Mardin Gelini

2. bölüm

Ömer ağanın sözleriyle donup kaldı herkes o esnada Alinayla göz göze geldi Ömer ağa gözlerinin en derinine baktı biraz kin vardı o bakışlarda biraz sinir hasan ağa kızına dönerek "Alina odana çık sen" dedi babasının lafını ikiletmeden çıktı odasına. Aradan ne kadar zaman geçti bilemedi Alina abisi ve sevdiği kızı bulmuşlardı korkuyla bir haber bekliyolardı piroğulları ateş saçıyordu etrafa. Ömer geçti bacısının karşısına "sen benim bakmaya kıyamadığımdın" dedi Rojin başını eğdi "affet ağabey sevdim" dedi sessizce Ömer ağa iyice sinirlendi öfkesinin üstüne öfke kattı yakacaktı her yeri durmayacaktı biliyordu herkes. Rojin ailesini hiçe saymıştı başlarına önlerine eymişti abisine göre affetmeyecekti hiç bir zaman canından öte sevdiği kardeşini. Diğer yandan hazer konağında da yürekler ağızda bir haber bekliyordu fatma hanım daha fazla dayanamayarak "Ağam biz de gidelim piroğlu konağına evladım ordadır ne haldedir görmek bilmek isterim" dedi Hasan ağa baktı karısına o da merak içindeydi ama olacaklardan endişe duyuyordu. Hazerler hazırlandı piroğlu konağına gitmek için Hasan ağa kızının gelmesini istemese de Alina dinlemedi "ağabeyim oradayken ben burda oturamam" dedi durmadı. Konaktan içeri girdiklerin de Alina gördü ağabeyini yüzü gözü kan içindeydi çok sevdiği ağabeyini dövmüşlerdi hiç kıymadan, ağabey diye koşmak sarılmak istedi ama Ömer ağanın işaretiyle tuttular kızı izin vermediler ağabeyinin yaralarını sarmasını Alina öfleyle döndü Ömer ağaya "sen nasıl bir adamsın nasıl bir öfkedir bu insan bacısına kıyar mı sevmişler birbirlerini sadece sevmişler" dedi. Yiğit bir hışımla Alina'ya döndü kız korksa da belli etmedi dimdik durdu koskaca ağanın karşısın da Yiğit "Boyundan büyük laflar etme küçük ben acımam cezaları ölümdür gözümü kırpmam" dedi her ne kadar ölüm diyorsa da içten içe nasıl kıyarım gözümün nuruna diye geçirmiyor değildi içinden. Ömer ağa bir hışımla çıktı merdivenleri ve adeta kükredi ağaları toplayın konuşup bir karara varacağız dedi bir sebep sadece o tetiği çekmemek için bir sebep bekliyordu Ömer ağa..