Selamm🙋 Tamam tamam kızmayın. Biliyorum geç oldu ama maalesef bir türlü yeterli zaman yaratamadım. Ama şimdi güzel olduğuna inandığım bir bölümle karşınızdayım. Yazarken keyif aldığım bir bölüm..
Hikayeye geçmeden önce bir şey söylemek istiyorum. Arkadaşlar biliyorsunuz ki pazartesi okullar açılıyor. Bu sene çok yoğun bir sene olacak benim için. Üstelik ben her an oturup yazacak kadar becerikli değilim maalesef.. Bazen oturup hiç bir şey yazamadan kalktığım oluyor mesela🙈 Bazen de bütün bölümü bir kaç saat içinde yazabiliyorum. Tamamen ilhamla çalışıyorum anlayqcağınız. O yüzden benden her hafta düzenli bölüm atan bir yazar olmamı beklemeyin🙈 Ama elimden geldiğince çabuk yazıp ilk fırsatta atmaya çalışacağım.. Her neyse bu bölüm ithafına bölümün duygusunun ruhunu tatmin edeceğini düşündüğüm sevgili Yazarımız asosyalbirey_ e ithaf etmek istiyorum.
Hadi bakalım keyifli okumalar canlar❤❤
Not: multideki şarkıyı size söylediğim zaman mutlaka açın derim❤
Fethi dikkat kesilmiş masa da oturan Bahar'ın anlattıklarını dinlerken , Yavuz ise bir elinin parmaklarıyla çenesini okşayıp , bacağını ise bir yukarı bir aşşağı hareket ettirip tepki sizce Bahar'ı dinliyordu..
"... Anlayacağınız ceza olarak sürüldüm.. Neyseki gideceğim yeri seçmeyi şahsıma bıraktılar.." dedi alayla tebessüm ederken Bahar , konuşma boyunca tepkisiz kalan Yavuz ise hızla sandalyesinden kalkarken , masanın diğer bir ucunda oturan Bahar'a doğru ilerledi aynı hızla.Ve Kontrol ettiği öfkeisyle konuştu.
"Sen bir gelsene benle."
Bahar önce içe büzdügü kaşlarıyla genç adama anlam vermeye çalışırken tekrar konuşan kendinden emin Yavuzla ayaklandı. "Lütfen."
Akşam saatlerinin hissettirdiği serinlikle kışlanın dışına kadar ilerlediler. Az sonra Bahar hoşnutsuz ses tonuyla konuştu.
"Ne var Yavuz , niye geldik buraya?"
Genç adam aniden döndü arkasını.Ses tonu sakin tepkileri aceleciydi.
"Bahar git buradan."
"Anlamadım?!"
"Bak burası hayatına renk katabilecegin bir yer değil."
"Ne saçmalıyorsun sen?!"
"Saçmalayan ben değilim! Bak Bahar burası Karabayır! Terörle boğuşan bir sınır ilçesi! Daha önce kaç kere böyle bir yerde bulundun?Dur ben cevaplayayım. Hiç bulunmadın."
YOU ARE READING
VİSAL
FanfictionGelen sesleri duyuyorum.Boğuk boğuk, gidip geliyor.. Bir inilti çınlıyor kulaklarımda, birileri olabildiğince ıstırap çekiyor. Bir sahne bu, sahnede bir oyun.. Ne sahne benim ne oyun; sahne de onun, oyun da onun. Buradayım, sahnenin arkasında.Bir pe...
