[27]

2.3K 135 14
                                    


22:00 | Kim Dairesi / yatak odası

"Kim seni aramıştı?"

Dedim yaralarına pansuman yaparken.

"H-hiç, J-jin hyung aramıştı"

Dedi kekeleyerek, ve kekelemesinin nedeni yaralarına bastırdığım ilaç değildi, buna adım gibi eminim.

"Doğruyu söyle bana Nam joon, ve bana bir daha asla yalan söyleme"

"Ben sana daha önce hiç yalan söyledim mi!?"

Dedi kendini savunarak.

"Tam tamına 25 saniye önce, bana söylediğin ilk yalan.
Tarih: 30.12.17
Saat: 22:05:50
Yer: yatak odası"

Dememe yanıt güldü ,
Ne kadarda iyi gelmişti bana tek bir gülümsemen...

"Tamam Nam joon yeter artık, bana hemen doğruları söyle!"

"Tamam ya... a-aşiret aradı"

Dedi tereddüt ederek,
Yarasına yedirdiğim Kremli parmağım birden durdu.
Onlar ona vurmuş olmasın..

"O-onlar mı sana v-vur..- bunu yaptı?!"

Dedim ve kafamı kaldırıp gözlerinin içine baktım,
Kafasını aşağa-yukarı salladı....

"Niye! Neden!
Bu kadar mı caniler?
Bir insana böyle vurmaya nasıl dayanabilir!?
Canın çok yandı mı Nam joon?"

"Yok ya pek acımadı canım...
Nedeni ise bir miktar borç"

"Senin borcun mu var!?"

Diye sordum endişeli bir tonda, eğer gerçekten borçluysa; okumayı bırakıp işe giderdim ve çizdiğim resimleri satardım.

"Yok ya, sonunda anladılar yanlış kişi olduğumu.
Yoksa zaten daha beter olurdum şimdi...."

Eğer bunun bir beteri varsa...
Tek söyleyebileceğim şey;
Asla mafya / aşiret ile evlenmeyin, her ne kadar zengin olsalar bile (!)

"Pislikler ya!
Ben hala anlayamadım bu dertlerini, bizi evlendirme falan...
Zaten niye ruhum 21 yıl boyunca hiç bir şey bile duymadı?!"

"Yani evlendirme normalde de yaptıkları bir şey,
Zaman geçiyor diye evlendiriyorlar işte birilerini.
Ve ruhunun duymasıda gayet normal, reşit olmanı bekliyorlar.
Bunu neden yaptıkları yönü ise baya bir karışık...
Taa dedelerin dedesinin dedelerine kadar ulaşan bir bağ, zor ispatladılar onlarla alakamızın olduğunu;
İkimizinde ailelerini"

Demesiyle kafam biraz alak bulak olmuştu.
Geçti ve uykum vardı, hele ki bu iki deli bebeklerim beni iyice yoruyordu.

"Ee bebekler nasıl?"

"Vallah çok iyiler, rahatlık eminim popolarına batıyordur"

Ama seviyorum ya, deli gibi...
Bazı şeyleri kadere bırakmak lazım, zamanla her şey düzeliyor; yani bizim hikayemizde....
Ve eğer bu şimdiki halimiz masalımızın kötü yanları ise, gayet memnunum....
Masalımız artık eskisi gibi aksiyonlu değil, yaşlanıyoruz Nam joon >~<

Öbür bölüm final ...

Yolculuk | Kim NamJoon :: RM Where stories live. Discover now