Sen Kimsin?♠

3.7K 274 117
                                    

Herkese Merhaba! Lütfen oylarınızı ve yorumlarınızı yazınız. :) yorumlarda gelsin ama...

Ayrıca neden okuyanlar kendini belli etmiyor? 13 vote da kalmasına üzüldüm. Emeğe saygı diyorum. Vote vermesiniz bile kurguya dair yorum yapmanız beni sevindirir.

Bölüm şarkısı ile okuyunuz. :)

Aşağıda Rithu Yashila ve Nemdas var. İyi okumalar!

Yayınlanma :16 .03.2018

Sashibai Şahlığı - Başkent: Ghunda - Kılıç Sarayı

Sandhya

Başımı sevdiğim adama yaslamış, düşünüyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Başımı sevdiğim adama yaslamış, düşünüyordum. İkimizde terastan Ghunda'nın gece ışıltısını izliyorduk. Derin düşünceler içindeydik. Ben geleceği düşünüyordum, o ise devletini daha nasıl güçlendirebileceğini. İkimizin kendine göre bu dertler büyüktü. Kendi alanlarımızda verdiğimiz savaşlardı. Zaman içerisinde bu savaş, ortak bir savaş olacaktı. Ben Şahbanu olunca, kendimden ziyade devleti düşünecektim. Tıpkı Anjali ve Naresh gibi. Her ne kadar Anjali'yi sevmesem de, takdir ettiğim bir özellikti. Bu kadar bencil olan bir kadın, nasıl devleti kendinden önce tutardı ki? Aslında düşününce cevabı basitti. Kendisini Sashibai ile özdeşleşmişti. Giydiği elbiseler Sashibai'nin bayrağı gibi kırmızı veya kırmızının tonlarıydı. Kullandığı takılar altındı ve hep Anka kuşu figürü vardı. Böylece çevresine de ben Sashibai'yi ruhuyum diyordu. Etkiliydi ve bunu kırmak zorluydu.

Saçlarımı oynayan Naresh'e baktım. Yeşil gözleri bana aşkla bakıyordu ve ona gülümsedim.

Naresh "Bana ay ışığının hediyesi olan sevgilim."dedi ve saçımdan öptü.

"Naresh." diye mırıldandım.

"Yakın zamanda seninle vali olan şahtenleri ziyaret edeceğiz."

"Gerçekten mi?" dedim hevesle.

"Evet, bir tanem."

"İlk neresi olacak?"

"İlk başta Krupa olur. O daha yakın ve daha az kalacağımız için. Sonra Parinita'ya gideriz. Orada Krupa'ya göre daha çok kalırız ama Shalin için daha az. En sona Shalin kalır. Orada diğerlerine göre uzun kalırız."

"Ardından döneriz. Annen gelecek mi?" dedim ve güldü.

"Hayır ışığım. O, burada benim adıma devleti yönetecek. Eğer çok isterse, bizden sonra kızlarının yanına gider."

"Naresh, biliyor musun? Annenin bu saraydan ancak ölüsü çıkar."

"Doğru. Köklerini derinlere saldı ve hiçbir şey sökemez."

"Belki de sökülür." diye mırıldandım.

"O bu sarayda yeterince zarar gördü, ışığım. Ezildi, yıprandı ve bin parçaya ayrıldı."

Ateşin KurbanıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin