eleven

6.3K 616 53
                                    


Zawgyi



လြမ္းတယ္

ကြၽန္ေတာ့ ဝင္သက္ထြက္သက္ တိုင္းကို

လြမ္းေနမိတာ

ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကိုလြမ္းတိုင္း

ေကာင္ကင္က ၾကယ္ေတြသာ

ေႂကြေနမယ္ဆိုရင္

အခုအခ်ိန္

လမင္းႀကီးေတာင္

အထီးက်န္ေနေလာက္ၿပီ......

----------------------------------------------------

"Ji Hyung.....''

ကားေမာင္းေနရင္းမွ အေနာက္ဘက္က ဟိုကေလးရဲ႕ ေခၚသံေၾကာင့္ ကားဘက္မွန္က တစ္ဆင့္ ၾကည့္လိုက္မိသည္။

"Jungkookie ဘာျဖစ္လို႔လဲ...... ''

"Hyung ကြၽန္ေတာ္ဒီေန႔ ေက်ာင္းမသြားခ်င္ဘူး.....Yoongi Hyung ဆီလိုက္ပို႔ေပးပါလား......''

"ေက်ာင္းတက္တာ  တစ္လေတာင္ မျပည့္ေသးဘူး  Jungkookie ရာ.....''

"Hyung ရယ္ ေက်ာင္းမွာ စာလည္းသိပ္မသင္ေသးပါဘူး.....Yoongi Hyung နဲ႔လည္း မေတြတာၾကာၿပီေလ.....''

"ေအးပါကြာ.....''

Jimin ကားကို ျပန္ေကြ႔လိုက္ရင္း Yoongi ရဲ႕ Caff ကို ဦးတည္လိုက္သည္။

Jungkookie က အျမဲ သူျဖစ္ခ်င္ လုပ္ခ်င္တာကိုဆို လုပ္လိုက္ရမွ ေက်နပ္သည့္ ကေလး။

သူတို႔အားလံုးကလည္း ဒီကေလး ျဖစ္ခ်င္သမ်ွ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ အညႇိဳးမခံဘဲ အလိုလိုက္ၾကသည္ကလည္း သဘာဝ တစ္ခုလို ျဖစ္ေနသည္။

အခုလည္းၾကည့္ ကားကို ျပန္ေကြ႔လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာက ျပံဳးလို႔ရႊင္လို႔။

ဒီကေလး ျပန္ေရာက္လာမွ Jin Hyung ရဲ႕ အရင္လို ပံုစံကို ျပန္ျမင္ရေသာေၾကာင့္ သူဝမ္းသာမိတာေတာ့အမွန္။

သူလည္း သူ႔အရင္အိမ္မွာ မေနျဖစ္ေတာ့ဘဲ Jin Hyung တို႔ အိမ္မွာဘဲ ေျပာင္းေနျဖစ္သည္။

ဒီကေလးရဲ႕ ေဝယ်ာဝစၥ ႏွင့္ အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔ ဗ်ာမ်ားေနတဲ့ Jin Hyung ကို မၾကည့္ရက္တာလဲပါသည္။

အခုေတာ့ သူ႔မွာလည္း ကေလးထိမ္းလံုးလံုးကို ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

Remember(Completed)Where stories live. Discover now