13

347 26 4
                                    

ვზივარათ ერთმანეთს ვუყურებთ და არაფერს არ ვამბობთ,სიჩუმეს წყნარი მელოდია არღვევს,ვუყურებ თავალებში,იმ თველბში რომლებიც ასე მოკლე ხანში შემიყვარდა.სულ ვფიქრობდი რომ როგორ უნდა შეუყვარდეთ ადამიენებს ერთმანეთი ერთი ნახვით,სულ მეგონა რომ შეიძლება ერთი ნახვით მოგეწონოს მაგრამ სიყვარული?არმეგონა...რაც ეხლა ნაილისგან გავიგე ცოტა გამიკვირდა,არმეგონა იგივეს თუ გრძნობას ჩემს მიმართ,მე ჩემს გრძნობებში 100% დარწმუნებული ვარ, ვიცი რომ ნაილის მიმართ რასაც ვგრძნობ მარტო მოწონება არაა, ეს ბევრად მეტია, რასაც სიყვარული ქვია.მაგრამ რაღაც მაკავებს  და ეს რაღაც შიშია,ხო შიში,შიში იმის რომ გული
მეტკინება,მიმატოვებს,სახვასთან წავა,არმინდა უკვე ამაზე ვიფიქრო მაგრამ სხვარამეზე კონცეტრაციას ვერ ვახერხებ.ცოტახანში სიჩუმეს ნაილი არღვევს

-,,ნინა,პატარავ ვიცი, ვიცი რომ ეხლახან რაც გითხარი ძალიან გაგიკვირდა,მეც გამიკვირდებოდა შენს ადგილას,ჯერ ნაბიჭვარივით ვიქცეოდი გულს კტკენდი, მაგრამ ეხლა რაც ვთქვი სიმართლეა მე მაქვს გრძნობები შენს მიმართ,ჩვენ ძალიან ახალგაზრდები ვართ რომ ვიცოდეთ სიტყვა ,,სიყვარულის" მნიშვნელობა, მაგრამ ესეა მე მიყვარხარ ნინა...." ისევ სიჩუმე ,,ეხლა წავიდეთ,მინდა რომ ყველაფერი აწონდაწონო და დაფიქრდე იმ ,,მეც"-ში მართლა ის იგულისხმე რისი თქმაც საჭირო იყო"
მე არაფერი არ მითქვამს,უბრალოდ ნაილს გავყევი,გარეთ რომ გავედით შემცივდა, არაფერი მომიცვამს რომ წამოვედი ეხლა მანქანას ველოდებით რომ ავტოსადგომიდან გამოიყვანონ,სიცივე უკვე აუტანელი იყო ამიტომ გადავწყვიტე ნაილისთქვის მეთხოვა

-,,ნაილ მალე მოიყვანენ? გავიყინე"
-,,ხო,ხო პატარავ ეხლავე..."თქვა,პიჯაკი გაიხადა და მომახივა ,,გათბი?" მკითხა და სახეზე ფერება დამიწყო,თვალები მიმენაბა მისი შეხებიდას,თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე...ცოტახანში მანქანას მოვიდა,ჩავსხედით ხმას არ ერთი ვიღებდით, რამოდენიმეჯერ ვიგრძენი რომ ნაილმა ჩემკენ გამოიხედა მაგრამ არ ვიმჩნევდი.
-,,ნინა პატარავ გაიღვიძე" ჩამესმის შორიდან ნაცნობი ხმა,თავალები ნელნელა გავახილე და დავინახე მომღიმარი ნაილი,არმახსოვს როდის ჩამეძინა,უკვე იმეენად ვარ დაღლილი ფსიქოლოგიურად რომ ვერ ვხვდები რასვაკეთებ
-,,დიდიხანია მძინავს?"
-,,დაახლოებით 1 საათი,არმინდოდა გამეღვიღებინე მაგრამ მერე ლიზამ ააფეთქა შენი ტელეფონი ესემესებით,აინტერესებდა რამე ხომ არ ვქენით(😈),არა მეც მეგონა რომ რამეს ვიზამდით მაგრამ...."
-,,ნაილ გეყოს,სუსულეებს ნუ ბოდიალობ" გამეცინა ,,ღამე შვიდობისა" კარები უნდა გამეღიმა რომ უცებ ჩაკეტა ,,ნაიილ კარები გამიღე"
-,,რაღაც გავიწყდება" თქვა და ეშმაკირუ ღიმილი აიკრა სახეზე
-,,ნაიილ კარები გამიღე შენი მაიმუნობების თავი არმაქვს"
-,,მაშინ ვიჯდეთ აქ" თქვა და საზურგეს მისწვა.ცოტახანი ვიფიქრე,მაგრამ რატომ ვფიქრობ მე გრძნობებში გამოვუტყდი და ეხლა ერთი კოცნა არაფერია,გადავიხარე და ვნებიანად ვაკოცე ტუჩებზე,კოცნას მაშინ მოვრჩით როცა ჰაერი აღარ გვეყო
-,,ეხლა შემიძლია წავიდე?"
-,,კი ეხლა შეგიძლია" თქვა და კარები გამიღო,მეც გადავედი.იმედია გოგოებს ეძინებათ თორემ ყველაფერის მოყოლა მომიწევს,ხვალ დილით მოვუყვრბი მაგრამ ეხლა ძალიან დაღლილი ვაარ.ამ ფიქრებით გავაღე კარები დაა
-,,ნინაააააა" დაიყვირეეს სამივემ ერთად
-,,ვაიმეე,ნორმალურები ხართ?!გული გამისკდა!რატომ არ გძინავთ?!"
-,,შენი აზრით რა დაგვაძინებდა როცა ჩვენი გოგო პარმანზე წავიდა თვით ნაილ ჰორანთან?!" მითხრა ბარბარამ და ჩემს საწოლზე მოკალათდა -,,აბაა?"
-,,ოოჰ დაიძინეთ ხვალ მოგიყვებით"ვთქვი და ბარბარას თვალებით ვანიშნე ჩემი საწოლიდან ამდგარიყო
-,,არა ჩვენ დღეს გვინდა ზუსტად ამწამს"
-,,ოჰ ჯიჯი როგორ გიძლებს ზეინი" სიცილით ვუთხარი ,,მოკლედ ნაილმა მითხრა რომ ვუყვარვარ" მივაყარე სიტყვები ერთმანეთს
-,,არარსებობს" ,,გამასვენეეეეთ",,მიშველეეთ",,სერიოზულაად",,გულიიი",,თქვესყვარლებო"
-,,აუუ ეხლა გაჩერდიით...მე ვიძინებ და ჩუმად იხმაურეთ" ვთქვი სიცილით...ძლივს დაწყნარდნენ და დაიძინეს გოგოებმა,მაგრამ მე ძილი არ მეკარება სულ ნაილის ნათქვამ მიყვარხარზე ვფიქრობ.ჩემი ტელეფონი აწკრიალსა
უჟმური:პატარავ არ გძინავს?"გამიხარდა რომ მომწერაა
მე:არა
უჟმური:კარგი დამელოდე
მე: რას აპირებ?
უჟმური:დამელოდე.
იმედია რამე სისულელეა არ გაკეთებს,ცოტახანში ფანჯრიდან კაკუნის ხმა მესმის ვაიმეე არარსებობს,უცებ წამოვხტი და ფანჯრისკენ გავექანე
-,,ვაიმეეე"ფანჯარა გამოვაღე,ნაილს კიბე ქონდა მოდგმული და სულელივით იცინიდა
-,,ნაიილ.... ვაიმე....შეენ....ვაიმეეე...ცუდადვააარ" ძლივს ვსუნთქვდი სიცილისგან
-,,რაგაიცინეს,ორიგუნალური ბიჭი გყავს"
-,,ნაიილ...ვაიმეეე"
-,,ჩამოდი ცოტა გავისეირნოთ"
-,,ნაილ პიჟამოთი ვარ"
-,,არაუშვას მეც" გაგვეცინა
-,,ჩუმად იყავი,აქ მარტო კი არვართ რომეო" მოსაცმელი მოვიცვი
-,,ნაილ მე კარებიდან გამოვალ,არვარ შეჩვეული ფანჯრიდან გადაპარვებს"
-,,შენ გგონია მევარ?მხოლოდ შენთვი" სიცილით მითხარა...
ეზოში ჩავდი და დავინახე ნაილი,ცქმუტავდა აქეთ იქეთ დადიოდა და მგონი მღეროდა, ცოტა მივუახლოვდი მინდოდა მომესმა მაგრამ დამინახა და გაეღიმა
-,,უკვე მოხვედი პატარავ?" საყვარლად მკითხა და ჩემთან ახლოს მოვიდა
-,,როგორც ხედავ.ნაილ ცოტახნისწინ შენ მღეროდი?"
-,,მე...ხო,გაიგონე?"
-,,კი,შეგიძლია მიმღერო?" ვკითხე უბრალოდ ძალიან მინდოდა მისი უნაკლო ხმის მოსმენა
-,,ქეითიც ხშირად მთხოვდა მემღერა მისთვის" თქვა და თითქოს სინანულით გააქნია თავი
-,,ქეითი?" დაინტერესებულმა ვკითხე
-,,ისეთი აღარავინაა" კიმაგრამ ხომ იყო,თვითონ თუ არ უნდა მოყოლა არვთხოვ, როცა უნდა მაშინ მეტყვის ალბათ
-,,ჰეიი, პატარავ ხომ არ ეჭვიანობ?" მკითხა და თმები გადამიწია
-,,არავიზე არ ვეჭვანობ,ნაილი კიარვარ" სიცილით ვუთხარი და ენა გამოვიყავი
-,,უკაცრავად მაგრამ შემეახსენეთ ვისი ხარ?" თქვა და ვნებიანად მაკოცა,როგორ შეიძლება არგიყვარდეს როცა ის ისეთი საყვარელი,ისეთი თბილი და მესაკუთრეა
-,,ეხლა გიმღერებ" როცა კოცნას მორჩა მითხრა,ქვემოთ დაჯდა და მის კალთაში მომიქცია,სიმღერა დაიწო და თითქოს ამ სამყაროს მოვწყდით მარტი მე და ნაილი ვიყავით, მთელიძალით მოვხვიე ხელები თითოს არმინდა რომ სადმე გავუშვა,მინდა სამუდამოდ ასე ვიყოთ ჩახუტებულები,ყველაზე მეტად რისიც მეშინია გულისტკენაა და არმინდა რომ გული ნაილმა მატკინოს
-,,ნაილ ზუსტად ის ვიგულისხმე რისი თქმაც საჭირო იყო" ვუთხარი როცა სიმღერას მორჩა
-,,ვერ მივხვდი"
-,,იმ ,,მეც"ში მართლა ის ვიგულისხმე რისი თქმაც საჭირო იყო" გავუმეორე სათმელი.შევატყვე რომ თვალები გაუბრწყინდა და ზუსტად ისე გაიღიმა მე რომ ძალიან მიყვარს....
დილით რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს ჩემით გამეღვიძა,თან ძალიან კარგ ხასიათზე, ეგრევე შევვარდი სააბაზანოში და მომზადება დავიწყე ჩავიცვი:შავი მუხლთან გახეული ჯინსი,თეთრი სვიტრი და თეთრი ფეხსაცმელი,
თმები კოსად ავიწიე და ოთახი დავტოვე,არა მიკვირს გოგოები როგირ ასწრებენ ყოველთვის ჩემზე ადრე მომზადება და გასვლას...პირველი ფიზიკა მაქვს და მრცხვენია ჯეიკს ნახვა,ჩემგამო ნაილმა ლამის ხხვირპირი გაუერთიანა.ფიზიკის ოთახში შევედი,კლასს თვალი მოვავლე მაგრამ ჯეიკი იქ რაიყო,რაღაცნაირად მესიამოვნა მაგრამ როდემდე უნდა გავექცე მაინც მომიწევს ვნახო და ყველაფერი ავუხსნა.მოსაწყენი გაკვეთილი დაიწყო,ვერასდროს ვიტანდი ფიზიკის, საშინლად მკაცრი მაქწავლებელი მასწავლიდა სკოლაში,არავის მომწონდა ეგქალი.უკვე 20 წუთი ვუყურებ მასწავლებელს მაგრამ ფიქრებით სხვაგან ვარ,ნაილზე ვფიქრობ რაიქნება ეხლა?ერთად ვიქნებით?ეხლა რასშვები?ვისთანაა? ეჭვიანი გოგოსავით ვიქცევი მაგრამ რავქნა თვითონ მოდის ესკითხვები თავში.უცებ კარებზე დაკაკუნეს კარები გაიღო და დავინახე ნაილი რომელიც სულელივით იღომოდა,რააცინებს? მის შემხედვარე მეც გამეცინა
-,,უკაცრავად მაგრამ ნინა უნდა გამაყოლოთ" ამბობს ნაილი და ოთახში შემოდის, ყველამ მე შემომხედა
-,,უკაცრავად?" იკითხა ლექტირმა
-,,თქვენი თანხმობა არც მჭირდება, ისედაც წავიყვან" თქვა,ხელი მომკიდა და კარებისკენ გამაქანა,
-,,ნაიილ!რასაკეთებ!გაგიჟდიი?!"ამასობაში გოგოების საპირფარეშოში შევედით ნაილმა კარები გადაკეტა
-,,ნაილ გაგიჟდი?!" სიცილით ვკითხე
-,,ხო ნინა გავგიჟდი" თვითონაც სიცილით მეუბნება, ,,მომენატრე"
-,,ნაილ გუშინ გნახე"
-,,მეც, მაგრამ მენატრებოდი" მოვიდა ვნებიანად მაკოცა,მეც ავყევი ხელი თმებში შევაცურე და ჩემკენ მოვქაჩე,როცა კოცნას მოვრჩით ერთმანეთს უბრალოდ ვუყურებდით,გამეღიმა და ტუჩზე ვიკბინე უბრალოდ როგორ შეიძლება უყუროჯ და არ გაგეღიმოს,როცა მის ულამაზეს თვალებს შემოგანათებს უბრალოდ არ შეიძლება რომ არ გაგეღიმოს,არ შეიძლება რომ არ გიყვარდეს,ყველანაირად სრულყოფილია
-,,პატარავ ასე რატომ მიყურებ?"
-,,მიყვარხაარ,მიყვარხაარ" დავიყვირეე
-,,მეეეეეც" დაიყვირაა ბოლო ხმაზე,ვიცინოდით,ამწამს ყველაზე ბედნიერი ვიყავი,ეს წამო არასდოს დამავიწყდება ჩემს ცხოვრებაში

-,,პატარავ,ყველაზე შეშლილიი შეყვარებულები ვიქნებით"

——————————————-
1020-სიტყვა❤️🧡
ისევ დამაგვიანდა მაგრამ it's ok😂💖
ცოტა რაღაცნაირი თავი გამომივიდა😂❤️რას ფიქრობთ?მოგეწონათ?ცოტა ადრე ხომ რაიყო?ან ცოტა გვიან?თქვენი აზრი მაინტერესებს❤️🧡ხო ნუუ ფოტო ჩემი გაკეთებულია (ისედაც ეტყობა)😂😂მაინც პირველი იყო და მეპარება❤️😍თუ მოგეწონათ დაავოუთეთ და დააკონენტარეთ ❤️

InfinityWhere stories live. Discover now