30.Bölüm

166K 6K 1K
                                    

"Sevgili Irmak;

Teyzemlerle,bize gidiyoruz.Seni uyandırmadık,çünkü senin gelmeni istemiyoruz puahaha!Her neyse,sadece iki güncük bizde kalıyoruz.Sende evde kalıyorsun.Buzdolabında bir şeyler varmış.Ye,iç...Üç nokta olan yerde ne yazacağımı anlamışsındır umarım.

Asosyalliğin dibin vurman dileğiyle...

Hoşçakalma....

-Furkan."

Allah senin belanı vermesin Furkan!Tövbe yaa!Hem bunlar,niye hep bensiz bir yerlere gidiyorlar?Hı,niye?İstenmeyen üvey evlat gibiyim şuanda!Gidin,bol bol eğlenin orada!

Öğlen saat 15:50'de uyandıysam ne olmuş yani?İnsan bir uyandırır,hadi anacım,teyzenlere gidiyoruz deyip kaldırır yaa!Teyzemlerin evini unuttum haa!

Mutfağa inip,bir şeyler tıkındım.Daha sonra Gizem'i aradım.

"Kanka,kontörüm az.Kısa kesicem.Bugün bize geliyorsun.Parti yapıyoruz.Mazeret yok!deyip,bir şey demesine izin vermeden telefonu kapadım.Daha sonra,salona geçip,televizyonu açtım.Ev sessizdi ve artık tek başıma kalmaktan korkmaya başlamıştım.Her ne kadar sabah olsa da.Sabahta hırsız girebiliyor ama!

Hırsızı düşünce,ürperdim ve irkildim.Ayy,vallahi korktum ben!Gizeeğm!Çabuk gel anaam,ben korkudan ölüyorum lan burada!

Gece olsa,şuanda bayılmış,affedersiniz altıma yapmış bir vaziyette,ya yerde ya koltukta olurdum.Allah korusun!

Yarım saat sonra zil çalınca,kapıya koştum.Kapıyı açtım.Elinde cipsler,meyve suları ve çikolatalarla karşımda Gizem duruyordu

"Gizem,sen,en,iyi,arkadaşsın!"dedim ve boynuna atladım.Daha sonra geri çekilip,elinden poşetleri aldım.O da ayakkabılarını çıkaıp,içeri girdi.

"Bana borçlusun."deyince,gözlerimi devirdim.

"Hiçte bile.Değilim!"dedim.Ellerini neyse anlamında salladı ve koltuğa oturdu Gizem.

°•°•°••°•°•

Kahkahalarla gülerken,Gizem durdu ve el fenerini çenesine tuttu.

"Korku hikayesi zamanı!"dedi.Odamda sandalye ve çarşaflarla çadır kurmuştuk.Tulum bile almıştık yanımıza.

"Hayııır!"diye karşı çıktım,sonra devam ettim."Evde tek başımızayız,sen birde korku hikayesi anlatıcaksın.Sonra aşağıdan bir ses gelicek ve biz altımıza yapacağız!Cık cık cık!"dedim.Bugün bayağı korkuyorum,neden bilmiyorum.Kafiyeye geeel!

"Bir evdee,iki kız varmış..."dedi Gizem,beni tınlamayarak.Susturmaya çalışsamda olmadı.İnatçı!

Hikayeyi bitirince,korkudan ne yapacağımı şaşırmıştım.Benim bu halimi göen Gizem,gülmeye başlamıştı.

"Gizem,salak Gizem!Ne gülüyorsun?!"diye kızdım.O sırada bir sandalye yere düşünce,çığlık attım.

"Gizeeem!Canavarlar yemeye geldi biziii!"dedim ve koluna yapıştım Gizem'in.Gizem'de korkmuşa benziyordu

"K-kızım,sen bu kadar korkmazdın!Cesaretliydin sen."dedi Gizem,sesi titrek çıkıyordu.

"Bugün,büyük bir korku vardı içimde Gizeem!Ölüyorum anlasana!"dedim.İkimizinde,kalbi güm güm atıyordu.Bir cesaret geldi ve ayağa kalktım.Çarşaf o kadar da yüksek olmadığından,eğdim biraz kendimi.

"Işığı açacağım."deyip,hızlıca çadırdan çıktım ve ışığı açtım.Çarşafıda çektim sandalyelerin üzerinden.

"Çadırda kalmak yok!"dedim.Gizem,fazla korkmuş gibiydi.

HapşırıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin