My Secret Love For Him

Chapter 23

Ashanti Azihiro POV:

Tumakbo na kami ni Jurist.

Nakita namin na nauntog si Hanna.

Hahahaha.

Buti nga sa kanya.

Nakaice siya.

Kaya kahit ayaw ko siyang iwater.

Winater ko parin kahit na noh may puso parin ako.

Nakita ko na nakaice lahat sila except lang sa aming tatlo.

Winater namin sila.

Maya-maya may nag-ice sa akin.

Okay lang yon atleast makakapagpahinga ako ng kahit kaonti.

Para hindi na ito sumakit.

"WAIT LANG GUYS TIME FIRST MUNA AKO NAGUGUTOM NA AKO!" sigaw ko at pumunta na kung nasaan si Maam.

"Oh bakit hindi ka ba nag-eenjoy?" Tanong ni Maam.

"Enjoy na enjoy nga po ako eh." Sabi ko at ngumiti ng pilit.

Kumain na muna ako dahil nga nagugutom ako.

"GUYS HINDI MUNA AKO SALI!" sigaw ko.

Pumunta ako sa tent namin.

At kinuha yong sketchpad at lapis ko.

At sinimulan kong idrawing itong forest na ito.

Ginamit ko nalang ang flashlight ng phone ko.

Dinodrowing ko yong mga puno dito.

Pagkatapos ko magdrawing ay bumalik na ako kung nasaan si Maam.

Nakita ko nandoon na sila lahat.

Except lang kay Ana at Dave.

"Asaan sila Ana at Dave?" Tanong ko sa kanila.

"Hindi namin alam." Sagot nila.

Kaya ang ginawa ko ay hinanap ko sila.

Ng may narinig ko na nag-uusap sa may likod ng puno.

Kaya ang ginawa ko ay pinakinggan ko mabuti.

"Dave sana naman oh pagbigyan mo ako MAHAL KITA SOBRA." boses ng babae kaya ang hula ko ay si Ana yon.

Bigla nalang tumulo ang luha ko.

"Sorry Ana pero si Ashanti ang mahal ko higit pa sa buhay ko sorry talaga dahil hindi ko masusuklian yang pagmamahal mo sa akin." Sabi ni Dave.

Narinig ko namang umiiyak na si Ana.

Kaya naisipan kong silipin sila.

Nakita kong nakaluhod si Ana habang hawak-hawak ang paa ni Dave.

"Please." Pagmamakaawa ni Ana.

Umiiyak narin ako.

Dahil sa akin hindi kayang suklian ni Dave ang pagmamahal ni Ana sa kanya.

Sana hindi nalang ako nabuhay kasalanan ko ito.

Ang sakit-sakit na kaya naisipan kong umalis nalang.

Umalis nalang ako habang hinahawakan ko ang mga mata ko dahil walang tigil sa pag-iyak itong mata ko.

Ng may makabungguan ako.

Hindi ko tinitignan kung sino.

Basta nagsorry nalang ako.

At naglakad na uli palayo.

"ASHANTI WAIT LANG!" sigaw ni John Carlos.

So siya yung nakabungguan ko.