Leven Van Farah

45.

Weken vliegen voorbij

Farah

In de les val ik bijna in slaap.
Ik ben zo moe.
Ik heb nachten met Sahid lopen bellen.
Sinds kort ben ik zijn vriendin.
Nadat we elkaar leerde kennen, gedate hebben enzo.
Als ik bij Sahid ben of als ik hem spreek, vergeet ik Salim.
Dat is de bedoeling juist!
Ik wil niet verliefd zijn op iemand, die dat ook niet is op mij, of die niet serieus is.
Iedere keer gaf Salim mij het gevoel dat hij mij ook wilde.
Maar ik had het gewoon mis.
Misschien hoopte ik het graag en daarom dacht ik zulke dingen?
Oefff, ik betrapte mezelf weer.
Waarom denk ik nou steeds aan Salim? 
Ik word er helemaal gek van.
Ik heb hem zo lang niet gezien.
Ik heb minder uren genomen, hij toevallig ook.
Als iemand moet komen werken belt Salim niet meer maar zijn andere baas.
Salim doet zo vreemd.
Owjaa, ik negeerde hem ook.
Dus ik heb het recht niet om hem hiervan te beschuldigen.
Waarom deed ik nou zo tegen hem?
Nee is juist wel beter, want hij wilde alleen spelen!
Nu heb ik Alhamdoelilah een serieuze jongen die goed voor mij is.
Ik krijg alles van hem en ik hoef van hem niet te werken.
Als ik wat nodig heb, kan ik dat gewoon tegen Sahid zeggen en dan krijg ik dat.
How sweet. 
We eten altijd in dure restaurants.
Hij wil mij helpen met rijlessen, want ik heb hem daarover verteld. Maar ik wil wachten tot mijn moeder beter is.
Mijn moeder meskiena is nog steeds ziek, maar sinds Latifa het ja woord heeft gegeven aan Mohammed en ze binnenkort gaan verloven. Zie je mijn moeder meer lachen en je ziet dat zij trots op ons is.
Laila is heeeeel vaak buiten. Ik zou niet weten met wie zij allemaal omgaat.
Wat ik alleen weet is dat zij niet goed bezig is.
Haar moeder is ziek en heeft ook haar nodig maar zij geeft haar tijd aan andere?
Ismail heeft een oogje op Laila, en wilt graag iets serieus met haar.
Laila is koppig en denkt ‘’Toen ik lelijk was niemand wilde mij, nou ben ik mooi komen ze als honden achter me aanrenen. Kowed met ze?!’’
Ik ben vaak met Ismail op school. Hij is bevriend met Sahid, dus heb vaker met Ismail te maken dan toen.
Ook omdat ik weet dat hij mijn zusje leuk vind.
Ik hoop dat zij weet waar ze mee bezig is.
Na school gingen Latifa en ik meteen naar huis. 
Op school ging het goed en bij Latifa ook.
Papa zien we ook niet meer vaak thuis, niet dat we daar nu nog aan denken.
We zijn allang blij dat Latifa binnenkort gaat verloven en zij moeten nog trouwplannen gaan maken.
Trouwen.
Salim en ik die elkaar in doe ogen aan kijken, beloven elkaar nooit meer los te laten.
Alleen hij en ik. 
Algauw werd ik uit mijn droom gehaald door Sarah.
Ik begon mijn gedachten net leuk te vinden. 

Salim

Ik werkte niet meer op de dagen als Farah moest werken.
Ik had er geen zin in om haar te zien, ik werd er alleen maar sacho van.
Maar nou heb ik helemaal geen zin meer in werk.
Wel raar, want voordat zij kwam vond ik mijn werk geweldig.
Ik ben Farah niet vergeten zij zit nog altijd in mijn gedachten.
Wie kan zo een mooie meid vergeten wie?
Ik in iedergeval niet. Dat heb ik wel gemerkt.
Mijn moeder zeurt alleen maar aan mijn kop, dat ik opzoek moet gaan naar een vrouw die in staat is om te gaan trouwen.
Ik zou niet weten wie.
Want mijn hart ligt nou bij Farah en heb geen behoefte aan andere vrouwen.
Er zijn genoeg vrouwen die ik kan regelen maar ik ben te druk met werk dus heb daar geen tijd voor.
En ik weet zij kunnen niet tippen aan Farah, niemand van hun!
Bij deze gedachten ging ik kapot van binnen.
Waarom ben ik zo dom?
Als het mij goed doet om haar te zien moet ik juist op de dagen werken als zij komt werken.
Ik dacht na..
Ik mis haar. Haar mooie ogen, haar mooie lach, die boskrullen van der. In een word: Perfect!
Ik zuchtte diep.
Wat doet Farah mij aan?
Ik ben meteen op haar gevallen.
De eerste keer toen ik haar al zag, wejemaaa. Ik wist niet dat er zulke mooie Marokkaanse meisjes bestonden.
Sinds dag 1, komt zij altijd voor in mijn dromen.
Ik hoop dat er een dag komt dat zij in mijn armen slaapt.
Als man en vrouw, Farah en Salim. 
Wouuuuw klinkt prachtig! 
Het liefst wilde ik nu mijn moeder bellen en haar vertellen over Farah.
Morgen haar handvragen en haar duidelijk maken dat zij alles voor mij is.
Haar ouders vertel ik dat zij niets te kort zal komen. Ze zal alle liefde krijgen van mij.
Faraaaaah inoe.
Ik was zo diep in gedachten dat ik niet eens door had dat Sahid en Ismail mij groette.
Ismail: ‘’A sukkel waar zit jij met jouw re3ker?’’
Salim: ‘’Werk.’’
Ismail: ‘’Of shen chikie?’’ En hij keek mij doordringend aan.
Sahid lachtte naar me.
Salim: ‘’Wat hebben jullie?’’
Ismail: ‘’Sahid heeft een vriendin. Raad is wie. ’’
Bij deze woorden, mijn hart stond stil wollah. Er ging angst door mij heen.
Aub laat het Farah niet zijn, ik smeek het je. Doe me dit niet aan.
Een steek van jaloezie ging er door mij heen.
Beiden wachten ze op antwoord met een lach op hun gezicht.
Ze moesten eens weten hoe ik me op dit moment voel!
Ik kon wel janken.
Waarom?
Ik ben geen echte man! Ik ben gewoon een zwakkeling.
De boys keken me nog steeds vragend aan maar keken mij nou raar aan.
Salim: ‘’Boys ik voel me niet lekker.’’
Sahid: ‘’Ik merk het!’’
Ismail: ‘’Moet ik je naar huis brengen?’’
Sahid: ‘’Nee bedankt broertje.’’
Ismail: ‘’Je moet rustig aan doen eh!’’
Salim: ‘’Ja..’’
Ik groette de boys en ging er vandoor.
Verder met mijn gedachten naar Farah.
Dit kan niet, heeft zij met Sahid?
Sahid, de pooier, de drugshandelaar? 
Waar is zij mee bezig????!!! 

Samir

Mijn broer heeft het ‘’ja’’ woord gekregen en gaat inshAllah binnenkort verloven met Latifa.
Ik ben zo blij voor hem.
En het is een geweldige familie.
Vooral Farah. Zij is een topmeid. 
Ze is heel gezellig en sinds jongs af aan beste vriendinnen met mijn zusje Sarah.
Haha, mijn neef heeft heel lang al een oogje op Farah.
Die 2 waren leuk samen.
Farah had toen altijd kapsones en Salim ging achter haar aan.
Kapot grappig als je je dat weer inbeeld.
Zo jong en dan al die praktijken. 

Salim zal het geweldig vinden als hij er achter komt dat Latifa de zus van Farah is.
Farah en Salim zullen elkaar vaker tegenkomen binnen de familie. 
Zo ie zo op de verlovingsfeest.
Mijn beste vriend is verliefd op Laila. Meskien.
Ik heb hem nog nooit zo gezien.
De player is verliefd. En denkt aan serieuze dingen.
Eerlijk gezegd is Ismail altijd wel een goede jongen geweest, hij heeft een zacht hard. Al zouden mensen denken van niet.
Als je hem kent zie je dat.
Hij geeft om mensen.
Laila is van de harde kant.
Zij is tegenovergestelde van Farah en Latifa.
Laila heeft kapsones en heeft schijt aan je.
Farah is een spontane vrouw heel open.
Latifa is rustig en stil, absoluut geen kapsones!
Laila zie ik verkeerde kant opgaan. 
Ik zie haar vaak laat op straat met Oumaima en Sabrine of alleen met Samira.
Die Oumaima en Samira mag ik niet. Ik walg van zulke meiden. 
Ik zie altijd hoe Samira aandacht van me probeert te zoeken. 
Die Sabrine is ook een hoertje geworden door Oumaima.
Naoual is gewoon een meeloper van Samira, ik denk niet dat zij een hoertje is om eerlijk te zijn. Al denken velen dat wel.
Op school zie ik Samira vaak en nou ook heel vaak bij ons thuis, tfoe melugt!
Nu wilt ze ze3ma goede pad op.
Moge Allah haar leiden.
Maar ik moet niks van haar, en zou dat nooit willen!!!

Vader Farah

De gezondheid van mijn vrouw gaat achteruit.
Mijn dochters weten niets over de ziekten van hun moeder.
Ze weten niet dat zij onverwachts kan neervallen.
De dokters hebben gezegd, dat zij niet lang te leven heeft.
Een klein woordje met zo een groot effect. 
Voor de een scheldwoord voor de ander de dood! 
Mijn dochters msekiened ze moesten eens weten hoe erg hun moeder pijn leid.
Mijn dochters weten alleen dat Malika (zijn vrouw) ziek is.
Ze zorgen goed voor hun moeder. Vooral Latifa.
Latifa is een moederskindje.
Ze gaat binnenkort verloven, en dan trouwen.
Zij is de enige waarvan ik zeker weet dat zij geen leven kan wensen zonder haar moeder.
Zij stond altijd met haar moeder in de keuken, helpen met alles.
Grapjes maken over van alles.
Latifa lijkt op haar moeder.
Rustig, lief en zacht.
Je zullen je nooit pijn doen.
Malika, mijn topvrouw!
Ik houd van mijn vrouw en kinderen. 
Maar toch vlucht ik weg, terwijl ik er voor ze moet zijn! 
Ik weet dat ik haar nooit zal vergeten en dat ik mijn liefde voor haar nooit zal opgeven.
Waarom probeer ik het dan wel te doen?
Alleen omdat ik weet dat ik mijn vrouw kwijt ben voor altijd! 
Malika, Malika, Malika.
Mijn mooie zorgzame vrouw.
Waarom ben ik zo slecht?
Ik wil naar mijn vrouw gaan haar omhelzen en haar duidelijk maken hoeveel zij voor mij betekent.
Dat er geen leven voor mij is zonder haar.
Dit meen ik echt.
Ook al probeer ik te vluchten waar ik ook heen ga, mijn vrouw ben ik nooit vergeten. Altijd zit zij in mijn hart en in mijn re3ker.
Ik wil met mijn kinderen huilen, zij moeten toch weten dat ze er opeens niet meer kan zijn? 
Ik wilde een ander vrouw.
Tfoeeee, ik haat mezelf. Ik walg van mezelf.
Alleen omdat ik dacht dat ik alleen oud zou worden zonder een vrouw en kinderen.
Want mijn dochters gaan binnenkort ook allemaal weg, ze hebben allemaal de leeftijd bereikt.
Maar wat zou mijn vrouw doen als het andersom was gebeurt?
Deze vraag was toppunt, ik barsten in tranen uit.
Malika, Malikaaaaa verlaat mij niet aub. Of neem mij meeeee! 
Mijn vrouw zo jong (37 jaar). 
Ik ben slecht!
Malika, heeft sbair met mij en vergeeft mij keer op keer voor alles.
Ik schreeuwde tegen haar, ik werd jaloers op haar.
Al wist ik dat zij van mij was, ze mocht niet alleen naar buiten zonder mij.
Ze moest altijd opnemen als we niet samen waren.
Ik was bang, bang haar kwijt te raken.
En handelde het verkeerd.
Ik ging naar andere vrouwen, terwijl ik weet dat zij zo andere mannen kon regelen.
Daarom sloot ik haar op thuis.
Het is maar dat ze weet van haar ziekte, want anders geloof je niet dat ze 37 is, iedereen schatte haar jonger.
Ik wil naar mijn mooie lieve vrouw.
Waarom houd iets mij tegen om niet naar mijn gezin toe te gaan?
Waarom?
Ik werd gek.
Iets hield mij tegen, maar wat?