chapter 5

10.5K 811 131
                                    

[Zawgyi]

ေရးေတးေတး စကားေျပာသံ တစ္စြန္းတစ္စေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္မနက္ခင္းဟာ က်က္သေရမဲ့စြာ စတင္ခဲ့ရတယ္။ မ်က္ေတာင္ေတြထဲတိုးဝင္လာေသာ ေနေရာင္ျခည္ကိုမ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး တစ္ဖက္လွည့္ေတာ့ မပြင့္တပြင့္မ်က္ခြံေတြၾကား ရင္းႏွီးေနသည့္ပံုရိပ္တစ္ခု။ နံရံကိုမွီရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုလက္ပိုက္ၾကည့္ေနတဲ့သူ။ မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ရင္း ေခါင္းထဲဝင္လာသည္က ညကအျဖစ္အပ်က္ေတြ။

shit. shit. shit. shit. shit

ခပ္ရိုင္းရိုင္းက်ိန္ဆဲရင္း အျမန္ထထိုင္ေသာ္ျငား...

OMG!

တင္ပါးေပၚက စပ္ဖ်င္းဖ်င္းေဝဒနာေၾကာင့္ မ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီး အံႀကိတ္မိတယ္။ ဟိုေကာင့္လက္ခ်က္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ေစာင္းသည္ သူ႔အေပၚထိထိမိမိ က်ေရာက္၏။ သူကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ႏႈတ္ခမ္းစြန္းတို႔ ေကာ့တက္ကာျဖင့္။

"နာေသးလို႔လား?"

မညႇာမတာအားႀကီးနဲ႔ဆယ္ခ်က္မက ရိုက္ၿပီးမွ နာလားေမးေနေသာ ထိုမေအေပးကို ထႏိုင္ရင္ ပိတ္ထိုးပစ္လိုက္ခ်င္တာ။ သို႔ေသာ္ တေငြ႕ေငြ႕ ကၽြန္ေတာ့္ေဒါသက အသိအမွတ္အျပဳမခံရ။ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ လက္ထိုးထည့္ၿပီး ကုတင္စြန္းေပၚလာထိုင္တဲ့ေကာင္ကို သတိလက္လြတ္ၾကည့္ေနမိျပန္တယ္။

"ေနာက္တစ္ခါ မင္းအရိုက္ခံၾကည့္ပါလား"

"ေနာက္တစ္ခါ?"

မ်က္ခံုးတို႔ျမင့္တက္သြားၿပီး တလဲ့လဲ့ေတာက္လာေသာ မ်က္လံုးေတြ... အရမ္းလွတယ္။ မျမင္ရတဲ့အားတစ္ခုက ညႇိုဳ႕ယူေနသလားလို႔ ထင္ရေလာက္ေအာင္ပဲ။ အတန္ၾကာေငးေနမိမွ အသိစိတ္ျပန္ကပ္ကာ ထိုအၾကည့္ေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳရင္း...။

မျဖစ္ဘူး။ အားနည္းခ်က္ေတြ ေလွာင္ရယ္ခံရဖို႔ ကၽြန္ေတာ္မွ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးတာ။ ႀကိဳးစားခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြက ဒီေလာက္နဲ႔ၿပိဳလဲသြားဖို႔ မဟုတ္ဘူးေလ။

"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ?"

ပါးေပၚပြတ္သပ္လာတဲ့ သူ႔လက္ဝါးျပင္က ေႏြးေနရဲ႕။ ျဖည္းျဖည္းထိခတ္ေနသည့္ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္မရင္းႏွီးေသာ ႏူးညံ့ျခင္းတခ်ိဳ႕ ေပ်ာ္ဝင္ေနသေယာင္။ မသိလိုက္တဲ့အခ်ိန္တစ္ခုအတြင္း ထိန္းမရေတာ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ။

Under Control 《kv》Where stories live. Discover now