Bab 12

34K 1.3K 42
                                    

"Lepas ni, ikut saya!" Arahan daripada Dheo ketika aku pergi kemaskan rumahnya. Aku rasa, dalam sebulan lebih aku kerja di sini, boleh dikatakan hari-hari Dheo tidur di sini. Sampai aku dah musykil, betul ke dia punya rumah lain?

"Kenapa, encik?" soalku ingin tahu. Ikut dia pergi mana?

"Ikut aje la."

Aku hanya angguk.

"Nanti tukar baju dulu."

Angguk lagi. Nak ke mana pula kalau dah sampai kena tukar baju? Tapi tak pula aku pertikaikannya.

"Tunggu di waiting room."

Macam yang diarahkan oleh Dheo, sebaik sahaja aku habis kerjaku, aku turun ke bilik persalinan. Ada Arin dan Mazni yang sedang berehat. Mungkin mereka pun baru habis kerja. Kedua-duanya sedang makan. Nampak ada bekal berisi sandwic. Baru nak sarapan agaknya.

Bila nampak aku, mereka mempelawa untuk makan bersama. Tapi dengan sopannya aku menolak. Bila nampak aku dah tukar baju, mereka naik hairan.

"Rissa dah habis kerja ke? Dah nak balik ke?"

Arin bertanya.

"Eh, tak adalah! Belum nak balik lagi."

"Habis, nak pergi mana?"

"Encik Han suruh Rissa ikut dia."

Suapan kedua-duanya terhenti. Kemudian mereka saling berpandangan.

"Ikut Encik Han?"

Aku angguk.

Mereka ternganga pula.

"Pergi mana?"

"Tak tahu."

"Kenapa Rissa kena ikut Encik Han?"

"Hmmm... Tak tahu." Aku pun tak tahu nak jawab apa. Ulang jawapan yang sama.

Aku nampak kedua-duanya pun dah mula buat persepsi sendiri. Habislah... Aku haraplah tak jadi gosip nanti!

"Rissa rasa mungkin Encik Han nak suruh Rissa kemaskan sesuatu tempat. Rissa, kan personal housekeeper dia." Aku buat andaian sendiri. Mungkin betul juga.

Ketukan di pintu menyelamatkanku daripada digasak dengan pelbagai andaian. Aku kira, itu mungkin Lucca. Haraplah Lucca.

"Rissa pergi dulu. Kalau Puan Rasyidah tanya, cakap Encik Han suruh Rissa ikut dia, ya?"

Mereka cuma angguk.

Aku pula capai beg sandangku sebelum mula melangkah ke arah pintu. Nasib baik betul andaianku. Memang Lucca. Macam biasa, dia senyum segaris bila nampak aku.

"Jom."

Sepanjang perjalanan, masing-masing lebih selesa diam. Lucca di depan beri konsentrasi penuh pada pemanduan. Dheo di sebelahku pula tak lepas pandang tablet di tangan. Letak tablet, telefon pula berbunyi. Habis panggilan telefon, bunyi notifikasi pada tablet pula.

Macam ni la kalau orang sibuk! Aku pula yang krik-krik, tiada orang untuk diajak berbual. Lebih selesa pandang ke luar tingkap. Masa ni la nak rasa segala bangunan pencakar langit di Bandaraya Kuala Lumpur ni dah ala-ala New York City.

Senyap. Dheo pun nampak dah tiada kerja.

"Kita nak ke mana, encik?"

Apa lagi? Sesuai sangatlah aku bertanya.

"Curious again?"

Soalan dia macam nak kenakan aku. Tapi tiada nada marah atau amaran. Hanya biasa-biasa saja.

DHEO'SWhere stories live. Discover now