Moje wiersze - pierwsze

Patrzą tak głęboko

Patrzą tak głęboko

I tak przenikliwie

Nisko i wysoko

A zawsze życzliwie.

Gdy widzę w nich szczęście

Też jestem szczęśliwa

Bardzo mocno cierpię

Gdy żal z nich wypływa.

Są powieścią bez końca

Worem szczęścia bez dna

Pełne nieba i słońca

Które miłość Twa da.

Mowa ich jest mądra

I szczera i dobra

I pełna wesela

A nigdy nie chłodna.

Wciąż w nie patrzeć mogę

Bo są mi tak znane

Tak bliskie i drogie

- OczyTwe kochane.