Chapter Thirty~Eight
|Ang bilis niyo na naman mag evolve xD kanina 5K lang ngayon 5.1K na!! ano na kayang ranking ng story ko? xD hirap pag mobile. I tried to make this long, really -_- And I think its long!! xD joke. hehe lol.|
Hyra's POV
Nandito na ako sa kwarto ko kila lola. Nahiga ako sa kama and I tried my best to sleep. But...
"We're over."
"We're over."
"We're over."
"We're over."
"AAAAAAAAAHHH!!" I shouted at the top of my lungs.
Bumukas yung pinto at pumasok si lola at mom. Pinakalma nila ako pero I still shouted.
"Just get away from me!! I don't need you!! I DON'T NEED YOU!" napahiga ako sa kama ko. Niyakap ako ni mom.
I cried on her shoulders, hinimas nya yung buhok ko. I hugged her tightly "Mom, what did I do? kasalanan ko bang...Lagi kaming may problema? Is it my fault?! Tell me...bakit sya sumuko?"
Niyakap niya lang ako. "Anak, just let him have some time..Let him think... a month might be enough."
And that month can kill me..
***
After a week...
"Hyra, hindi ka ba kakain?"
"I'm not hungry."
umupo si mom sa tabi ko. It's been a week and everything was like hell. I tried calling aiden, I tried calling everyone that's connevted to him pero wala, wala talaga.
Tinabing ko yung kamay ni mom at dumiretso sa kwarto ko. I locked it. Napasandal ako sa pintuan.
Niyakap ko yung mga tuhod ko. Tinignan ko yung buwan na matatanaw mo sa malaking bintana,
"I wish I never fell...nakalimutan ko lang, everything that falls...
breaks...And I guess I'm weak...Because I'm broken now, and it hurts...
a lot." niyakap ko pa ng mahigpit yung tuhod ko.
In just one minuite, My life changed, It sucks now.
Patuloy ako sa pagiyak ko. After everything...I-I.. can't loose him.
I can't.
Tinignan ko yung picture ni aiden sa phone ko. He was smiling. I remember, napicturan ko siya nito nung una kaming nagkita...
napangiti ako..
That picture was a month ago, I think...The time that..
that everything was just starting, and I never knew na ganito pala kasakit ang ending namin.
Pero hindi ako papayag, pinunasan ko ang mga luha ko.
Kung sumuko na siya, Ako, hindi.
This is not our ending...This can't be our ending...
**
Next morning..
*KnocK Knock*
Binuksan ko yung pintuan ko,
Pumasok naman si Tim.
Remember nung nalunod ako? he was the one who saved me.
Lagi niya akong dinadalaw dito, nginitian ko sya.
Tumabi siya sa akin sa sofa. Nagkwentuhan lang kami hanggang sa kailangan nya na daw umuwi dahil may pupuntahan pa sya.
"Sige, magiingat ka ha :)"
Binuksan niya na yung pintuan..
"uhm hyra?" tinignan ko naman sya.
"Hmm?"
"Be careful, you don't know how cruel the world is.." napakunot naman ako ng noo ko pero tinawanan ko na lang siya.
"Ahahaha! Mga quotes mo naman wagas. sige na bye bye na!" nag wave ako sa kanya and he just gave me a smile and left.
napasandal ako sa sofa. "What does he mean about that?.. ah, nevermind..."
Humiga ako sa kama ko at nagpahinga.
Someone's POV
"God! Do your work properly!! everything should be on track Vanessa!"
Binaba niya ang telepono na hawak at hinilot ang sentido niya.
Bumukas naman ang pinto at pumasok ang isang lalaki.
"Nabigay ko na po yung mensahe."
"Good, keep on watching his moves,"
Tumango naman ang lalaki at umalis na.
"Everything is running smooth"
*
Hyra's POV
"Uhm, grandma?"
"Yes?" sagot niya ng hindi nakatingin sa akin.
"I..w-want to see aiden." Ngayon, napatingin ito sa akin..
"You want to see him?" tumango naman ako.
"Okay.." ngumiti naman ako.
"But, through pictures lang." lumungkot naman ako. But that's ok, Atleast I can see him...
Matapos ang ilang araw, Medyo ginanahan na akong kumain.
Kailangan ko kaseng magpalakas ^_^
Dumaan yung isang maid sa tabi ko at pansin kong may hawak hawak syang envelope, "Uhm, san po yan dadalhin?"
"Kay Senyora ho."
"Aah, san daw galing?"
"Di ko ho alam eh. inabot na lang sa akin." nag nod na lang ako.
hmm, ano kaya yun?
Maybe pictures ni hubby?! Oh Gosh!!
Tumakbo ako papasok sa kwarto ni grandma and I saw her holding a picture, hawak hawak ko pa nga yung tinidor ko dahil sa sobrang excited ko .
Lumapit ako kay lola and tried to look at the picture, pero iniwas niya to bigla.
"Apo, wag to." sabi niya sabay tago nito. "Pero gusto ko pong makita"
Tinignan niya ako. "Are you sure?"
Tumango-tango ako "Yes."
Dahan dahan nyang nilabas yung picture..
My eyes widened and I dropped the fork.
Nanigas ako sa kinatatayuan ko. This is not true.
"Apo..."
"Lola, why-why is he..
.
.
.
.
.
kissing another girl?"
|*Insert horror music here* Umulan na ng updates ha! xD baka di na ako makaUD next week because of 'some' problems >< But I'll update ASAP. xD|
