♥️Ανταγωνιστική Αγαπη♥️

κεφάλαιο 72

Οταν χτύπησα καταλάθος πανω στον Αλεξ δεν ειπα τίποτα τον κοιταξα και με κοίταξε και ετσι για κατι δευτερόλεπτα κοιταζόμασταν. Ύστερα εφυγα και συνέχισα την διαδρομη για της τουαλετες μεχρι να παω ομως ο Αλεξ με κυνήγησε απο πίσω και πιστέψτε με δεν εβλεπα καν γυρω μου δεν εβλεπα ποιοι με κοιτούσαν απλα έτρεχα μεχρι να φτασω στον προορισμό μου την τουαλέτα.

Εφτασα και κάθησα κάτω,δεν ξερω γιατι με πείραξε τοσο, ισως επειδη ενιωσα πως δεν ήμουν κατι σημαντικο? Πως όμως γίνεται μολις χωρίσεις να φιλιέται με άλλην ειναι απλα Μαλακας!

Α: Τι επαθες? Γιατι κλαις?

Π: Δεν κλαιω.

Α: Σε βλεπω αφου τι μου λες οχι?

Π: Φυγε! Αν κάποιος σε δει στης τουαλετες τον κοριτσιών...

Α: Δεν με νοιάζει. Και σταματα να κλαις δεν καταλαβαίνεις πως δεν σου παει?

Π: Και πως να μην κλαιω?

Α: Σε πειραξε καποιος? Πες μου να τον σπασω στο ξύλο.

Π: Οχι!

Α: Πες μου ποιος ειναι!

Π: Αλεξ! Δεν θα κανεις τιποτα!

Α: Ωραία, πες μου τοτε τι εγινε!

Π: Δεν χρειάζεται!

Α: ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ! Πες μου το ΑΠΕΤΟ!

Π: εισε χαζος? ειπα και γέλασα.

Α: Αυτο! Αυτο το χαμόγελο σου πάει!ειπε και με αγκάλιασε.

Πως γίνεται καθε φορα που με αγκαλιάζει να νιωθω ετσι? Να νιώθω τόση ζεστασιά και ασφάλεια και η καρδιά με το ζόρι να μην βγει απο την θέσει της

Α: Θα μου πεις τωρα? Τι έγινε?

Π: Θα μου υποσχεθείς πως δεν θα κάνεις ΤΊΠΟΤΑ τωρα?

Α: Στο υπόσχομαι.

Π: Τα δάκτυλα δεν μετράνε μην τυχόν και κάνεις.

Α: Αστα αυτα και λεγε!

Π: Ο Huan! Μου είπε να χωρίσουμε...

Α: Ααα και τον αγαπας τοσο πολυ?

Π: Οχι!!! Δεν με ένοιαξε καν! Απλα αυτο που με πλήγωσε ηταν οτι αμεσως μετα τον ειδα να φιλιέται με αλλην!