15

321 30 16
                                    

დილით ნაილის სუნთქვას ვგრძნობ ტუჩებთან რაზაც უნებურად მეღიმება და ტანში სიამოვნების ჟრუანტელი მივლის,გუშინდელი ღამის გახსენებაზე კიდევ უფრო მეღიმება და ისევ ყურებამდე გავიღიმე.ნაილის ძინავს და მშვიდად სუნთქვას.10 წუთი ვუყურებ მის უნაკლო სახეს და თითოეულ ნაწილს ვუთვალიერებ
-,,ნაილ გაიღვიძე რაა" დავიწუწუნე
-,,...." ხმა არგამცა...სახის დაკოცვნა დავიწყე,ჯერ შუბლზე ვაკოცე,მერე ლოყაზე,მერე ტუჩის კუთხეში და ბოლოს ტუჩებზე რაზეც გაეღიმა
-,,ვიცოდი რომ არ გეძინაა" ვუათხრაი სიცილით და მის ზემოდან მოვექეცი და მთელი ძალით ჩავეხუტე
-,,დილამშვიდობისა პატარავ"მითხრა და ნაზად მაკოცა ტუჩებზე
-,,დილამშვიდობისა"ვუათხარი და გავუღიმე
-,,დღეს რამე გეგმები გაქვს?!" მკითხა როცა უკვე წასაწვლელად ვემზადებიდი
-,,ამმ...არა,ნუ იმას თუ არჩავთვლით რომ ჩვეულებრივ ყოველდღე მაგდონადში დავდივართ"ვუთხარი და გადავიკისკისე
-,,ხო პატარავ მაგრამ...ნუუ ვიცი რომ ადრეა მაგრამ მინდა...მინდა რომ ჩემი ოჯახი გაგაცნო."
გაოცებულმა,გახარებულმა და ახალი ამბის გაგებისგან აღტაცებულმა ვერაფერი ვთქვი
-,,არაფერს იტყვი?" მკითხა ნაილმა და ნერვიულად გამიღიმა
-,,ამმ ნაილ...ეს...მართლა ადრე იყო მაგრამ,ძლიან კარგია." ვუათხარი და გულწფელად გავიღიმე,ვიცი რომ მართლა ადრეა,ალბათ ჯერ ამისთვის მზად არ ვარ,მაგრამ ნაილი ჩემ გვერდით იქნება და სანერვიუოც არაფერია.იმედია არაფერია.
-,,კარგი მაშინ დღეს საღამოს წავიდეთ" მოვიდა და ჩემეხუტა ,,მიყვარხარ პატარავ" მითხრა და შუბლზე მაკოცა
-,,მეც მიყვარხარ" ვუათხარი ,,ნაილ წავალ და საღამოსთვის მოვემზადები"
-,,ხო რათქმაუნდა" ბოლოჯერ ვაკოცე და ოთახი დავტოვე.ჯანდაბა მართლა ვნერვიულობ,რომ არ მოვეწონო?არ მიმიღინ?უაზრო ფიქრების გასაფანტად თავი გავაქნიე და გოგოების ოთახში შევედი სადაც ლიზა,ჯიჯი და ბარბარა ლეპტიპში რაღაცას აკეთებდნენ დამინახეს თუ არა ჩემკენ გამოიქცნენ
-,,ნინა ნინაა ნინააა მომენატეეე" თქვა ჯიჯიმ და კისერზე ჩამომეკიდა
-,,ღმერთო ჩემო ჯიჯი გუშინ გნახე,მაგრამ ჯანდაბას მეც მომენატრე" ვუათხარი და ხლელბი მოვხვიე
-,,მეც ჩაგეხუტებიით" დაიძახა ბარბარამ და ჩაგვეხუტა,ცოტახანი შენდეგ ლიზაც გამოგიქცა,ორი წუთი ასე ჩახუტებულები ვიყავით
-,,გოგოებო დავიხრჩვი" დავიყვირე,მაინც არავინ გარყეულა
,,ახალი ამბავი მაქვს" ვთქვი თუ არა სამივე მომშორდა
-,,რამბავი?" სამივემ ერთდროულად იკითხა და ინტერესით სავსე თვალებით შემომხედეს
-,,აამ,ნაილმა მისი ოჯახი უნდა გამაცნოს"
-,,სერიოზულად?ეს ძალიან მაგარია"
მითხრა ლიზამ და გადამეხვია
-,,ხო ვიცი მაგრამ ცოტას ვნერვიულობ"
-,,ვიცი რაგრძნობაცაა,მეც ესე ვიყავი როცა ზეინმა წამიყვანა თავისი ოჯახის სანახავად,უბრალოდ მოდუნდი კარგი?და ცუდზე არიფიქო."მითხრა ჯიჯიმ და მკრთალად გამიღიმა
-,,აბაა რამდენი ხნით მოდიხართ?"იკითხა ბარბარამ
-,,არვიცი ალბათ დღეს საღამოს დავრჩებით და ხვალ წამოვალთ"
-,,მომზადება დაბიწყოთ,დედამთილს თავი ხომ უნდა მოაწონო?!" მითხრა ჯიჯიმ და წარბები აათამშა
-,,ჯიჯი მოკეტე,დედამთელი არმყავს" დავიყვირე და ბალიში გავუქანე
-,,ოჰოო მიფრთხილდი" თვითონაც გამომიქანა ბალიში და ოთხი სულელი დავრბოდით წრეზე და ერთმანეთს ბალიშებს ვურტავდით,ვაღიარებ სასაცილო იყო.
-,,დავიღალე" დავიწუწუნე ,,თან უნდა მოვემზადო" ცოტახანიში სააბაზანოში შევედი,გოგოებს ვთხოვე რამე ნორმალური აერჩაით ჩემთვის ჩასაცმელად,მოვწესრიგდი და ქვემოთ ჩევდი
*
ნაილთან ერთად მანქანაში ვზივარ,სიჩუმეს წყნარი მელოდია არღვევს,რაღაცნაირად გული ცუდს მიგრძნიბს არვიცი რისი ბრალია,ალბათ იმიტომ რომ ცოტა დაძაბული ვარ
-,,რაზე ფიქრობ?" მკითხა ნაილმა და ისე გამიღიმა როგირც მე მიყვარს
-,,ცოტას ვნერვიულობ" ვუთხარი და მეც მკრთალად გავუღიმე
-,,მე შენთან ვარ,ნურაფერზე იღელვებ" ჩემი ხელი მისაში მოიქცია და ნაზად აკოცა,რაზეც ღიმილი ვერ შევიკავე
-,,შენებმა იცინან რომ მივდივართ?"
-,,არა,სიუპრიზს ვუკეთებთ"
ცოტახანში ისევ ნაილი არღვევს სიჩუმეს
-,,ისე გიფიქრია ჩვენს შვილს რას დავარქმევთ?" ამ კითხვის გაგებისას რაღაც არაამქვეყნიური გიგრძენი,სიტყვებით ვერ აღბწერ ისე მესიამოვნა
-,,კი,თუ გოგო იქნება ლილი თუ ბიჭი დეივი" გაეცინა და ჩემს ხელს აკოცა რომელიც ისევ მისაში იყო ახლართული...კიდევ ერთი საათი ვიმგაავრეთ,მთელი გზა არ გავჩერებულვართ ყველაფერზე ვლაპარაკობდით,ჩვენს მომავალზე,ძველ ამბებზე,ბავშვბზე...
კიდევ უფრო შემიყვარდა,თითქოს რაც უფრო მეტ დროს ვატარებ მასთან მით უფრო მიყვარდება...
მე და ნაილი გვერდიგვერდ ხელიხელჩაკიდებულები ვდგავართ ხის მყუდრო სახლთან
-,,დავაკაკუნებ" თქვა ნაილმა,რაზეც უნებურდა ხელი კიდევ უფრო მოვუჭირე ვიდრე აქამდე მქონდა,ნაილი ჩემკენ შებრუნდა,ჩემი სახე ხელებში მოიქცია
-,,ნუ ნერვიულობ კარგი?არ შეგჭამენ"
მითხრა და გაეღიმა
-,,უი მარართლა?როგორ დამამშვიდე" გამეცინა,ნაილმა სწრაფად მაკოცა და კარებზე დააკაკუნა.ცოტახანიში კარები იღება და ვხედავ შუახნის ქერათმიან,ცისფერთვალება მომღიმარ ქალს,ეხლა ვხვდები ვისგან ააქვს ნაილს ესეთი საყვარელი თვალები,ჯერ ნაილს შეხედა მერე მე და თითქოს სახეზე ღიმილი მიეყინა,ჩემმა გულმა საშინლად სწრაფად დაიწყო ცემა
-,,ქ...ქეი"
-,,დედა!"ნაილმ არ არაცადა სიტყვის დასრულება და ხმამაღლა დაუძაცა დედამისს ,,დედა,ეს ნინაა ჩემი შეყვარებული"
-,,სასიამოვნოა ნინა,ნაილის დედა მაურა" მკრთალად გამიღიმა და ხელები გაშალა იმის ნიშნად რომ შემეძლო ჩავხუტებოდი,მეც არ დავაყოვნე და ჩავეხუტე
-,,დედა ვინარის?" გავიგე ვიღაც ბიჭის ხმა,სწრაფად მოვშორდი მაურას.
-,,ვაა ძმაო,რა ქარმა გადმოგაგდო?" გავიხედე და დავინახე ცოსფერთვალება და ასევე ქერათმიანი ბიჭი რომელიც ძალიან გავდა ნაილს,ნაილი და როგორც მივხვდი მისი ძმაა, ერთმანეთს გადაეხვივნენ
-,,ლუკას გავიცანი ჩემი შეყვარებული ნინა" უთხრა ნაილმა და ჩემი ხელი ისევ მისაში ახლართა
-,,ვაუ შენ ძალიან გავხარ ქეი..."
-,,მოდი შევიდეთ სახლში" არ ახალ ლუკას სიტყვის დასრულება ისე გააწყვერინა და სახლში შემიყვნა ნაილმა.რა ჯანდაბა ხდება რისი თქმა უნდათ?ვის ვგავარ?რატომ იძაბაბა ნაილი სახელი ქეითის გაგონემბაზე?საერთოდ ვინაა ქეითი?უუf ეხლა თავი გამისკდება.
-,,მამა გავიცანი ეს არის ნ ი ნ ა,ჩემი შეყვარებული" ჩემი სახელი გამოკვეთა,შუახნის მამაკაცმა თბილისი გამიღიმა და თვითონაც გაშალა ხელები იმის ნიშნად რომ ჩავხუტებოდი მეც ჩავეხუტე მაგრამ მალევე მოვშორდი
-,,ნაილ დაგერეკათ მაინც რამეს მოვამზადებდი" გვითხრა მაურამ როცა მე და ნაილი უკვე დივანზე ვისხედით
-,,დედა სუპტიზის გაკეთება გვინდოდა"
-,,ნინა საყვარელო შენ ნაილის პატარაობის ალბომი დათვალიერე მანამდე მე საჭმელს მოვამზადებ"...
ნაილის პატრაობის ალბომს ვათვალიერებ და სიცილის ვერ ვიკავებ ისეთი საყვარელი და სასაცილო ბავშვი იყო
-,,ნაილ წიწილას გავხარ" სიცილით ვუთხარი და ლოყაზე სწრაფად ვაკოცე,ნაილსაც გაეცინა,ჩემი ასე მისკენ მოტრიალა და ტუჩებზე მაკოცა მეც ავყევი
-,,აჰამ" გავიგე უხერხული ჩახველების ხმა და სწრაფად მოვშორდი ნაილს
-,,ბავშვებო საჭმლი მზადარის" გვითხრა მაურამ.სუფრას შემოვუსხედით მე და ნაილი გვერდიგვერდ დავჯექით
-,,აბა ბავშვებო ერთმანეთი როგორ?სად?როდის გაიცანით? (რა?სად?როდის?) გვკითხა ნაილის მამამ.დიდი ხანი ვლაპარაკობდით ჩემზე და ნაილზე,მერე როგორ გაიცინეს ნაილსი მშობლებმა ერთმანეთი და კიდევ ბევრ რაღაცეებზე,ძლიან საყვარელი არიან,დავახლოვდით,მომეხსნა ის დაძაბულობა რომელსაც ვგრძნობდი...
-,,უღემესი მადლობა,ყველაფერი უფემტიელისი იყო" ვუათხარი მაურას როცა ყველაფერს მოვრჩით
-,,დედა ჩვენ ავალთ და დავისვენებთ" გასძხა ნაილმა ყველას
-,,ღამე მშვიდობისა"ყველა დავემშვიდობეთ და ზემოთ ავედით...
-,,ნაილ ძალიან საყვარლები არიან" ვუთხარი როცა დავწექით
-,,მიხარია თუ ასე ფიქრობ" მითხრა და ჩენკნე დამოიწია
-,,ხომარ გეძინება?"

———————————
925-სიტყვა⭐️
დავბრუნდი💗
კიდევ ვინმეს თუ გახსოვსთ ეს მოთხრობა ძალიან გამიხარდება😄ფ 💗რას ფიქრობთ?მოგეწონათ?💗
თუ მოგეწონათ დაავოუთეთ და დააკონენტარეთ💗მიყვარხართ💗

InfinityWhere stories live. Discover now