Tanrı'nın hepimiz için kurduğu sahneleri ve o sahnelerde ellerimize tutuşturduğu metinleri vardı.Ben, benim için kurulu tek kişilik sahnemden aylar önce alınıp; kalbine gömdüğü cesetlerden henüz kurumamış kanlar süzülen, mavi gözlü bir yabancının sahnesine bırakılmış ve sorgulamadan oyununa dahil olmuştum. O, metni benimkine göre çok daha ağır yazılmış oyununu yaralı bedenine rağmen ustalıkla oynarken ben sahnenin sindiğim bir köşesinde, varlığımı yadırgayan bakışları altında, çoğu zaman öfkesinden korkmuş; zaman zaman ise buz kadar soğuk kalbinin sıcaklığı tüm dünyaya yetecek sevgisine şahit olmuştum.Bir gün gelmiş varlığımı yadırgamaktan vazgeçip beni kabullenmişti.Bazı geceler aynı sahnede aynı gökyüzünün altında yan yana uzanmış, bazı geceler ay ışığının altında yaralarını sarmama izin vermişti.
Onun sahnesinde onunla birlikte oyundan oyuna koşarken acısına acımış, hüznüne gözyaşı dökmüş, depremlerinde sarsılmış, kalbine sızmıştım... Tanrı tarafından bırakıldığım sahnesinde elime tutuşturulan metnin dışına çıkmış, ona kalbimi açmıştım.
Aşık olmuştum...
Saat gece on ikiyi vurmak üzereydi. Karargah kapısı önünde durmuş, büyük ağacın hemen altındaki aşığı olduğum heybetli bedenini izliyordum.Yan profilinden birkaç boğuk aydınlatma sayesinde seçebildiğim gözleri, uzaktaki herbir karışını ezbere bildiği dağların üzerinde meydan okurcasına gezinirken dibindeki masaya yatırdığı kolunu usulca kaldırdı ve parmakları arasında dumanı durmadan yükselen sigarasını gözlerini kısarak hafifçe araladığı dudakları arasına iliştirdi.Göğsümün tam ortasındaki yangın yeniden alevlenirken başımı gökyüzüne kaldırıp derin bir nefes aldım. Son oyunumu oynamaya gelmiştim.Bu, aynı sahnede aynı gökyüzünün altında oynadığımız son oyundu.. İkimize ait metinler, biz yasak olan meyveye uzandığımızda sahnenin tam ortasında yeniden yazılmış bizim sonumuz olmuştu.
Başımı usulca önüme indirip sımsıkı kapalı olan gözlerimi tekrar araladığımda gözlerim yorgun gözlerine tutundu. Beni görmüştü ve bu gece, beni son görüşü olacaktı..
Bir gece ansızın dedim... geleceğim dedim.. ne olursa olsun dedim.......
geldim.
Yeniden buradayım.. Bu attığım alıntı, dönüşümün şerefine size çook ileriki bölümlerden spoi olsun.Sizleri, burayı, yazmayı çok özledim. Yokluğumda yorumlar gelmiş geri döneyim diye hatta ümidi kesenler olmuş, sizi de bu hikâyeyi de yarım bırakmaya niytim yok:) Hoşbuldum, seviyorum sizleri❤
YOU ARE READING
VİSAL
FanfictionGelen sesleri duyuyorum.Boğuk boğuk, gidip geliyor.. Bir inilti çınlıyor kulaklarımda, birileri olabildiğince ıstırap çekiyor. Bir sahne bu, sahnede bir oyun.. Ne sahne benim ne oyun; sahne de onun, oyun da onun. Buradayım, sahnenin arkasında.Bir pe...
