♥️Ανταγωνιστική Αγαπη♥️

Κεφάλαιο 2

~𝗽𝗿𝗲𝘃𝗶𝗼𝘂𝘀𝗹𝘆 in the last 𝗰𝗵𝗮𝗽𝘁𝗲𝗿... ~

• Παολα & Ιουλια μισούν τα ξυπνητήρια...

• Η Ιουλία "Λατρευει τον αδερφό της"

• Ο "εφιάλτης" της νεας χρονιάς ξεκίνα με το πρώτο άγγιγμα στο σχολικό έδαφος

______________________________________

~𝗡𝗼𝘄... ~

Παντα έλεγα πως λατρεύω τής μαϊμούδες και τωρα? Ποιος να το έλεγε πως επιτελους θα έβλεπα μια αληθινή στην 3 Λυκείου και ποσο μαλλον να επεφτα επανω της!

Με το που μπενουμε στην αυλή του σχολειο εγω ΜΠΟΥΜ κανω την θραύση μου...

Αγνωστος: Εεειι τι κάνεις? Δεν βλέπεις που πας? ΤΥΦΛΉ εισαι? Πας καλά ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ? Ειπε αγριεμένα...

Π: Απαπα νευρα...Σόρρυ ντε δεν το ήθελα, πως κανεις ετσι?

Αγνωστος: Τι δεν ήθελες ρε? Δες πως με έκανες?

Π: Καφές ειναι φεύγει ΞΕΡΕΙΣ.

Άγνωστος: Ναι μονο που εξαιτίας σου πρέπει να μείνω με τον καφε στην μπλούζα μεχρι το σχολασμα. Συνεχίζει να λεει αγριεμένα.

Π: Απο καπου μπάζει μαλακές το σύμπαν δεν εξηγείται αλλιώς...

Άγνωστος: Χα, παρακαλώ? Δεν φτανει που με εκανες χαλια ειμαι και μαλακας απο πανω? Λέει με ειρωνια

Π: ΝΑΙ! Φυσικά και ΕΙΣΑΙ! ΤΟΣΗ ΩΡΑ ΚΆΤΩ και ενα χερι βοήθειας δεν ΕΔΩΣΕΣ!

Άγνωστος: Άκουσες τι ειπε Άγγελε? Χαχα...να'σε καλα.

Αγ: Αντε παμε τη ασχολείσαι?

Π: Περιμενε δεν θα με ΣΗΚΏΣΕΙΣ? Εειι εσυ καστανομαλη βλακα σήκωσε ΜΕΕΕ!

Ι: Μμμ...

Π: Τι μμ? Τι μμμμμ ρε κατσικααα? Εδω κατω θα με αφησεις?? Εεεε μιλαωωω που κοιτάς?...Εγω σκοτώθηκα και αυτή αποβλακοθηκε είπα και σηκώθηκα μόνη ΜΟΥ!

Ι: Εεε? Δεν δεν άκουσα για πες ξανά.

Π: Για θύμισε με λίγο γιατί είμαστε κολλητες ειπαμε??...Για περίμενε σ'αρέσει ο φίλος του? Αυτόν κοιτάς έτσι?? Ειπα με ένα πονηρό ύφος.

Ι: Σου εχω πει ποτε οτι καθε φορά που μιλάς πετας μαλακιες?

Π: Μμμ...οχι?

Ι: Ωραια στο λεω τωρα, γι'αυτό ΣΚΑΣΕ!

Π: Ννναι...τελος παντων