သူစိမ်း (Unicode & Zawgyi) [ Completed ]

9 : Wunna (zawgyi)

ေတာင္ကုန္းေက်ာင္းစုံညီပြဲေတာ္ ဟာသိပ္မခမ္းနားေပမဲ့ ခ်စ္စရာေတာ့အေကာင္းသား။ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၈တန္းေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ေပါ့ေလ။အလိုလိုခ်စ္စရာေကာင္းေနတဲ့ ကေလးေတြက အက ကၾကေတာ့ ပိုၿပီးခ်စ္စရာေကာင္းသြားေတာ့တယ္။

စတိတ္စင္ေဘးမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စုရပ္ၾကည့္ေနရာက စင္အေနာက္ဘက္ကိုကြၽန္ေတာ္အၾကည့္ေရာက္သြားေတာ့ ငိုေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔တယ္။ဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္။ သူ႔ဆရာမကလည္း ကေလးကိုမေခ်ာ့တတ္ဘဲ အခက္ေတြ႔ေနတဲ့ပုံ။ကေလး ဝတ္ထားတဲ့ (ကာတြန္းကားေတြထဲက Princess ေတြဝတ္တတ္တဲ့) အျပာေရာင္ဂါဝန္က ေလအတိုက္မွာ တလြင့္လြင့္။

ငိုေနတာကပင္ ပိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတဲ့ အဲဒီကေလးေလးအနားကို ကြၽန္ေတာ္အေျပးေလးေရာက္သြားတယ္။

"ကေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆရာမ"

ကြၽန္ေတာ္ကသူ႔ဆရာမကိုေမးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုတစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းျပန္ငုပ္သြားကာ ငိုျမဲငိုလ်က္။

"စင္ေပၚတက္ရမွာ ေၾကာက္လို႔တဲ့ ဘယ္လိုမွ ေခ်ာ့လို႔မရဘူး သားရယ္ ငိုးခ်ည္း ငိုေနတာပဲ"

ကြၽန္ေတာ့္ကိုသူ႔ဆရာမက ႐ွင္းျပေနစဥ္မွာပဲ အစီအစဥ္တင္ဆက္သူက ဒုတိယတန္း ေက်ာင္းသားေလးႏွစ္ေယာက္က ရတနာဦးရဲ႕ စင္ဒရဲလား သီခ်င္းနဲ႔ကျပေဖ်ာ္ေျဖမွာျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကျငာတယ္။နံေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ့ အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံဝတ္ထားတဲ့ကေလးကိုၾကည့္ၿပီး ငိုေနတဲ့သူကေလးက စင္ဒရဲလားျဖစ္မယ္မွန္းသိရတယ္။မိန္းကေလးနဲ႔ တူလြန္းေသာမ်က္ႏွာ၊ခႏၶာကိုယ္ေၾကာင့္ မိန္းကေလးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္လိုက္တဲ့ ကေလးမွာ အမွန္ေတာ့ ေယာက်ာ္းကေလးတဲ့။

ကြၽန္ေတာ္ သူေ႐ွ႕ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး အငိုတိတ္ေအာင္ ေခ်ာ့ၾကည့္တယ္။ ငိုေနတဲ့ၾကားက သူ႔လက္ဖဝါးႏုႏုေလးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္လုံးကိုအေသအခ်ာၾကည့္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္ၾကည့္လာတယ္။

"ကေလး ကခ်င္တယ္မဟုတ္လား"

ေခါင္းညိတ္ျပတယ္။