Yolculuk | Kim NamJoon :: RM

[24]

15:00 | Kim Evi / Sanat odası

Şu an oturmuş bir bebeğimin röntgen fotosuna bakıyorum ve resmini çiziyorum.

5 Aylık oldu çoktan ...

Her şey harika geçiyor, tabii Nam joon'un bana gösterdiği umursamazlık sayılmazsa.
Yani bebeğini taşıyorum, beni baş tacı etmesi gerekmez mi?
Yani dizilerde hep öyle oluyordu...

Ama bende ona yüz vermeyeceğim, benimle doğru düzgün konuşmuyor ki.
Sorduğumdada hep
'İşler çok yoğun, sen takma'
Diyor.
Sanki öyle dedi diye özürü oldu, ona kızmayacağım sanıyor.

"Ben geldim"

"Erkencisin?"

"Erken gelemem mi?!"

"Sadece sordum!"

Dedim ve gözlerimi 180 derece dönderdim, yani yarım tur yaptım.

"Ne çiziyorsun?"

"Bilmek istiyorsan gel bak"

Dediğimde büyük adımlarla yanıma doğru geldi ve resmime baktı.

"Bunu ne zaman çektirdin!?"

Dediğinde gülesim vardı ama ciddi olmam gerek.

"Bir kaç hafta önce"

"Benim niye bundan haberim yok peki!?"

"Nam joon beni güldürme!
Sana kaç kere dedim, tabii sen beni cidden bir dinleseydin!?
Yani ne kadar önemli olabilir bir iş ki kendi aileni arka plana atabiliyorsun?!"

"İlk önce bir sakin ol"

"Olamam ya!
Yetti be adam!"

Dedim ve bir hışımla ayağa kalkıp etrafımda ki her şeyi unutup, sadece dış kapıya doğru hızlıca yürüdüm.

15:15 | Choi Evi

"Kızım yeter ağlama o salak için!"

Demesine rağmen göz yaşlarım durmuyordu.
O pis herif için bir göz yaşı bile akıtmayı düşünmüyorken, elimde olmadan akıp gidiyordu işte su gibi ö.

"Yah bence sen abarttın Ae Ra, eniştemle aynı işteyiz, onu ilk defa bu kadar iyi anlıyorum"

"Sen sus bir kere pis satıcı!
Sanki hamile olmak çok kolay!"

"Evet sen haklısın kızım, hadi kendine gel, ağl-"

"Dingdong"

"O zaman ben bakıyorum anne"

"O benim annem, pis satıcı!"

Diyebildim göz yaşlarımın arasından.
Yani kendime şu an sövmek istiyorum -onca yer varken buraya geldiğim için- ama içimde bebeğim var, bu yaşta öğrenmesin küfür etmeyi.

"Ah evet enişte, içerde!"

Jackson'un neden bağırdığı belliydi, sat-sonrada yardım et mantığını kulanıyordu yine.

Kapının kapanma sesini duyar duymaz eski odama doğru koştum.
İçeriye girer girmezde kapıyı arkamdan kilitledim ve derin bir nefes aldım.

Etrafa bakındığımda eski anılarım canlandı zihnimde.
Eskiden hep buradan gitmek isterdim ama şimdi, gençliğime dönmek için her şeyi yapardım.

Ve kapıdan gelen yumruk sesleri...