Roxie's POV:
"Roxie, we have a meeting today with our suppliers. Sama ka"
"Ten minutes, may tinatapos lang ako sandali",sagot ko sa call ni Steve.
"You have all the time after our meeting. Mas importante pa ba yan? Let's go"
Ang sungit talaga ng mokong na yun. Parang kailan lang halos lumuhod sya at magmakaawa sa kin na mahalin ko sya. May paiyak iyak pang nalalaman. Kesyo lumabas ng kumbento dahil sa kin, ewan. Ngayon, deadma. Hmp, buti na lang hindi sya ang pinili ko noon, napakabipolar. Kunsabagay, nakaget over na nga pala sya. Ano ba feeling ko, hindi nya ko makakalimutan forever? Oo nga pala, isa na kong biyuda na may anak kaya malayo ng magkainteres sya sa kin. Bakit ko ba iniisip pa ang mga bagay na yan?
"Art by the way this is Roxie, my secretary"
"Roxie, this is Arthur Policarpio, our biggest supplier of steel"
Secretary talaga hanggang dito? Di ba pwedeng iintroduce ako as his partner?
"Please to meet you Art", binati ko sya at kinamayan
![](https://img.wattpad.com/cover/13913190-288-k969868.jpg)
BINABASA MO ANG
The Priest and I
RomanceAno nga ba ang higit na mahalaga? Ang tawag ng bokasyon... o Ang tawag ng pag-ibig? (Pinalitan ko lang ang title at ang description. Ito pa rin yun " My Priest Charming " - Copyright April2014)