Light My Fire #SCFS WINNER 2018

E L E V E N

Στο άκουσμα της φωνής του διακρίνω πως όντως δεν είναι ο Travis.Πάγωσα στην σκέψη ότι μπορεί να μου κάνει κακό.Το μόνο που έκανα όμως ήταν να συρθώ πιο πίσω με βιαστικές κινήσεις.
"Μην φοβάσαι κοπελιά, είδα ότι καθόσουν μόνη σου και ήθελα απλά να δω αν είσαι καλά"

"Όλα καλά, ευχαριστώ" είπα για να τον αποφύγω και κοίταξα αλλού.Νιώθω το βλέμμα του να διαπερνάει το κορμί μου κάνοντας με να νιώθω ακόμη πιο περίεργα.
"Δεν φαίνεσαι καλά.Έλα,πάμε σπίτι μου,είναι και η γυναίκα μου εκεί να σε φροντίσει".Και μου έδωσε το χέρι του.

Το κοίταξα και έσφιξα τα χέρια μου στο κορμί μου σκεπτική.

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να κάθομαι άλλο έτσι σε τέτοια κατάσταση.Εξάλλου όταν γυρίσει και δεν με βρει ίσως καταλάβει το μέγεθος της χαζομάρας που έκανε και βάλει έστω και λίγο μυαλό.Είναι η ευκαιρία μου να το σκάσω και θα την αρπάξω αν το σκεφτώ από την άλλην.Διστακτικά του έδωσα το χέρι μου και με σήκωσε απότομα.

Προχωράμε στο δρομάκι που τώρα πια έχει λίγο φως.Αυτός είναι μπροστά και εγώ πίσω.Είναι ένας άντρας κάπου στο ύψος μου,από την φωνή του φαίνεται μεγάλος ίσως και ηλικιωμένος και κρατάει ένα δασάκι.Βλέπω ότι ζορίζεται και κουτσαίνει από το ένα πόδι.
"Θέλετε βοήθεια;" χαμογέλασα και τον ακούμπησα ελαφρά στην πλάτη.
"Όχι κοπελιά μου εγώ μια χαρά είμαι,εσύ όμως τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα μόνη σου;" ρώτησε λαχανιασμένος και συνέχισε να περπατάει αποφασισμένος.
"Ήμουν με τον φίλο μου αλλά με παράτησε,μην ανησυχείτε".Ούτε να του εξηγήσω την κατάσταση δεν μπορούσα.Ήταν τόσο περίπλοκα όλα και σαν βγαλμένα από βιβλίο που δεν θα με πίστευε κανείς και να του το έλεγα.Ούτε εγώ η ίδια καλά καλά δεν μπορούσα να τα χωνέψω.
"Τιμάει μάλλον τα παντελόνια του για να αφήσει ένα τόσο μικρό κορίτσι σε τέτοιο μέρος τέτοια ώρα.Τους ξέρω εγώ αυτούς τους λεχρίτες.".

Το έχει και το δίκιο του.Να πω πως δεν το έχει;Αν δεν έρχονταν ο κύριος αυτός αλλά κάποιος άλλος στην θέση του;Τότε τι θα συνέβαινε;Θα μετρούσαμε ένα-ένα τα κόκαλα μου,αυτό θα συνέβαινε.

Αδυνατώ να κατανοήσω το μυαλό του Travis,πως στο καλό λειτουργεί και αν λειτουργεί.

Παρόλες αυτές τις αρνητικές σκέψεις παρατηρώ ότι όσο περνάει η ώρα φαίνεται τόσο καλός άνθρωπος ο κύριος που βρίσκεται δίπλα μου,η φωνή του πια είναι ζεστή και σε κάνει να αισθάνεσαι σαν να βρίσκεσαι σπίτι,ακόμη κι αν είσαι στην μέση ενός κατσικόδρομου το βράδυ.