Θα κλείσω τα μάτια ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ

23° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Ο αντρας στην απεναντι πλευρα του δρομου μας κοιτουσε επιμονα και δεν απεφυγε το βλεμμα μου οταν τον κοιταξα. Κοιταξα την γιαγια αναστατωμενη.

-Εμας παρακολουθει αυτος;ρωτησε αφου διεκρινε την αναστατωση στο προσωπο μου.
-Φοβαμαι πως ναι,απαντησα και κατεβασα το κεφαλι. Κοιταξα το σκουριασμενο σιδερενιο παγκακι που καθομασταν.
-Παμε να φυγουμε,ειπε η γιαγια και σηκωθηκε.
-Που θα παμε;ειπα και την κοιταξα με νοημα.
-Ακολουθα με!ειπε η γιαγια και ξεκινησε να περπαταει,ενω εγω την ακολουθησα.

Μπαιναμε σε στενα σοκακια,τα οποια δεν ηξερα και ηταν υπερβολικα ησυχα. Η αληθεια ειναι πως για πρωτη φορα μετα απο καιρο φοβομουν,καθως ο αντρας που μας ακολουθουσε ηταν ακομη πισω μας και μπορει να μας εκανε κακο.

-Γιαγια που παμε;ρωτησα ψιθυριστα και φοβισμενα.
-Μη φοβασαι κοριτσι μου,ειπε και με τραβηξε απο το χερι σε ενα μισογκρεμισμενο δυοροφο σπιτι,ενω ο αντρας ηταν λιγα μετρα πιο κατω,στην στροφη που ειχαμε στριψει πριν δυο λεπτα.

Τωρα ημασταν κρυμμενες πισω απο τον μπροστινο τοιχο του σπιτιου,ο οποιος ηταν ο μονος που ηταν απειραχτος. Παντου υπηρχαν ιστοι απο αραχνες. Το εσωτερικο του σπιτιου ηταν σχεδον αδειο. Ενα μαυρο σημαδι ηταν αποτυπωμενο στον πισω τοιχο. Απο το σχημα συμπερανα,οτι καποτε εκει υπηρχε καναπες.Στο πατωμα υπηρχαν μερικα σπασμενα σανιδια με μερικα καρφια πανω.

-Δεν ειναι τιποτα αυτο,ψιθυρισε η γιαγια και μετα εβαλε το δαχτυλο της μπροστα στο στομα της για να μου δειξει να μη μιλησω.

Σταθηκαμε στο μοναδικο παραθυρο που υπηρχε στον τοιχο και κοιτουσαμε πισω απο τις χαραμαδες του παντζουριου. Ο αντρας περασε μπροστα απο το σπιτι,κοιταζοντας δεξια και αριστερα μηπως και μας βρει.

Με αργα βηματα η γιαγια πηρε ενα μεγαλο κομματι ξυλο που υπηρχε στο πατωμα και μου εκανε νοημα να παρω το αλλο που υπηρχε κατω.

Ακουγα την καρδια μου να χτυπαει πολυ δυνατα και νομιζα οτι την ακουγε και η γιαγια. Γυρισα και την κοιταξα. Φαινοταν πολυ ψυχραιμη.

Υστερα γυρισα ξανα προς το παραθυρο και ειδα τον αντρα να κοιταει προς το σπιτι που ημασταν κρυμμενες. Σταθηκε ακινητος για λιγο και αρχισε να προχωραει προς το σπιτι.

Η γιαγια προχωρησε γρηγορα και αθορυβα προς την μισανοιχτη πορτα με το ξυλο στο χερι και σταθηκε διπλα. Υστερα μου εκανε νοημα να παω απο την αλλη πλευρα.