Εμείς οι δυο; Μόνο στα όνειρά σου! |2nd Book|

Παρτ 38

"Η Νάντια είναι έγκυος με το παιδί του Χρήστου; Άκουσα καλά;"

Ανοίγω έντρομη τα μάτια μου καθώς το ελάχιστο φως που έπεφτε στο πρόσωπό μου, καλύπτεται από μια σκιά.

Ξεροκαταπίνω μόλις αντικρίσω τα μάτια του. Γιατί πάντα έρχεται τη χειρότερη στιγμή;

Το παράθυρο μου είναι ανοιχτό, μα φυσικά.

Μόνο αυτός μπορεί να εμφανιστεί από το πουθενά στις πιο ακατάλληλες στιγμές. Δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι πρακτικά δυνατόν αυτό. Η μόνη εξήγηση που καταφέρνω να σκεφτώ είναι ότι το σύμπαν με μισεί.

Κυριολεκτικά με μισεί. Με όλη τη σημασία της λέξης.

Δάφνη- τι κάνεις εσύ εδώ, πάλι;

Ως απάντηση, ο Λίαμ πηδάει μέσα χωρίς δυσκολία και σταυρώνει τα χέρια του.

Λίαμ- μου δίνεις την εντύπωση ότι σου είμαι ανεπιθύμητος...

Χλευάζει σχηματίζοντας το συνηθισμένο λοξό χαμόγελό του

Αναστενάζω με τις ηλίθιες ειρωνείες του και του κόβω το υφάκι με ένα θυμωμένο βλέμμα

Δάφνη- Νομίζα το ότι είσαι ανεπιθύμητος, είναι δεδομένο εδώ και μήνες.

Λίαμ- εδώ θα διαφωνήσω

Μετακινέται από το παράθυρο προς το κρεβάτι μου. Εγώ συνεχίζω να τον κοιτάω θυμωμένη, με την απορία να ξεχωρίζει ελάχιστα στο βλέμμα μου.

Λίαμ- είναι αλήθεια αυτό που άκουσα;

Τα μάτια του περιπλανιούνται στο κινητό μου και έπειτα πίσω σε εμένα.

Καθαρίζω τον λαιμό μου νευρικά και μπλέκω τα δάχτυλά μου. Δεν είναι δίκαιο. Πάντα γίνεται κάτι και στρέφονται όλα εναντίον μου.

Δάφνη- δεν άκουσες τίποτα...

Γυρίζω πλάτη σε αυτόν και κλείνω τα μάτια μου αγχωμένη. Ξέρω πολύ καλά ότι θα με απειλήσει όσο δεν πάει. Ξέρω πολύ καλά ότι την έβαψα και ότι δεν θα του ξεφύγω τόσο εύκολα...

Λίαμ- θα με βγάλεις και τρελό τώρα;

Μπορώ να νιώσω την παρουσία του να σηκώνεται από το κρεβάτι μου και να έρχεται ακριβώς πίσω μου.