Infinity

10

-,,ნინა გძინავს?" ცოტახანში სიჩუმეს ნაილი არღვევს
-,,კი" გავძახე
-,,კარგი" მითხრა და ვიგრძენი როგორ გადაბრუნდა.გამიკვირდა ასე მალე მომეშვა?
10 წუთის შემდეგ
ძილი არადაარ მეკარება,ნაილს დავუძახო?
-,,ნაილ გღვიძავს?" დავივურჩულე არ მინდოდა თუ ეძინა გამეღვიძდბინა
-,,კი პატარავ" ოოხ,როდემდე უნდა დამიძახოს პატარა,როცა ამას მეძახის გული სხვანაირად მიცემს,სიამოვნების ჟრუანტელი მივლის,ამ დროს ისეთ რაღაცას ვგრძნობ რასაც სიტყვებით ვერ გადმოვცემ,თითქოს აღმაგრძნებს?არვიცი ალბათ,მაგრამ ის ვიცი რომ ძალიან ძალიან მისიამოვნებს
-,,არ გეძინება?" ვკითხე ჩუმად
-,,არა პატარავ,შენ?" მკითხა თავისი ბოხი ხმით
-,,არა"
-,,გინდა ვილაპარაკოთ?" მკითხა და ჩემსკენ გადმობრუნდა
-,,კარგი,რაზე?" ვკითხე დაინტერესებლმა
-,,ყველაფერზე" თქვა,წამოჯდა და მის გვერდით მდგარაი პატარა ნათურა აანთო,მეც იგივე გავიმეორე,
-,,ნაილ რისი კეთება გიყვარს?"
-,,ასე გაინტერესეს ჩემი ინტიმური ცხოვრება?"კითხვა მომიბრუნა და თან ძაალიან საყვარლად გაიცინა.
-,,ღმერთო,ნაილ ეგ არ მიგულისხმია,რა სისულელეებს ამბობ"მეც სიცილით ვუთხარი
-,,კარგი ვინმე გყვარებია?"მკითხა
-,,ამმ,არა,ის შეყვარებული რომელზე ვლაპარაკობდი უბრალოდ მომწონდა სხვა არაფერი,ჩემი აზრით სიყვარული ერთხელ მოდის და არასდროს წყდება"ვატყობდი რომ რაც ეხლა ვთქვი არ ესიამოვნა
-,,და შენ გყვარებია?"ვკითხე,სახე დაეჭიმა,თითქოს სადააცაა აფეთქდებიდა და ყველაფერს დალეწდა
-,,ნინა შემეშვი,ეგ შენი საქმე არაა!გასაგებია?!! დამიღრიალა.ისევ ამიცრელმიანდა თვალები,ყოველთვის როცა ხმას უწევს ჩემდაუნებურად მემართება ასე, არაფერი არ მითქვამს ისე დავწექი და გადავბრუნდი.მისი საქმე თუ იყო ჩემზე ცოდნოდა რატო არ შემეძლო მეც გამეგო მასზე...რატომ აშხამებს ყოველთვის კარგ მომენტებს,
-,,ჩემი აზრით ნამდვილი სიყვარული მეორედაც შეიძლება გვეწვიოს,თითოეულ ადამიანს" თქვა ცოტახნის შემდეგ ნაილმა,ბალიშები გადმოჭრა და ჩემს გვერდით ჩემს მხარეს დაწვა და უკნიდან მიმიხუტა,მისი დიდი ხელები შემომხვია,
-,,პატარავ არაფერს მეტყვი?" ხმას არ ვიღებდი,არ მინდოდა.ჩემი თმების თამაში და საყნოსვა დაიწყო.ნაილის მხარეს შევბრუნდი და ჩვენი თვალები ერთმანეთს შეეჯახდნენ,ისევ ისეთივე კაშკაშა ზღვისფერი თვალები,რომელიც ასე ძალიან მომწონს,რომელიც ასე ძალიან მძირავს მასში,მკარგავს და თავს მავიწყებს.დგვერდითა ოთახიდან ჭრიალის ხმა ისმოდა,მე და ნაილს ,სიცილი აგვიტყდა,მივხვდით რისი ხმაც იყოო და რატომ იყო,როცა სცილა მოვრჩით ნაილმა ისევ მომანათა მისი ულამაზესი და ყველაფტისმთქმელი თვალები.
-,,პატარავ ყველაზე ლამაზი ხარ როცა იცინი" თქვა და ჩემს ტუჩებს სწრაფად დაეწაფა,ისევ ის გრძნობა ისევ ის მწველი გრძნობა მუცელში,ისევ მისი რბილი და ფაფუკი ტუჩები,მეც ჩემდაუნებურად ავყევი არ შემეძლო ამას გავქცეოდი თითქოს მაგნიტივით მიზიდავდა, წინა კოცნებთან შედარებით ეს უფრო მომთხოვნი იყო,უფრო თაბრუდამხვევი,უფრო ვნებიანი, გადაბრუნ და მის ქვემოთ მომაქცია და მისი საოცრად კაშკაშია თაველები  ისევ მომანათა,არაფერი მითქვამს,ვერაფერს ვამვობდი,თითქოს დავმუნჯდი, ჩემს თავს გულში ვუსვამ კითხვას რატომ არ შემიძლია შვეეწინააღმდეგო და გაავიდე ოთახიდან?მაგრამ არ შემიძლია როცა ის მის თვალებდი მიყურებს ვერაფერს ვამბობ,ეხლა თითქოს უნდა რომ რაღაც ვუთხრა,თითქოს თანხმობას ელის,მე ისევ ვერ ვიღებ ხმას,ალბათ ეს თანხმობის ნიშნალდ მიიჩნია და ისევ ჩემს ტუჩებს დაეწაფა,მე ხელები მის ფაფუკ თმებში ჩევაცურე და ჩემკენ დავქაჩე,რასაც მისი ყრუ კვნესა მოყვა.ჩემი ტუჩებიდან თავი ასწია და ეხლა ყელზე დამიწყო სველი კოცნების დატოვება,თავს ვერ ვიკავებდი ჩემს ბაგეებს წყდებიდა არაამქვეყნიური ხმა,რაც ნაილის ჩაღიმებას იწვევდა,ხელები ჩემი მაიკის ქვეშ შეაცურა,რაზეც ჟრუანტელმა დაიმიარა,მისი ხელები ჩემს ხეულზე დასრიალებდნენ და უცბად მაიკა თავზე გადამაძრო,ჩემდაუნებურად ხელები მკერდზე ავიფარე,ნაილმა ხელები მომაშორებინა და თვითონ ახლართა ერთმანეთში,
-,,ჩემი არ შეგრცხვეს, პატარავ " სიტყვა პატარა გამოკვეთა,
-,,ნაილ....ჩვენ...." სიტყვები ერთმანეთს ვერ ვაბამდი რადგან ნაილი მთელ სხეულს მიკოხნიდა,ეს ჩემთვის არასდროს არავის გაუკეთებია,მრცხვენოდა,მსიამოვნებდა, აღმაღრზნებდა,მადუმებდა მისი შეხება ეს არაამქვეყნიური რამ იყო,როგირ ეხება მისი ტუჩები ჩემს სხეულს
-,,პატარავ...ჩშშ...მაცადე ვქნა ის რაც ორივეს გვინდა" თქვა და ეხლა ჩემს მკერდს მიაჩერდა და შემდეგ დაკოცვნა დაუწყო,სიამოვნებისგან წამოვიკვნესე,მაგრამ მალევე შევიკავე თავი რადგან გამახსენდა რომ სახლში მარტო არ ვართ და ტუჩზე ვიკბინე,ისე რომ სისხლის გემო ვიგრძენი,ნელ-ნელა ხელები საცვლისკენ ჩაასრიალა რაზეც თვალები გამიფატთოვდა,ცოტახანში მისი ცივი თითები ვიგრძენი ,,სუსტწერტილე" რის გამოც სუნთქვა გამიხაიშრდა,ვიცოდი ეს რაშიც გადაიზრდებოდა და ვერ ვეწინააღმდეგებოდი,ან არ ვეწინააღმდეგებოდი,მინდოდა ეს ამ წამს მომხდარიყო,მაგრამ ნაილი არაფრის კეთებას ჩქარობდა,თითქოს მაწვალებდა,მეტის მოთმენა აღარ შემეძლო ძალიან ზემოქმედებდა ჩემზე
-,,ნაიილ...." ამოვიკვნესე
-,,რა პატარავ?" მკითხა და ჩაიღიმა,იცის რაც რასაც ვგულისხმობ მაგრამ არ აკეთებს
-,,გგთხოოვ...." ისევ ამოვიკვნესე,რადგან ნაილი ისევ დაასრიალებდა თითებს ჩემს ,,სუსტ წერტილზე"
-,,რას მთხოვ პატარავ?" მკითხა ისევ
-,,ნაილ...უბრალოდ გააკეთე ეს!"სიტყვები ძლივს მივაბი ერთმანეთს და ისე ვუთხარი.მატერია რომელიც მეცვა გამხადა და ეხლა ნაილის წინ სრულიად შიშველი ვიყავი.თავს არაკომფორტულად ვგრძნობდი....ცოტახანში ნაილი ნელა და მტანჯველად შემოვიდა ჩემში,თითქოს შუაში გავიხლიჩე ყველაფერი მეწვოდა, ესეთი რამ არასდროს მიგვრძნია,ეს ყველაფერი პირველი იყო ჩემთვის,ტკივილისგან თვალებზე ცრემლები მომადგა, მინდოდა ბოლო ხმაზე მეტირა თუნდაც მეკივლა მაგრამ ნაილის ფაფუკი ტუჩები ყველაფერს მავიწყებდა რომელიც მთელ სახეს მიკოცნიდა,როგორ შეუძლია ასეთი ზემოქმედება მოახდინოს ჩემზე? მუცელში რაღაც მწველი ვიგრძენი,მთელი სხეული მეწვოდა მეტი აღარ შემეძლო და ცოტახანში ბლანტი სითხე გადმოიღვარა,მეც და ნაილიც გახშიტებლი ვსუნთქავდოთ,ცოტახანში ნაილი გადმობრუნდა ლოყაზე ნაზად მაკოცა
-,,პატარავ ძალიან კარგი იყავი" მისი ხმა შორიდან ჩამესმა რადგან დაღლილობისგან და ემოციებისგან თვალები მიმეხუჭა....
დილით საშინელი ტკივილი მაღვიძებს ყველაფერი მტკივა ამსოლითურად ყველაფერი გავიხედე და ვნახე ნაილი რომელსაც მშვიდად ეძინა.გუშინდელი მომხდარი ამომიტიტივდა, მინდოდა მეტირა? მინდოდა მეთქვა ნაილისთვის თუ რატომ ისარგებლა ჩემი სიმთვრალით? არვიცი თუ ეს მეც მინდოდა? ავირიე საშინლად ავირიე, ნელნელა ყველაფერი გამახსენდა ყველა მისი შეხება მისი სიტყვები,როგირ ვეხვეწებოდი რომ ეს გაეკეთებინა,შემრცხვა. მაგრამ ეს ყველაზე სასიამოვნო რამ იყო. ესხლა ნაილს თვალებში როგორ ჩავხედო?რა გავაკეთო? რისიც მეშინოდა ის მოხდა ნაილმა მე გამომიყენა,ეხლა შეიძლება არა ის წავავა სხვასთან იგივეს იზამს ბოლოს ეტყვის რომ კარგი იყო და მიაგდებს,ცრემლები უხეშად მოვიწმინდე რომელიც ვერც კი გავაცნობიერე როდის წამომოვიდა და შევედი სააბაზანოში მინდოდა ნაილისთვის თავი ამერიდებინა მაგრამ რამდენად შევძლებდი ამის გაკეთებას მეთვითონ არვიცი.დიდხანს ვიდექი ცხელი წყლის ქვეშ და ვფიქრობდი და ეხლა რა იქნება? ნაილითვის არაფერი მაგრამ მან მე მის მიმართ ის პატარა ნაპერწკალი გამიღვივა რასაც ვგრძნობდი,რაც არ უნდა მოხდეს არ უნდა შემიყვარდეა ვიცი რომ გულს მატკენს და ყველაზე მეტად ამის მეშინია.ჩავიცვი წითელი მოკლე იუბკა კანისფერი სვიტრი და სააბაზანოდან გამოვედი,ძალიან გამიხარდა როცა ვნახე რომ ნაილს ისევ ეძინა,ოთახიდან გავედი და ქვემოთ ჩავედი, არავის ეთღიძა ჯერ ადრე იყო 8:40,ყავა დავისხი პლედი მოვიხვიე,გარეთ გავედი,კომფირტულ პუფში მოვთავსდი და გარემოს დათვალიერება დავიწყე,მესიამოვნა დილის ცივი ჰაერი... ცოტახანში ყველა ქვემოთ ჩამოვიდა,საჭმლების მომზადება დავიწყეთ.ცოტახანში ყველაფერი მზად გვქონდა და საჭმელად დავჯექით
Nialls POV
გუშინ რაც მოხდა ეს სრული სიგიჟე იყო,როგორ ზემოქმედებს ჩემზე თავს ვერ ვიკავებ,არ შემიძლია,უბრალოდ ის....არვიცი ეს რის გამოა იმიტომ რომ ქეითს გავს თუ ის უბრალოდ ნინაა და იმიტომ,ვიცი რომ თვითონ შოკირებულია იმის გამო რაც გუშინ ვქენით,დილით არ მეძინა ვიცი რომ დილას იტირა, ვიცი რომ ეს მასაც უნდოდა მაგრამ ჯერ თავის თავსაც ვერ უტყდება.დილას როცა ვჭამდით თვალს ვერ ვწყვეტდი გუშინდელი ღამე მახსენებოდა,რამდენ გოგოსთან ვწოლილვარ მაგრამ ნინა განსხვავებულია,არ გავს სხვას, ალბათ შემაჩნია რომ ვუყურებდი გაღიზიანებული წამოდგა მაგიდიდან და ზემოთ ავიდა,ყველანი გაკვირვებულები იყვნენ,
-,,გაყევით ვინმემ რას იყურებით" ვთქვი ცოტა ხმამაღლა,ვიცი ეხლა თუ ვინმეს არ გადაუშალა გული გაუჭირდება.ლიზა ადგა და ნინასთან წავიდა
Nina's POV
როცა მაგიდიდან ავდექი ეგრევე ოთახში ავედი კიდევ კარგი დღეს მივდივართ,იქ რომ ვიქნები ნაილითან არ გავატარებ იმდენ დროს რამდენასაც აქ
-,,ნინა კარგად ხარ?გაღიზიანებული მეჩვენები" მითხრა ლიზამ რომელიც უკვე ჩემს ოთახში იყო შემოსული და ლოგინზე ჩამომჯდარიყო
-,,კი კარგად ვარ" ვუთხარი მაგრამ არ შემეძლო რომ ლიზასთვის არ მეთქვა მას არასდროს არაფერ არ ვუმალავ
-,,ლიზა იცი რაღაც უნდა გითხრა,ვიცი რომ შენ გამიგებ და დამეხმარები" ვუთხარი
-,,ნინა შეგიძლია ყველაფერი მითხრა" მოვუყევი რაც მოხდა,ლიზა თავიდან გაკვირვებული მისმენდა შემდეგ მითხრა რომ რასაც გული მიკარნახებდა ის გამეკეთწბინა,ლიზამ ძალიან გამომიკეთა ხასიათი მისი სულელური ხუმრებებით რაც ყოველთვის გამოსდიოდა,ცოტახნში უკვე სიცილით ჩავედით ქვემოთ, ერთ საათში უკვე მანქანაში ვისხედით ჩემს ჩვენს ადგილებზე მე ლიზას პატარა ბალიში ვთხოვე რომ გზაში ნაილის მხარი არ გამომეყენებინა....
როგირც იქნა ჩავედით,ოთახებში მოვეწყვეთ.მე ემოციემბისგან დაღლილი დავეშვლი ლოგინზე და ეგრევე ჩავთვლიმე.
——————————-
1190-სიტყვა🧡
აბა რას ფიქრობთ?მოგეწონათ? ცოტა ადრე ან გვიანი ხომ არ იყო?. აუ თავიდან რაღაცნაირად მრცხვენოდა ამ თავის დადება მაგრამ it's okay 😂თან იმდენი ვიცინე...დაქალთან ერთად ვწერდი და გავიგუდეთ იცილით😂თან ერთმანეთს აზრებს რომ ვუცვლიდით😂😂
  თუ მოგეწონათ დაავოუთეთ და დააკონენტარეთ❤️ლოვე იუ გაიიზ 🧡❤️