κεφάλαιο 35

1.7K 111 19
                                    


...Ενω εγω ειχα κλειστά ματια μου και καλύφθηκε με τα χερια ακουω μια φωνη Να φωναζει ΠΡΟΣΕΧΕ! Και τοτε νιωθω ενα χερι να με τραβάει προς το κτήριο. Η προσγείωση πόνεσε αλλα περισσότερο αυτο που πόνεσε ηταν οταν είδα πως αυτός που με τράβηξε ηταν ο Αλεξ

Οταν ανοίγω τα ματια μου εγω ημουν κατω στο πάτωμα και απο πανω μου ο Άλεξ εννοω μοιραζόμασταν για μερικα δευτερολέπτα στα ματια ειπα να σπασω αυτην την τοση αμήχανη στιγμη 

Π: Εμμ... τωρα μπορεις να σηκωθείς απο πανω μου!

Α: Ωω εμ ναι φυσικα! Ειπε και ενω σηκώθηκε μου εδωσε το χερι του για να σηκωθώ!

Π: Εμ ευχαριστώ ειπα ξεχνωντας οτι εγινε και τον φίλησα αυθόρμητα στο μαγουλο και ακουμπώντας το κεφάλι μου στο στήθος του τρέμοντας ακομη απο το σοκ!

Α: Εμ ειναι εντάξει τώρα μην φοβάσαι ειπε βάζοντας τα χερια του στην πλατη του καθως η φωνη του ακουγόταν σαν να έτρεμε! Χτύπησες?

Π: Οχι! Πολύ λιγο το χερι μου πονάω αλλα θα περάσει! Ειπα βγαίνοντας απο την ζέστη του αγκαλια!...

Α: Ξερεις εγω πριν δεν ηθελα να σε πονέσω ουτε να σε πω χοντρή!

Π: Ναι εντάξει δεν έγινε κατι ολα καλα ειπα και τον κοιταξα στο πρόσωπο ξανα παρατηρώντας πως έτρεχε αιμα απο ενα χτύπημα που είχε στο μέτωπο και το άγγιξα

Α: Αουτσ!

Π: Ποναει εεε?

Α: Οχι οχι!

Π: Καλα!... και γιατι το εκανες αυτό?

Α: ποιο?

Π: Αυτο! Που με έσωσες και διακινδυνεψες για εμανα! Αφου με μισεις δεν με μισεις?

Α: Θα το εκανα για όποιονδηποτε ακομη και αν αυτο το ατομο εισαι εσυ!

Π: Εμ Ευχαριστώ!... Εμ αλλα αν γίνεται... εμ...

Α: Τι?

Π: Εμ μην το πεις αυτο που εγινε! Δεν χρειάζεται!

Α: Καλα οτι θες!

Π: Εμμ και κατι ακομη ειπα κοιτάζοντας με ενα αμήχανο χαμογελο!

Α: Τι?

Π: Γίνετε να εσυ και ο Άγγελος  να... εμ πως να στο πω τωρα!

Α: Πες το!

Π: Λοιπον να έρθετε στο σπιτι μας να σας γνωρίσουν η μητερες μας!

Α: Τιι? Γιατι?

Π: Γιατι αν δεν γίνει αυτο δεν θα μας αφήσουν να ερθουμε Αγγλια!

Α: Σοβαρα τωρα? ΤΙ μωρά είστε δηλαδη και δεν σας αφηνουν ειπε γελώντας

♥️Ανταγωνιστική Αγαπη♥️Where stories live. Discover now