L.O.V.E [Z×U]

PART-(9)Z×U

×××

"ကေလး "

"ဒီညေတာ့ေကာင္းေကာင္းအိပ္ ... sofa ေပၚမွာပဲအၿမဲအိပ္မေနနဲ႔
..ကိုယ့္ကိုယ္က္ုိ ဂ႐ုစိုက္ပါကေလး .."

နားထဲမွာ တစ္စထက္တစ္စ ပ်ံ့လြင့္ေနတဲ့ ဦးငယ္ရဲ႕ စကားသံေၾကာင့္
KyungSoo အခုထိ စိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္ ...
အိမ္ေတာ္ထိန္းက ေလွကားေပၚကေနတြဲထူၿပီး သူ႔ေနရာဆီကို
ပိ့ုေပးသည့္တိုင္ေအာင္ အသိစိတ္ကေတာ့ ဦးငယ္ရဲ႕ ခပ္ၾသၾသ
ရွတတအသံမွာ လိုက္ပါစီးေျမာေနသည္။

ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလံုး ေအးစက္လာၿပီး အေငြ႔ပ်ံသြားခ်င္ေလာက္တဲ့အထိ ထိုအသံမွာ က်ရွံုးခဲ့သည္။

"ဒ.. ဒါ... ဆို sofa ေပၚမွာ အိပ္တာကို ဦးငယ္က သိေနခဲ့တာလား "
ထိုသုိ႔အေတြးမ်ိဳးက အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ဝင္လာ၏ ...
ေတြးမိတိုင္းလည္း ပါးစပ္စိလို႔မရတဲ့အထိ ဝမ္းသာမႈေတြက
ေပါမ်ားလြန္းသည္ပင္ ~~

Sofa ေပၚမွာလွဲဖိ့ု ျကံလိုက္ေပမယ့္ ဦးငယ္ရဲ႕ စကားက
နားထဲကေနမထြက္တာေၾကာင့္ ကုတင္ေပၚမွာ လွဲလိုက္သည္။
့ၿခံဳေစာင္ကို ရင္ဘက္ေပၚထိ ဆြဲယူလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာၾကက္ကိုသာ
ေတြေတြႀကီး စိုက္ၾကည့္မိသည္။ လက္ထဲမွာလည္း ေစာင္အနားစကို
က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။

နာရီသံကား တစ္ခ်က္ခ်င္းစီ ပီသစြာ ထြက္ေပၚေန၏ ...
မဟူရာညအေမွာင္ကို လမင္းရဲ႕ အလင္းေရာင္ကလည္း ထိုးခြင္းေန၏ ...
ျဖဴလြလြ ခန္းစီးစကိုျဖတ္ၿပီး တိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလျပည္ကလည္း
ေအးစက္မႈကို ေဖာ္ေဆာင္ေနသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ ....,

နာရီသံက္ု သဲကြဲစြာ မၾကားရေတာ့ ...
လမင္းရဲ႕အလင္းေရာင္သည္လည္း မွိန္ပ်ပ်ျဖစ္ေနလ်က္ ...
တိုက္ခတ္လာေသာ ေလျပည္သည္လည္း မေအးစက္ေတာ့ ...

ဤသို႔ျဖင့္ ...
မနက္ခင္းသုိ႔ ကူးေျပာင္းခဲ့သည့္တိုင္
.မ်က္ႏွာၾကက္ကို ေငးၾကည့္ေနေသာ
ေကာင္ေလးကေတာ့ ထိုသို႔ေငးၾကည့္ေနဆဲပင္...

ဒီလိုနဲ႔ ... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ညတာ တစ္ခုလံုးက္ုိ
ဦးငယ္ရဲ႕ အေၾကာင္းေတြးကာ ကုန္ဆံုးေစခဲ့ပါသည္။