Matt had uiteindelijk Elijah met rust gelaten.
Hij had na hun gesprek nog vol zelfvertrouwen door gesmeekt.
Maar de jongen luisterde niet naar Matt.
Zodra Matt ook maar in de buurt kwam bij Elijah, vluchtte de jongen.
Het deed Matt pijn dat Elijah hem zo veel vermeed.
Maar hij liet na een week rusten.
Als Elijah wilde dat Matt hem met rust liet dan deed hij dat.
Dus zo ging Matt verder met zijn leven.
Hij probeerde zo weinig mogelijk aan die mooie bruine ogen te denken.
Dat schattige, rommelige, bruine haar.
En die prachtige, witte glimlach.
Matt moest dat allemaal uit zijn hoofd zetten en verder gaan met zijn leven.
Zijn verschrikkelijke leven.
A/N: MATT. WEES NIET ZO'N DRAMAQUEEN. HET IS MAAR JE EERSTE LIEFDE DIE JE UITKOTST. JE OVERLEEFT HET WEL.
Yay. Ik ben nu officieel een zestienjarige. *juicht*
