O Sen Olmalıydın Hakkında Her şey

Anılar- O Ölürse Ben De Ölürüm

Ryan...

Sigara soluk borumu yakıyordu.

Normalde kokusundan bile nefret ettiğim şeyi şu son birkaç haftadır elimden düşürmüyordum.

Sigaraya kendiniz başlamıyordunuz, hayat başlatıyordu.

Benim Küçük Asi Kızım'ın ölümünün ardından ikimize ait olan, bana emanet ettiği, canım pahasına yaşatmam gereken o minik beden ölemezdi!

Jane öldüğü zaman kendi kendime bir söz vermiştim; Sam benden önce ölürse ben de yaşamayacaktım.

O ölürse, ben de ölecektim.

Sigarayı dudaklarımın arasına götürüp gri dumanın akciğerlerime ulaşmasına izin verdim. Alışık olmadığım bir şey olduğu için öksürdüm.

Kendisinden de içenlerden de nefret ederdim.

Büyük düşünmemek gerekiyormuş.

Hastaneye ilk geldiğimizde arabanın şoförünü suçlamıştım. Artık suçlamıyordum. Sonuçta ana yola bir anda kendini atan benim kızımdı.

Adamın ceza alması için uğraşmadım.

Benim yaşlarımdaydı. Adı Nate'di. Onun da yeni doğmuş minik bir kızı vardı; Ericka.

Benden defalarca özür diledi. Hastane masraflarını karşılamayı defalarca teklif etti, ben de defalarca reddettim.

Paramı kızımı yaşatmak için harcamam gerekiyordu.

Adamın çok fazla geliri yoktu. Bir tekstil firmasının satış elemanıydı. Günün büyük bir bölümünde çalışıyordu, müsait olduğu anlarda da hastaneye yanımıza geliyordu.

Hatta bir keresinde kızını bile getirmişti.

Minicikti. Onu gördüğümde aklıma Sam'in bebekliği geliyordu. Jane onu kucağına almaktan uzun süre korkmuştu; bu nedenle de kızımızı hep benim kucağımda taşımam gerekmişti. Jane'in kucağına bile ben veriyordum.

Minik bebeğin elini okşadığımda, parmağımı kavramıştı. Gücü yok denebilecek kadar azdı, tüm gücünü de parmağımı sıkmaya harcamıştı.

"Onun ilk arabası sizin ürettiğiniz bir araba olacak."diyerek bana garanti vermişti. Yüzündeki çizgiler oldukça belirgindi, gülümsediğinde sol yanağında bir çukur oluşuyordu.

Benim Sam'im de gamzelere sahipti.

"En güvenlisini almalısın."diyerek kendi ürettiğim arabaların en mükemmeli olmadığını düşündüğümü belirtmiştim.

Sam iyileşirse... Bu cümleyi hemen kafamdan sildim ve cümleyi yeniden tasarladım: Sam iyileştiğinde, ona özel olarak bir araba üretecektim.

Başka kimsede olmayan, sadece ona ait olabilecek özelliklere sahip bir araba...

Bunch Arabalar kesinlikle otomatik fren sistemine sahip olacaktı. Sensörlü. Aniden önüne bir şey çıktığında hızla hızı düşürecek...

Yalnızca hayal kuruyordum.

Siri'den daha iyi bir yardımcıya sahip olacaktı. İngilizce ile başlayıp tüm dillerde geliştirilecekti. Ses tonunu bile ayarlayabilecektiniz.

Uçan araba tasarlama hayalimi askıya almıştım.

Daha doğrusu, böyle saçma bir şeyi gerçekleştiren deli ben olmayacaktım.

Sigarayı tekrar ağzıma götürüp derin bir nefes çektim. Ağzıma acı tat dolunca, sigaranın sonunu göremeyeceğimi anladım. Küfrederek sigarayı yanıbaşımdaki çöpe attım.