Warrior Cats Duistere tijden

Hoofdstuk 9

Helderpoot voelde zich al heel snel lekker op haar gemak in de buurt van de zwerfkatten, nee, haar nieuwe clangenoten, ze kon goed opschieten met de meesten, en ze probeerden zich echt aan te passen aan het clanleven, wat tot nu toe erg goed ging. Het leek erop alsof ze vroeger ook al een soort clan hadden, Leliehart had ook al verteld dat ze vroeger ook altijd hun prooi deelden en de moederkatten en ouderen als eerste mochten eten. Ook werd er meer prooi gevangen met meer katten en hun strijdkracht werd ook steeds groter, en ook hadden de zwerfkatten de clankatten wat vechttechnieken bij kunnen brengen.

Laat in de avond toen iedereen al lag te slapen voelde Helderpoot ineens dat ze wel moest plassen, dus stond ze op en sloop héél voorzichtig tussen de slapende katten door. Trippelde over de open plek en schoot de vuilplaats in om even een plas te doen. 
Toen ze klaar was en weer naar het leerlingenhol wilde lopen hoorde ze een zucht. Ze keek om en de zucht was van haar vader, Eikenhart afkomstig. Ze besloot rustig naar hem toe te trippelen en naast hem te gaan zitten. "Is er iets mis?" Vroeg ze. Eikenhart zuchtte weer. "Ja, ik maak me zorgen over de volgende grote vergadering, hoe gaan we de andere clans ooit vertellen dat we een groep zwerfkatten in onze clan hebben opgenomen." Zei hij. "Ik heb geen idee, misschien moeten we in het begin maar een paar van de leerlingen meenemen en dan steeds een klein beetje meer, ik zou het ook niet weten." Zei Helderpoot. "Weet je wat, ga jij maar weer slapen, dat zal ik ook maar eens gaan doen, morgen weer een dag." Zei Eikenhart en stond op om naar het krijgershol toe te lopen. "Slaap lekker." Fluisterde ze hem na en trippelde zelf ook terug naar het leerlingenhol om te gaan slapen. Haar nest was nog warm en ze lag lekker, maar toch had Helderpoot moeite met slapen. Het zat haar ook niet lekker, hoe moest het nu met de grote vergadering?

In de ochtend werd Helderpoot wakker door zonlicht dat door het dak heen filterde, 'ik moet toch zijn ingedommeld.' Dacht ze. Helderpoot keek om zich heen, de andere leerlingen sliepen nog en de open plek was leeg. Alleen Wezelstaart zat bij de kampingang op wacht. 'Misschien kan ik alvast op jacht.'  Dacht Helderpoot. Ze stond op en sloop tussen de slapende leerlingen door, bij de ingang van het leerlingenhol rekte ze zich uitgebreid uit. Daarna trippelde ze over de open plek. "Ha Wezelstaart, is het goed als ik alvast ga jagen?" Vroeg Helderpoot. "Had je al jachttraining gehad, dat wist ik niet." Zij Wezelstaart. "Nou, eh, nee, maar mag ik het toch proberen." Vroeg Helderpoot hoopvol. "Had Nachtwaker vandaag iets met jou gepland?" Vroeg Wezelstaart. "Eh, nee, hij zei dat hij last had van zijn gewrichten en wilde rusten." Antwoordde Helderpoot. "Maak Vispoot maar alvast wakker, dan neem ik je voor vandaag mee op stap, ik word zo afgelost dus je mag ook wat te eten pakken." Zei Wezelstaart. "Ben je dan niet moe?" Vroeg Helderpoot.  Wezelstaart schudde zijn hoofd, "Ik sta hier nog niet zo lang, ik kan later slapen." Vertelde hij. "Oké dan, ik zal Vispoot gaan halen" Zei Helderpoot en trippelde terug naar het leerlingenhol om Vispoot wakker te maken.  Ze trippelde zo zacht mogelijk tussen de slapende katten door, Vispoot lag achterin, naast zijn broer. Eerst tikte ze hem zachtjes aan, in de hoop dat hij wakker zou worden, maar helaas. Na een tijdje kreeg ze er wel genoeg van dus porde ze hem hard tussen zijn ribben. "Wakker worden!" Siste Helderpoot, iets te hard. Vispoot werd wakker, Helderpoot keek lichtelijk verschrikt om zich heen om te kijken of ze niet per ongeluk ook iemand anders had wakker gemaakt. "Huh, wat, waar is de vijand?" Vispoot sprong op. "Ssst, je maakt de anderen nog wakker, Wezelstaart zegt dat we iets moeten eten en daarna gaan we jagen." Fluisterde Helderpoot. "O, oké"Zei Vispoot, nu zachtjes. Hij stapte tussen de katten door en pakte een ekster van de hoop verse prooi af. "Delen?" Vroeg hij. Helderpoot knikte. 

Na de ekster kwam Wezelstaart hen ophalen, Munthart was hem net komen aflossen. "Kom, we vertrekken." Zei hij. Ze stapten door de struikentunnel heen, ze gingen naar het trainingsveldje om hun jachthouding te oefenen. Wezelstaart deed voor hoe het moest, hij sloop lichtvoetig over de grond. Daarna wilde hij dat ze hen nadeden. Helderpoot lukte het vrijwel meteen, maar Vispoot bleef zijn achterwerk in de lucht houden. "Vispoot, grote sterrenclan, doe je achterwerk toch naar beneden." Zei Wezelstaart. "Mag ik anders gaan vissen, we hebben vis op ons territorium, dat kan ik veel beter." Zei Vispoot en keek naar de grond. "Nee, in ieder geval niet nu, het is te koud, en je moet zowieso de juiste jachthouding onder de knie hebben." Legde Wezelstaart uit. "Oké" Mompelde Vispoot een beetje teleurgesteld. Hij probeerde de jachtpositie nog een keer, maar hield nog steeds zijn achterwerk omhoog. Wezelstaart schudde met zijn kop, ij trippelde naar Vispoot toe en duwde zijn achterwerk naar beneden. Vispoot sloop door, uiteindelijk haalde Wezelstaart zijn poot weg, nu lukte het Vispoot wel om de juiste jachthouding vol te houden. "Goed zo, allebei, waarom volgen jullie nu niet even een prooispoor, om te zien hoe goed het in de praktijk gaat." Zei Wezelstaart. 

Vispoot volgde een spoor langs de been en Helderpoot ging naar een wat rotsachtige plek, daar viel haar grijze vacht nauwelijks op. Ze bleef doodstil zitten en spitste haar oren, ineens hoorde ze geritsel, van rechts. Ze sloop er zo zacht mogelijk naartoe, maar haar lange vacht sleepte over de rots. De spitsmuis keek verschrikt op, maar de verkeerde kant op. Helderpoot zag haar kans schoon. Ze zette zich af en sprong bovenop de spitsmuis, het deed zijn bekkie open om te gillen, maar Helderpoot boorde razendsnel haar tanden in zijn nek. Ze stond op en keek triomfantelijk om zich heen. Haar eerste prooi!