. Lahat nagbago na. You have James now. I don't know kung anong label sa inyo, but I think he's a good person. Sana tanggappin mo ung gusto ko. Let's be friends, again." sabi ko sa kanya.

Napaluhod sya at humagulhol. Wala akong narinig na sagot sa kanya kundi ang iyak nya lang. Mga ilang minuto din kaming ganun. Her, crying, at ako na nakatayo sa harap nya na nagpipigil din ng luha ko.

I guess, pumayag na sya kanina pa.

Silence means yes diba?

I offered my hand to her para nakatayo sya. Unti ng humuhupa yung iyak nya. Napatingin sa kamay ko. I smiled at her. Inaaccept nya naman yun.

Pero ang di ko inaasahan yung bigla nya kong niyakap.

Aalis sana ako sa yakap nya, pero sobrang higpit eto. Her warmth, her smell, kahit may halong alcohol yung amoy nya pero nangigibabaw pa rin yung perfume nya. It feels really good kaya hinayaan ko nalang.

"Pumapayag na ko."

napangiti ako sa sinabe neto. Sa tingin ko eto na ung simula.

"But let's go out tomorrow. You still owe me."

Mapabitaw ako sa yakap nya. Napatingin ako sa kanya. Is she serious?

"Uh, you know, f-friendly date." sabi neto na parang nabasa yung iniisip ko.

Tumango nalang ako. Wala naman sigurong masama diba, maybe ito na yung simula.

Ngumiti sya sa naging sagot ko sa kanya. Napayakap ulit sya sakin. Maybe I will get used to it.

Nang bumitaw sya, ngumiti sya sakin one last time bago lumabas.

Teka, wala ba yung gagawin dito? Sinundan ba talaga ako nun?

Napailing na lang ako.

Binalewala ko na lang yun at sumunod na din sa kanya pagkatapos ng ilang minuto.

Nang makabalik ako, lasing na lasing na yung mga kasamahan ko. Even coach. Si James namumula lang, pero alam kong lasing na din eto. Inaalalayan na sya ni Sofi.

Bumalik ako sa pwesto ko kanina. May  naramdaman akong ulo sa balikat ko ng makaupo na ko.

"A-ang tagal,-hek mo" sabi ni Avery.

Lasing na din pala tong isang to.

Napangiti ako. Lumapit pa ko lalo sa kanya para maganda yung pagkakaplace ng ulo nya sa balikat ko.

"Nagjebs pa ko sa CR eh" pabirong sabi ko.

"W-what? Hek. Ang kadiri mo naman" sabay layo neto sakin. Tapos nag-action pa syang mabaho.

"HAAHAHAHAAHAHAHAHAHAHA!"

Di ko na talaga kinaya, bat ang baliw at the same time cute din sya?

Masakit na yung tyan ko kakatawa ng mapansin ko tahimik silang lahat na nakatingin sa aken. Unti-unting humupa yung tawa ko at alanganing ngumiti sa kanila.

"It's good to know na marunong ka palang tumawa." sabi ni Megan

Akala ko mga lasing na to ka kaingay kaina.

"Excited na kung makilala pa ng mas mabuti ung heartthrob ng University" sabi ni Ryu.

May naramdaman akong nilaga
yan ng anong bagay ang kamay ko. Pagtingin ko, hand sanitizer. -_____-

"Gamitin hek mo yan!" lasing na nga etong si Avery.

Narinig kong tumawa ang katabi ko. I glare at her. Alam ko di din to basta basta natatamaan.

"Sorry. Natatwa lang talaga ako beb" sabi neto

Pati ako din naman. Sinunod ko nalang ang gusto ni Avery dahil lasing eto at ayaw neto humawak sakin kahit di ko naman ginawa yun.

Nagpatuloy sila sa kwentuhan. Ave is now resting on my shoulder. Itinuon ko nalang yung atensyon ko sa team kahit alam kong may mga matang mainit na nakatingin samin kanina pa.

Di ko alam kong ano ang gagawin ko bukas. Sana makalimutan nya.
Sana lasing lang talaga sya.

****