54.Bölüm

119K 4.6K 1.6K
                                    


Ne giymeliyim?Ne giymeliyim?Allah'ım çok heyecanlıyım,geberiyorum ölüyorum ben.Elbise mi giysem?Ağağaaa.

Telaşımın nedenini hemen anlatıyorum.

Geçen gün,Batuhan'la gezdik dolaştık ve tam sokağa girdiğimizde bana"Annemle tanışmanı istiyorum."dedi.Bende tamam dedim ama kalbim öyle hızlı atıyor ki.Birde ateş bastı beni böyle.Allah dedim!Ölüyorum ben.Eve gidince de dedim,bu çocuk beni annesiyle tanıştıracaksa,evleniriz olum biz.

En sonunda bir şey seçip,giydim ve saçlarımı tarayıp,yandan ayırdım.Ortadan ayırmayı hiç sevmezdim,o ne be öyle?İnek yalamış gibi duruyor.

Kimseye gözükmeden evden çıktım.Annem biliyordu,Melis biliyordu ama abim ve babam bilmiyordu.Onlarda demeye götüm yemiyordu.

Bahçe kapısını açtım.Batuhan'da karşıda duruyordu.Gülümsedim ve koşarak yanına gittim.

Arabasının kapısını açtı ve bende hemen oturdum.Batuhan'da sürücü koltuguna geçip,arabayı çalıştırdı.

"Nerde oturuyor annen?Adı neydi?Nasıl davranmalıyım?Hangi hareketleri sevmiyordu?Neler sorardı?Unuttum Batuhan anlat!"

"Eerididl sokağındaki,guguf villalarında.Adı Pınar.Cici kız gibi davran,kibar ol.Yemek yerken ağzını şapırdatma,bacak bacak üstüne atma.Ne soracağını ben nerden bileyim yaaa?"

"Of.Yakınmış yaa.Yavaş gitsene,böyle dolaşarak gidelim!"dedim.

"Hayır,ne kadar çabuk,o kadar iyi.Hen gideriz,olur biter işte."

"Hayır!Acele işe şeytan karışır ya."dedim heyecanla.

"Şşh!"dedi ve eli radyoya uzandı.

"Şarkımızı hiç seçmedik.İlk çalan,bizim şarkımız olsun."

Kafamı salladım.Batuhan radyoyu açtı.

"...Şah şah dam dam ar ar şah damar.

Ajdar Ajdar Ajdaaaaarrr!.."

Elimi yüzüme götürdüm.Batuhan şarkıyı söylemeye başladı.Ona şaşkınlıkla baktım.

"Şah damarımsın Irmaak!Hehe!"diye güldü.Dil çıkardım.

"Bizdeki şanssızlığa bak.Diğerlerine güzel güzel şarkılar çıkar,bize..."

*~*

"Tıklatma kapıyı hayır hayır,bana kalbinde bir yer ayır."

"Ya heyecanlanma.Bir şey olmaz,annem iyidir iyi."

"İyi olduğundan şüphem yok ama bana karşı olmayabilir."Kesin!

O sırada,kapı açıldı.Esmer,güzel giyinimli bir kadın açtı kapıyı.

"Aa hoşgeldin-iz!"dedi kadın ve Batuhan'a sarıldı.

"Ay oğlum ne zamandır görüşmüyordum seninle?Sevgilin de bu kız değil mi?"

Yok değil ya,ben onun şöforüyüm...

"Merhaba!"dedim ve gülümsedim.Kadın,Batuhan'dan kollarını çekti ve kaşını kaldırıp,gülümsedi.

"İçeri geçin."dedikten sonra tam ayakkabılarımı çıkartıyordum ki,Batuhan ayakkabılarıyla girdi.Bende bozuntuya vermeden hemen içeri girdim ama açtığım bağcıklar yüzünden,basıp yere düştüm.

Rezillik vol:12345678932257326220384283940273482034928384023482029392

Batuhan beni kaldırırken,ağlamamak için kendimi zor tuttum.Salona geçtik.Batuhan'a yaklaştım ve;

HapşırıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin