KM 10. Bölüm

55 1 0
                                    

"İlk güvendiğim sen benim, ilk aldanışım,ilk üzüntüm. Beni ilk öldürensin."

"Rüzgar bırak elimi deniz görecek lütfen git!"

Korku dolu bakışlarımla koridora ve kapıya bakarken elimi çektim ellerinden tam o esnada bir güç beni duvara itti bedenim duvarla bir olmuştu duvarın soğukluğunu hissedebiliyordum.

"Seni seviyorum derin."

O esnada gözleri dudaklarıma kayarken ben gözlerimi okulun kapısına çevirdim denizin okulun giriş kapısına adım attığını gördüm rüzgarı itmeye çalıştım ama çabalarım işe yaramadı rüzgar dudaklarıyla dudağımı örterken belimden kavrayıp beni kendine çekmişti.

-----------

Okulun kapısından içeri adımlarımı attığımda gördüğüm şeyle içimde hiç tanımadığım bir duygu hissettim halk dilinde kıskançlık deniliyordu farkında olmadan damarlarım belirginleşmiş ve sinirlenmiştim koşar adımlarla Rüzgar Erdemiri duvara ittim ve delicesine yumruklarımı savurdum.

"Bir daha benim olan kadına dokunursan seni öldürürüm o benim kızım ona bakan gözlerini kör, ona dokunan ellerini kırarım!"

O arada gözlerinde kaybolduğum derinin telaşlı bakışlarıyla bize baktığını gördüm onun gözlerinden şuan bir damla yaş gelirse bu herifin cesedini bulamazlardı.

"Ben derini seviyorum."

Diyerek alayla güldü Rüzgar Erdemir sinirlerime hakim olamıyordum kafa attığım anda yerle bir bütün olmuştu ağzından akan kanlar yerde ilerliyordu.

"Derin bugün okul hayatın bitti derhal arabaya biniyorsun!"

"Deniz lütfen dur sakin ol binmeyeceğim arabaya ambulansı aramamız lazım ve senin elin kan içinde."

Elimi cebime attım korumalardan birini arayıp okula gelip derinimi götürmelerini istedim o esnada aval aval bana baktığını gördüm daha fazla dayanamayıp kendime çekip saçlarından öptüm ve korumalarıma teslim ettim.

"Bırakın beni lütfen!" diye bağırsa da götürdüler bende Rüzgar Erdemire küçük bir ders verip telefonu elime alıp derinimin abisini aradım.

"Kayınço selam."

"Selam Deniz bişey mi oldu derine ?" Sesinden anlaşılıyordu korktuğu o daha fazla endişelenip korkmadan " Hayır kayınço bişey yok derinim iyi merak etme ama onu okuldan aldım haber vereyim dedim."

Telaşlı sesi gitmiş yerine şaşkınlık almıştı bir süre durdu ve sonra "Neden bişey mi oldu ? " Diye soru yöneltti bende " Hayır kayınço artık ona evlenme teklifi etmenin zamanının geldiğini düşünüyorum."dedim ve arabaya bindim.

"Kayınço olmaz daha okulu bitsin ne bu acele ? Biri bişey yaptı da sinirlendin mi sen ? Söyle kardeşime kim dokundu ?" Abisini bu yüzden seviyordum o da benim gibi derini seviyor ve önemsiyor hatta değer veriyordu bu da abisi olduğundan gerek diye düşündüm " Rüzgar Erdemir diye biri öptü onu!" Sesim istemsizce sert çıkmış miniğim korkmuştu.

"Kimle konuşuyorsun sen neler oluyor "

"Korkma güzelim abinle konuşuyorum sana sürprizimiz var."gözlerinde ki korku gitmiş yerini heyecana bırakmıştı bilmiyordu ki güzelim sonuna kadar bana mahkum edileceğini abisini ben karanlık işler yaparken tanımıştım yıllar önce derinin resmini gösterdiginde gözlerinin derinliğinde kaybolmuştum sadece oyun oynamak istemiştim onunla ama şuan kadınım olmasını istiyordum çocuklarımın annesi evimin kadını ruh eşim olmasını istiyordum ya benim olacaktı ya da benim olacaktı aksi halde kara toprağın olacaktı.

"Tamam evlenme teklifi et aslanım sonuna kadar haklısın o piçi de bana bırak!"diyerek telefonu kapattı.

"Deniz cidden bi daha okula gitmeyecek miyim ?" Gözlerimin içine baka baka sordu bende evet diyen bakışlarımla onay verdim gözlerinden bir damla yaş aktı ellerimle o yaşı sildim ve omuzumda ağlamasına izin verdim.

---------------------- 2 saat sonra

Derin'im arabanın içinde uyuya kalmıştı ağlamaktan gözleri kızarmıştı onu böyle görmek beni üzüyordu ama onun için böylesi daha iyi olacaktı kucağıma alıp arabanın kapısını kapattım kapıyı çaldım hizmetçi'nin endişe ile bakışları üzerimizdeydi önümüzden çekilmesini belirten bakışlarla bakınca önümüzden çekilmesi bir oldu odaya girip yatırdım meleğimi ayakkabılarını çıkarıp kenara koydum ve üzerini örttüm.

Camdan evin bahçesine bakarken olayları düşünürken elimi istemsizce sıktığımı gördüm o pislik derinimi öpmüştü aklımdan çıkmıyordu cama yumruk atmamla ellerim kanla bir olduğunda meleğim sese uyanmış ve endişeli bakışlarla elime bakıyordu "Ne yaptın sen ??? İyi misin ? " Diye sordu. "İyiyim yok bişeyim uyu sen!" Bir hışımlık sinirle odadan çıktım.

Hizmetçimden ilk yardım kutusunu getirmesini istedim  o sırada lavaboya gidip elimi yıkıyor ve kanların benden akmasına izin veriyordum soğuk su sanki kanımla bir olmuştu hissediyordum biri ellerimi avucuna alıp sarmaya başladığında gözlerimi açtım.
"Çok acıyor mu canın ?" Derinim.. bilmiyordu ki o benim her yarama dokunduğunda iyileştirdiğini " Biraz ağrım var o kadar ilacımı alırsam geçer."
Şaşkın gözleri ile yüzüme bakıyordu " İlacın nerede peki?" Bu kadar kör olamaz diye düşündüm ve "Yanımda." Diyerek kollarımın arasına alıp onu saçlarını öptüm ve elinden tutup dışarı çıkardım onu sürprizin zamanı gelmişti hatta geçiyordu.

Derin gördükleri ile şok olmuş kollarımdan çıkmıştı etrafa büyülenmiş gibi bakıyordu gözleri dolu dolu bana bakıyordu güzelim " Sen ne yaptın böyle bunlar benim için mi ? " Yanına gittim ve dudağına bir öpücük kondurdum ve başımı salladım o sırada havai fişekler patlarken diz çöktüm ıslık çalmamla Sirius yanımıza geldi boynunda ki kutuyu alıp " Bir ömür benim denizimin derinliği olmaya var mısın ? " Dedim.

Derin ağlayarak "Evet ama bir şartla." Ben dediği şey ile affalamış anlamayan bakışlarla gözüne bakıyordum "Evde eğitim görmeme izin vereceksin mimarlık benim hayalim yoksa kabul etmeyeceğim." Gülerek kabul ettim ve parmağına yüzü taktım ve dudaklarına yapışmamla dengesini kaybetmesi bir oldu belinden tutup kendime çektim gözlerimizi açtığımızda gözlerimizin derinliğinde kayboluyorduk bu halimize gülmeden edemedik ve bahçeye kurulan sahneye çıkıp arkadaşlarımızla beraber şarkı söyleyip eğlendik.

Eğlence bitmek üzereyken telefonum çaldı elime aldığımda derinin okul müdürü olduğunu gördüm derin okuldan alınma korkusu ile bana bakarken "İlk güvendiğim sen benim, ilk aldanışım,ilk üzüntüm. Beni ilk öldürensin."dedi ve kollarımda bayıldı.

Son...

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Feb 18, 2021 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Karanlığa MahkûmWhere stories live. Discover now