Yükseliş "İki Yıl" (+18) (Tamamlandı, Düzenlenecek.)

18. Bölüm

12 Haziran 2018 12:00
Ramazan'ın çalışma odasından salona indik ve haberleri açtık.

"Yeni Emniyet Müdürünün Cemil olduğu söyleniyordu.

Ramazan sevinç çığlığını patlatıverdi.

"Bu gün aldığım ikinci güzel haber bu." "Nice güzel haberler alırsın İNŞALLAH."

Ramazan da gülümseyerek "İNŞALLAH Kelebeğinde bulunmasının haberini alırız!" dedi.

Kapı çaldı ve oda'ya Arda girdi.

"Şile'deki depomuza saldırmışlar abi."

Ramazan hiddetle ayağa kalkarak "kim?" diye bağırdı.

"Ben Kelebek diye not bırakmışlar abi."

Ramazan bana baktı. "Bu Kelebeğin ölmüş olması gerekmiyo mu, sen sırf onu öldürmek için hapse düşmedin mi?"

Ramazan sonra kendi kendine konuşmaya başladı.

"Bu bizi başka yöne çekmek isteyen bir şerefsiz olmalı."

Ramazan tekrar bana baktı.

"Sen bu şerefsizi neresinden vurdun?"
"Tam kalbinden Kardaş." "Yaşama imkanı var demek ki?" "Evet ama çok küçük bir ihtimal." "Var mı var? Onu bulabiliyor muyuz? Hayır!"

Ramazan epey bir sinirlenmişti. Onu yatıştırmak da bize düşüyordu.

"Sakin ol, onu bulacağız!" diyerek sesimi yükselttim.

Bu arada Subo ayağa kalktı.

"Bu aralar Annayı çok boşladım. Biraz gidiyim de yanında olayım." dedi.

Sırıtarak "senin yanında olmak istemenin sebebi belli!" dedim.

O da bir kahkaha patlatarak odadan çıktı.

"Biz de aramaya katılsak mı?"

Ramazan "olur." dedi ve hep beraber ayağa kalktık.

Gizli tünelden garaja indik ve silahlarımızı alarak arabaya bindik.

"Şimdi hangi mekanda arayacağız?"

Ramazan şöfor koltuğuna geçti "bize en yakınına." dedi.

Daha geçen gün bastığımız mekanına gittik. Kapılarda korumalar vardı. Bâyâ bir şaşırmıştım.

Arabalardan indik ve korumaların yanına gittik.

Ramazan "siz kime çalışıyorsunuz?" diye sordu.

"Kelebek." cevabını aldık.

Ramazan ile hemen tabancaları çıkardık ve beklemeden ateş ettik.

İki koruma kıpırdayamamıştı bile.

Bizim çocuklar da silahları çıkardılar ve içeri daldık.

Diğer tabancamı çıkardım ve üzerlerine kurşun yağdırdım. 

Hızla şarjörlerini değiştirmek için ağacın arkasına saklandım.

Ramazan da yanıma geldi ve o da şarförünü değiştirdi.

Birlikte çatışa çatışa evin içine girdik. İkimiz korumaları indire indire merdivenlerden yukarı çıktık.

Odaları teker teker kontrol ettik. Fakat kimse yoktu.

Son bir oda kalmıştı. İçimde kötü bir his varfı.

Kapıyı açmamızla üç silah namlusunun yüzümüze tutulması bir oldu.

Namluları üzerimize çevirinlere baktığımda sinirle karışık bir hayret içerisindeydik.