Moje wiersze - pierwsze

Życie jest piękne - mówisz

Życie jest piękne – mówisz

Więc skąd te łzy i strach

I żal niespełnionych nocy?

Jak długo można rozpamiętywać

Wspólnie spędzone chwile:

Aż do granic bólu?

Aż do wypłakania oczu?

Życie jest piękne – mówisz

Tylko dlaczego głęboko

Łza jakaś bólem nabrzmiewa

Jak kąkol co w dojrzałego

Wzrasta zboża łanie

I w codziennym pośpiechu

Stokroć dłuży się czekanie?

Życie jest piękne...

...A jeśli tęsknić znaczy kochać?

- To ja tak właśnie tęsknię...