Matt had de vrouw die hij ooit zijn moeder had genoemd, verbaasd achtergelaten.
Maar het boeide hem niet.
Het enige wat nu belangrijk was, was dat Elijah niet meer boos op hem zou zijn.
Want Matt wilde niet dat Elijah boos op hem was.
Hij was gek op Elijah.
En Elijah was gek op Matt.
Tenminste, dat hoopte Matt.
Maar toen Matt voor zijn deur stond werd hij niet binnen gelaten.
Dit was omdat de vader van Elijah hem wegstuurde.
De vader keek Matt afstandelijk aan, terwijl hij hem eerst met warmte altijd aankeek.
Dit deed Matt pijn.
Matt had niks verkeerd gedaan.
Het was de schuld van zijn moeder.
Hij kan er toch niks aan doen, wat zijn moeder doet?
Zij is de "volwassene" hier, niet Matt.
Maar toch leek het alsof Matt de schuld kreeg van wat Elijah is aangedaan.
Matt had echt geen idee hoe hij dit kon goedmaken.
A/N:
Ik ben volgende week zondag jarig en zal vanaf die dag verder gaan met mijn leven als zestienjarige.
Dus misschien als ik dan felicitaties krijg, publiceer ik het volgende hoofdstuk.
*wink wonk*
Nee hoor, dat hoeft niet. Ik had gewoon zin om het te melden, omdat ik mij verveel. ^^
