Jij bent dat typische meisje die je op elke school wel hebt. Rijke ouders, goede cijfers, een super lieve vriendin, perfect lichaam, knap koppie en geen last van school drama. Je ouders werken veel en zijn daarom vaak op reis naar andere landen. Wat...
Het is 18.00 uur en we gaan naar huis. We zijn nog in heel veel baden geweest. In de sauna was niet meer gebeurd dan zoenen. Ze wilde wachten en ik had toch geen bescherming mee. We lopen naar de kluisjes en pakken onze spullen. Ik ben druk aan het inpakken. 'Shit!' Hoor ik ineens. Ik kijk verbaasd op. 'Wat is er?' Vraag ik aan de geschrokken Nina. 'Ja ik ben helemaal vergeten om een jurk te kopen voor morgen.' Wat is er morgen dan? 'Morgen?' vraag ik verbaasd. Ze knikt. 'Morgen is de begrafenis van mijn ouders' zegt ze zachtjes. Is dat morgen al? Ook snel. 'We gaan wel even snel langs de stad.' Haar geschrokken blik veranderd gelijk in een glimlach. 'Dankje' zegt ze lief.
Als we omgekleed zijn lopen we naar de auto. 'Waar worden ze begraven?' Vraag ik. 'In onze achtertuin' zegt ze serieus. Ik schrik me dood. 'Nee tuurlijk niet' zegt ze snel na mijn blik te hebben gezien. 'Bij ons huis in de buurt is een begraafplaats, ze liggen straks naast mijn oma.' 'Hoe laat moet je er morgen zijn dan?' Vraag ik. 'Half elf' zegt ze zuchtend. 'Waar denk je aan?' Vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Nee niks' zeg ik snel.
Als we in de stad zijn aangekomen lopen we snel een winkel in. Nina past een aantal jurkjes en komt dan haar pashokje uit. 'Welke is leuker?' Vraagt ze en laat 2 jurkjes zien.
Jurkje 1:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Jurkje 2:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Jurkje 2' zeg ik zonder twijfel. Ik zie haar een beetje raar kijken. 'Wat is er?' Ze loopt met het jurkje in haar handen naar me toe en laat mij het prijskaartje zien. Ik trek het jurkje uit haar handen en loop naar de kassa toe. 'Max!' Roept ze me nog na.
Als we weer buiten zijn lopen we terug naar de auto. Nina heeft de hele tijd geen woord gezegd. 'Wat is er?' Vraag ik bezorgd. 'Je bent echt gek, dat jurkje kost 120 euro.' Ik trek haar naar me toe en houd haar stevig vast. 'Voor jou doe ik alles' fluister ik en ik geef een kus op haar hoofd.
*Nina*
Ik heb het jurkje in de was gedaan en ben in mijn bed gekropen. Max heeft mij thuis afgezet en ik heb gelijk gedoucht en mijn pyjama aangedaan. Ik ben echt zenuwachtig voor morgen. Ik begin ze elke dag weer meer te missen. Ik vind het oprecht jammer dat onze band niet zo goed was. Morgen zullen er waarschijnlijk meer collega's komen dan familie en vrienden. Ik wacht nog even tot mijn jurkje klaar is en dan hang ik hem aan de waslijn. Als ik weer in mijn bed lig val ik gelijk in een hele diepe slaap.
Jongens ik ben er weer! Ik had even een paar weken pauze genomen omdat ik niet meer zoveel zin had om te schrijven maar ik heb nu weer een beetje motivatie doordat er best veel gestemd word en mijn hoofdstukken (voor mijn doen) best vaak zijn bekeken. Blijf alsjeblieft stemmen, reageren en delen want zo word het boek alleen maar leuker! En als je me nog niet volgt doe dat eventjes want dan blijf je op de hoogte van nieuwe boeken en updates! Xx
