1.Bölüm

379K 14.1K 3.7K
                                    



***

Yatağıma balıklama atlayıp,meteor taşını düşündüm.Üstsüzdü (!) Bir siyah şort giymişti galiba.Ya Allah'ım ama o tip,o saçlar,en önemlisi de -benim için- KASLAR!

***

Gözlerimi zorla açıp,saate baktım.15:46.Hiç şaşırmadım.Ramazanda böyleyimdir.Ayıların kış uykusuna yattığı gibi yatarım mesela.Rekorum sabah 09:30 da yatıp,iftarda uyanmak.

Ellerimi yüzümü yıkayıp,oturma odasına geçtim.Ve geçtiğim gibi zil çaldı.

"Annneeeee!Kapıyı açsanaaa."

Ses yok.

"Annnneeeee!"

"Tamam be.Açıyorum!"

Annem görmesede pic smayl yapıp,kim gelmiş acaba diye düşündüm.

"Irmaaak.Sıla'yla Hande geldi!"

"Tamam,hemen hazırlanıyorum!"

"Böyle git."dedi annem.

Üzerime baktım.İnce askılı beyaz bir T-shirt,altımda turuncu şort.Ben utanırım yaa.

"Anne ama-"

"Hadi hadi kızlar beklemesinler."

Kafamı tamam anlamımda sallayıp,kahverengi bilekliklerimi alıp,kahverengi sandeletlerimi giydim.Saçlarım topuzdu.Onu da öyle bırakıp,indim aşağıya.

"Naber?"dedi Sıla.

"İyiyim kızlar.Bizim bahçede duralım."

"Tamam canım."Dedi ikiside.

Salıncağa oturduk.Ben istedim aslında.Meteor taşımı görebilmek için.

"Eee oruçlu musunuz kızlar?"dedim ben.

"Ben oruçluyum."dedi Sıla.

"Ben değilim."Bunu diyen Hande'ydi.

"Hmm.Anladııım."

Ve annem cama çıkıp bağırır.

"Kızım!Hadi arkadaşlarınla git bakkala.İki pide al."

"Tamam anne.Para at.Benim yok money."

Annem beş lira atıp,camı kapadı.Bahçe kapısını açıp,çıktık dışarı.Sonra aklıma dank etti. Şortlayım,askılı bir şey giyiyorum!Bismillahirrahmanirrahim!

Utancımı belli etmeyip,ilerlemeye başladım. Bakkala yaklaştık.Iyh!Mehmet abi var yaaa.Bu çocuk benle,hatta bizle çok uğraşıyor.

Bakkala girip,pideleri alacaktım ki,meteor taşını gördüm.Yeşil vücudunu saran bir üst,hatta sıfır kollu.Altına da turuncu şort.Aaa benimde turuncu!Bir de sandalet giymiş.

Orucumu bozmayın lan!Bu şekerlik abidesi,yakışıklılık abidesini yiyeceğim.

"Hadi kızım.Versene!"diyen Sıla'yla hayata döndüm.Kafamı sallayıp,pideleri koydum.Mehmet abi beni böyle şöyle süzdü.Bu arada o taş hala duruyor!

"Kızım bu hal ne?"

"Ya Memo sanane?"dedi Hande.

"Aynen sanane.Bende çok meraklıydım böyle çıkmaya.Sinir ettin beni,bende edeceğim seni!"deyip hesap makinesineki tuşlara bastım.

"Hey,hey tamam tamam.Ver pideleri."

Pideleri verip,zafer gülüşümü yaptım.Taşta hala bir şeylere bakıyordu.Pideyi verecekken,çocuk geldi.Pide kolunun altında kaldı gibi bir şey oldu.Bende çocuğun kollarının ortasından elimi uzatıp,pideleri aldım.Parayı verip,kapıya yöneldik kiiii,bir hapşırık sesi duyuldu ve yer yarıldı!

Hemen pideleri arkadaşlarıma verip,onları yolladım.Neden böyle yaptıysam?

"Çok yaşa!"dedim kıkırdayarak.

"Kimin söylediği kesinleşti o zaman."dedi meteor.

Cevap olarak 32 diş sırıttım,o da güldü.İnanmıyorum.Çok tatlı gülüyor yaaaa!

Ben mal mal çocuğa bakıp,sırıtırken,şortla durduğumu hatırlayıp,kendime geldim.

"Neyse,görüşürüz!"dedim.

Çocukta kafasını salladı.

Kapıdan dışarı çıktı ve Mehmet abinin sesini duydum.

"Al Batuhan.8 lira tuttu."

Adını öğrendim,adını öğrendiiim!

Zıplayarak,etrafıma bakındım.Kimsenin görmediğine emin olarak zafer dansımı yaptım.Gerçekten sizde görmek istemezsiniz.

Zafer dansım bir hapşırıkla son buldu.Bu sefer ben hapşurmuştum.Ne bu hapşırık şeysi,salgın mı var acaba deyip,etrafıma bakındım.Uçuşan tozları görünce,nedenini anladım.Benim toza alerjim var.

Sallana sallana yürürken ses duydum.

"Çok yaşa!"

Gülümsedim ve bende bağırdım.

"Hep Beraber!"

***

Umarım beğenirsiniz isncknsxknskwn.Telefondan yazıyorum bu arada.Eğer yanlışlarım varsa özür dilerim.I Love Youuu sdjnjn

HapşırıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin