An one life stand [Completed✔]

16

« Ούτε εγω θελω να τελειωσει ποτε μπισκοτακι»

Με επιασε απο την μεση και κατευθυνθηκαμε αγκαλια προς το αυτοκινητο του. Στην επιστροφη ημουν πολυ κουρασμενη και ουτε καταλαβα πως με πηρε ο υπνος γερνωντας στον ωμο του Κωστα.

Οταν ανοιξα τα ματια μου αντικρισα τα υπεροχα ματια του να με κοιτανε..

"Ποση ωρα ειμαστε εδω;" Τον ρωταω αφου συνηδητοποιησα πως ημασταν κατω απο το σπιτι μου.

"Εεεε.. Οχι πολυ, απλα δεν ηθελα να σε ξυπνησω.. Εισαι πολυ όμορφη οταν κοιμάσαι"
Λεει κοιτωντας με στα μάτια

Οκ με αυτο έλιωσα λιγάκιιι

"Πρεπει να παω σπιτι. Εχει παει αργα..."

"Καληνυχτα" Λεω κοκκινιζοντας πλησιαζοντας τον για ενα πεταχτο φιλι.

"Καληνυχτα Λίζα" λεει χαμογελώντας.

[...]

Οι επομενες μερες περασαν καπως έτσι.. Ημουν μαζι με τον Κωσταα και ημασταν τέλεια. Δεν πιστευα πως θα ενιωθα ποτε ετσι για καποιον αλλα να που αυτος τα καταφερε. Μου εβγαλε συναισθηματα που ουτε ηξερα πως είχα.

Ούτε που κατάλαβα πως πέρασαν κιόλας δυο εβδομάδες ώσπου έφτασαν τα Χριστούγεννα!!!

Ειμαι καλεσμενη στο σπιτι του Κωστα για φαγητο. Η Χρυσα θα περασει σε λιγο απο εδω για να με βοηθησει να ντυθω. Για πρωτη φορα θα βαλω φορεμα. Θελω τόσο πολύ να δειχνω ομορφη για αυτον και την μαμά του που είναι τόσο καλή μαζί μου.

Ντρινν ντρινν ντρινν

Ανοιγω στην Χρυσα η οποια κλασικα ορμαει μεσα στο σπιτι.

"Είμαι τοσο χαρουμενη που θα βαλεις φόρεμα!" Φωνάζει χοροπηδώντας προς το δωμάτιο μου.

Παίρνω μια τσάντα με μια αλλαξιά γιατι θα μεινω στον Κώστα το βράδυ, μιας και η μαμά του θα πάει σε μια φίλη της. Λούζομαι, φοραω ενα ωραιο μπλε φορεμα που μου εκανε η Χρυσα δωρο πριν δυο χρονια, φτιαχνω τις μπουκλες μου και ετοιμαζομαι να φυγω.

"Ούτε λίγο μέικαπ βρε Μπεττουλίνι?" Με κοιτάζει με puppy eyes η κολλητή μου

"Μην το χεσουμε κιόλας. Είπαμε θα βάλω φουστάνι" απαντάω κοφτά

"Οκευ οκευ" λέει τελικά, φανερά απογοητευμένη

Βγαίνω απ' το σπίτι και βλέπω τον Κώστα να περιμένει στην αυλή μου με κουστούμι