Na de gehele dag te moeten luisteren naar eentonig gepraat van zijn leraren, kwam Matt thuis.
Het huis was donker, ongezellig en stil.
Oftewel, Tante Liza was nog niet thuis.
Matt vond het af en toe wel een beetje fijn om alleen te zijn.
Dan kon hij rustig wat eten, zitten en nadenken.
Met Liza erbij was hij bijna altijd vol in gesprek, zodra hij thuis kwam.
Op zijn gemakje liep Matt naar de bank toe, ging hij op het meubilair zitten en zette hij de televisie aan.
Op de televisie was niet veel aan de hand.
Saaie soapseries en documentaires over het leven van zigeuners speelden af op het beeldscherm.
Iets waar Matt niet echt geïnteresseerd was.
Dus begon Matt na te denken over de volgende dag.
De volgende dag zou het de dag zijn dat Elijah verdween, oftewel zijn sterfdag.
Matt wist niet zeker of het wel de sterfdag van Elijah zou zijn.
Het lichaam van Elijah was nooit gevonden.
Zijn kleding was echter wel gevonden in het meer.
Het bloed van Elijah was aanwezig geweest op de kleding.
Ook zaten er verschillende dingen in Elijah's rugzak waar hij zelfmoord mee kon plegen.
Een bijna lege pot met pillen die de moeder van Elijah de dag daarvoor had gekocht, een touw en een mes met nog resten bloed waren aanwezig in de achtergelaten rugzak.
Toch heeft Matt altijd nog gehoopt dat Elijah alles had opgezet en gewoon was weggelopen.
Pas een paar maanden later verdween zijn hoop.
De brieven die waren geschreven aan Matt en Elijah's ouders, waren definitieve afscheidsbrieven.
Matt kon zich nog herinneren in wat voor staat hij zich bevond een jaar geleden.
Hij was kapot gegaan aan de dood van zijn ex-vriendje.
Maar hij heeft zich weer opgebouwd en was sterker.
Niks zal hem weer kapot maken.
