Hoofdstuk 65. Loving someone is tough

51 12 35
                                    

Het was weer een nieuwe dag.

Een nieuwe dag waarop Matt alleen maar mopperend rond zijn huis zou hangen.

Tenminste, dat dacht hij.

Zijn moeder gunde het hem namelijk niet om te rouwen.

'Wat doe jij hier nou weer, rotjoch? Hoor jij niet op school te zijn, zoals elk normaal kind?!'

Matt besloot om niet te reageren op de woorden van zijn moeder.

Hij gunde haar zijn reactie niet.

Dit maakte zijn moeder nog kwader dan ze al was.

'Hé! Hoor jij mij wel, klote joch? Fucking nicht. Ik zou maar heel snel naar school gaan als ik jou was.'

De trut moest gewoon haar bek houden en hem met rust laten.

Wat snapte ze daar niet aan?

Niks, blijkbaar.

Ze was nog erger dan normaal, omdat ze dronken was.

Om twee uur 's middags.

Ze bleef maar door schreeuwen tegen Matt, totdat onverstaanbare zinnen uit haar mond kwamen.

Uiteindelijk ging het schreeuwen over naar slaan en schoppen.

Want ze kon haar handen niet thuis houden als ze boos was.

Maar toen kwam zijn vader thuis.

De deur werd zachtjes open gedaan, maar Matt en zijn moeder merkten het niet op.

Matt was te druk bezig om zijn gezicht te beschermen tegen zijn moeder.

Hij had geen zin om weken lang rond te lopen met blauwe plekken op zijn gezicht.

Zoals Elijah.

Tranen vormden zich meteen in zijn ogen, maar hij liet ze niet vallen.

Hij was tenslotte sterk, zoals Elijah had gezegd.

Tenminste, dat denkt hij.

'Genoeg! Stoppen nu. Wat doe je in godsnaam?!'

Matt voelde hoe zijn moeder van hem werd weggehaald en hoe er iemand beschermend voor hem ging staan.

What the fuck?

Het was zijn vader.

Met een kwaad gezicht keek zijn vader zijn moeder aan.

Matt vroeg zich af wat er mis was met zijn vader.

Gaat het wel goed met hem?

Normaal is hij nooit zo.

Normaal zou hij nooit Matt beschermen van zijn moeder.

'Matt, ga naar je kamer.'

Wacht, kreeg Matt nu de schuld hiervan?

'Matt, alsjeblieft. Ik moet even met je moeder praten.'

Matt keek op naar zijn vader en zag de wanhopigheid op zijn gezicht.

Matt knikte en luisterde naar zijn vader.

Het was tenslotte de eerste keer dat hij zich zo gedroeg tegenover Matt.

Zodra Matt op zijn kamer was, liet hij zich tegen aan zijn deur vallen.

Al snel kwam Matt erachter dat zijn ouders niet zo maar gingen "praten".

VliegWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu