Laz kızı kolejde

Laz kızı kolejde |20•

Sellaam 🍃

Nasılsınız lazlarım? 🐟

Özledim sizlerii! En son 'birinci yılımızın duyurusunu' atmıştım. Şimdi ise bölümle karşınızdayım.

Bölüm geç geldiği için özürlerimi size sunuyorum lazlarım.

Kaydır kaydır !!

🔽🔽                       🔽🔽

Ellerim yüzüme kapatıp dersin başlamasını bekledim. 3 aydır yaptığım seçimin hata yada doğru olduğunu kendi içimde tartışıyor ve iki tarafta eksi ve artılarıyla eşitlik içindeydiler.

O gece, hiç birşey yapmadan karşısında öylece durmuştum. Bu bir nevi 'bilmiyorum, emin değilim' anlamında gözükse de Evren'in beni görünce kaçışları sanki onu reddetmiş anlamı katıyordu.

3 aydır, yüzünü kaç kez görmüştüm? 2-3 ?

O da ara sıra abimlerin iş yerine gittiğimde karşılaştığımızdaydı... Ben yokmuşum gibi yanımdan geçip gitmesi ise tam bir ironiydi.

"Pişt" duyduğum sesle düşüncelerimin arasından hızlıca çıktım. Yan masama baktığımda Alkan'ın başka bir çoçukla oturduğunu görmüştüm.

Bildiğiniz aldatılıyordum!

"Seni hain, pis yaratık" Alkan'a sinirli bir şekilde bakarken bana üzgün bir bakış attı. Ben bir dönemi tek başına nasıl bitireyim be?

Nefes ve Buğra abim yine benim bir önümde otururlarken en arkada tek başına kalmıştım. Sinirle ayaklarımı masanın üstüne çıkardım. Telefonumla oynamaya başladığımda şansıma içeriye müdür girmişti.

Ağlayacak bir şekilde sırada toparlandım. Telefonumu sıranın altına attıktan sonra müdürün arkasından içeriye giren uzun boylu çoçuğa ufak bir bakış attım.

Yanım boş kalmayacaktı, mükemmel (!)

İkizler burcu da değildim ama bu kararsızlık nerden geliyor bilmek istiyorum.

"Günaydın gençler, yeni sınıf arkadaşınızla tanışın." sözlerini bitirdikten sonra yanındaki çoçuğa baktı.

Çoçuk gözlerini sınıfta gezdirdikten sonra yanında küçük boylu kalan müdürümüze baktı. "Kaan Çetin."

Omuzlarında ki çantasını tek omzuna bırakıp arka sıralara doğru gelmeye başladı.

Tam önümde durduğunda çoçuğa ufak bir bakış atıp yan sıraya kaydım. Ağzının içinden güldükten sonra çantasını yanıma bıraktı.

Sakince yanıma oturdu. Saçlarını eliyle geriye doğru ittirip bana döndü. "Kaan Çetin."

Kaan'a dönüp "Evrim Aras." diye mırıldandım. Birden masamıza yumruk inince yerimde sıçradım. Kaan ise tepkisiz bir şekilde yumruğunu masaya vuran abime baktı. "Bende Buğra Aras. Evrim'in abisi"

Kaan gözlerini büyüterek güldü. "kardeşini yemedim, sakin ol şampiyon." Buğra abim de tek kaşını kaldırıp en ağır ses tonunda konuştu.

"adam gibi dur." Buğra abim bir kaç saniye Kaan'ın gözlerine bakıp yavaş çekimde gibi önüne döndü.

Abime göz devirdikten sonra Kaan'a döndüm. "kusuruna bakma, birazcık (!) kıskançtır kendisi."

Kaan bana gülümseyen bir surat ile baktıktan sonra birşey demeden önüne döndü. Bu tavrını umursamadan bende önüme döndüm.

Bakalım bu sene nasıl geçecekti?

🦈

Öğle arasının zili çaldığında Kaan'ın sıradan çıkmasını beklemeden masanın üstünden atladım. Sınıftaki diğer iki kız güldüğünde bende kıkırdadım.

Buğra abim eliyle kafamı yere doğru eğdiğinde birkaç hareket ile elinden kurtuldum. Göz kırptıktan sonra Kaan'ın yanına adımladım. "Bu öğlen beni beklemeyin şekerim. Kaan'la olacağım."

Kaan'ın yanına adımlarken Buğra abimin kaşları her adımımda biraz daha çatılıyordu. "Uyy hamsi kafali! Ne diysun sen?"

Nefes ortalığı yumuşatmak amacı ile Karadeniz şivesi ile konuştu. Buğra abim esa sinirle Nefes'in ince bileğini, büyük parmakları arasına sıkıştırdı.

"Daha Alkan malına yeni alışmışken Kaan salağına katlanamam, güzelim." Abim cümlesini bitirdiği an Alkan aramıza atladı.

"Biri benden mi bahsetti?" Buğra abim sinirli olmasına rağmen ciddiyetini bozarak tebessüm etti.

"Ciddi kalma sürem." Nefes ciddiyetin son parçalarınıda silip süpürüp çöp kutusuna attıktan sonra herkes gülmeye başladı.

"Beraber çıkalım bari yemeğe?" soru sorar biçimde onlara baktığımda herkes onaylayan bakışlar attı. Sınıfta daha fazla vakit kaybetmeden beraber yürümeye başladık.

Çıkışa kadar Kaan'ın bana doğru attığı her adımda Buğra abim aramıza girmişti. Okuldan çıktıktan sonra tek bir araba olsun diye Buğra abimin arabasına doluştuk.

Nefes ve ben abimin inadı sayesine arkada boş yer olmasına rağmen beraber ön yolcu koltuğuna oturduk. Bahaneside şu 'arka tarafta iki ayıdan bize yer kalmamışmış'

"Ya ben birşey sorucam," gözlerimi hepsinde hızlıca gezdirip tekrar konuştum. "Burak abim mi daha kıskanç, Buğra abim mi?"

Nefes, dudaklarını büzüp "Bence Burak abi daha kıskanç."

"Bir tane daha mı abin var?" Kaan ön tarafa uzanarak iki koltuğun arasına girdi. Sorusunu başımı sallayarak yanıtladım. "Ya yok abi ben sizinle baş edemem, Buğra kanka az kenara çeksene."

Kaan'ın dediğiyle birlikte sadece diş göstererek güldük. Alkan "Burak olan İlk gün sınıfta çok erkek var diye sizi okuldan alacak olan abin değil mi? Kesinlikle Burak başkan!"

Alkan, Kaan'ın komik olma çabasına katıldığında kıkırdadım. Yol boyu biz dörtlü aktif olarak sohbet etmek ederken Buğra abim ara sıra sohbetlere girmişti.

En sonunda her zamanki kafemize gelince arabadan indik. Kaan dudak altından gülmeye başlayınca kaşlarımı çattım.

Birşey mi karıştırıyordu bu?

Kafeye girdiğimizde bir masaya oturmamızla birlikte garsonların başımıza üşüşmesi bir olmuştu. En çok Kaan'la ilgileniyor daha sonra ona yapılan ilginin bir alt seviyesini bize gösteriyorlardı.

Buğra abim yerine, cam kenarına oturduktan sonra bacak bacak üstüne atarak oturdu. Alkan'da onun yaptığını yapmakla uğraşıyordu. Nefes kendi halinde telefonda oynarken bizde Kaan ile konuşmaya başladık.

"kendinden bahsetsene?" kollarımı göğsümde çiçek yapıp Kaan'a döndüm. Güldü başını iki yana 'nasıl? ' havası ile salladı.

"Kaan Çetin. 18 yaşında, baba parası yiyiyor kendi işi yok. Hedeflenenleri arasında iki şey mevcut. Birisi Mimarlık, biriside Laz kızının kalbini kazanmak." Göz kırptıktan sonra masaya gelen garsonla konuştu.

Olmamıştı. Laz kızı Evren'in dediğinde olduğu gibi hissettirmemişti. Kaan'da duygu patlaması yaşamamıştım.

Kaan bey, ikinci hedefinize ulaşamazsınız ama birinci hedefinizde size iyi şanslar dilerim...

Benim kalbimi başkası çoktan kazandı!