My lovely neighbor

Σχολείο😒

Μαμά: Χρύσααααα! Ξύπνα! Θα αργήσετε!

Χρύσα: Καλά μαμά!

Παρασκευή είναι και με ξύπνησε από τις εξίμιση. Αλλά εντάξει άμα το σχολείο σου είναι στην άλλη άκρη του χωριού...

Μαμά: Δεν με ακούς που σου μιλάω; Η αδερφή σου είναι είδη έτοιμη!!

Χρύσα: Καλά βρε μαμά σηκώθηκα!

Κατέβηκα κάτω και βρήκα την αδερφή μου να κάθετε στον καναπέ και να παίρνει βαθιές ανάσες.

Χρύσα: Τι έπαθες εσύ;

Πανδώρα: Καλημέρα λέει ο κόσμος!

Χρύσα: Λέγε!

Πανδώρα: Βγήκα έξω να ταίσω τις γάτες και άκουσα την πόρτα των γειτόνων ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ!

Χρύσα: Και εσύ άρχισες να τρέχεις σαν τρελή να μπεις μέσα;

Πανδώρα: Εννοείτε! Δεν είμαι εγώ σαν τον μπρο μας που παρκάρει και την μηχανή στον φράχτη τους!

Δεν σας συστήθηκα, ε; Από ότι κατάλαβατε με λένε Χρύσα, είμαι δεκαέξι χρονών και μένω στο Τρόφορς της Νορβηγίας. Πάω στο δεύτερο καλύτερο σχολείο της περιοχής, παρέα με την ένα χρόνο μελαγύτερη αδερφή μου. Έχω επίσης και έναν αδερφό, τον Ιάκωβο που είναι εικοσιδύο και πηγαίνει κάθε μέρα στην δουλεία του με την μηχανή. Έχω επείσης τρεις γάτες και ένα καναρίνι. Και τεράστιο σπίτι. Και πολλούς φίλους. Άρα θεωρείτε πως είναι τέλεια η ζωή μου; Ε όχι. Το πρόβλημα είναι οι γείτονες μας. Οι Gunnarsens. Η μαμά λέει πως είναι διεστραμμένοι και τρελοί και άλλα πολλά. Και δεν μας αφήνει να έχουμε καμία επαφή μαζί τους. Δεν έχω ούτε εγώ ούτε η αδερφή μου κινητό για να μην επικοινωνήσουν μαζί μας. Δεν επιτρέπεται να περνάμε μπροστά από το σπίτι τους και άμα τους δούμε στον δρόμο να μην τους μιλήσουμε. Φοβερή ζωή έτσι;

Πανδώρα: Άντε ντύσου μπας και φύγουμε γιατί εγώ μόνη μου έξω δεν ξανά βγαίνω.

Χρύσα: Ναι μωρέ γιατί θα σε φάνε.

Πανδώρα: Άντε τελείωνε μικρή!

Χρύσα: Ότι πεις μεγάλη.

Ανέβηκα πάνω και ντύθηκα και μετά κατέβηκα στην κουζίνα και πήρα ένα τσουρέκι.

Πανδώρα: ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΕΙΝΑΙ ΟΚΤΩ!

Χρύσα: Έτοιμη! Οκτώ παρά είκοσι είναι, πάμε!

Δεν πάμε στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά των γειτόνων. Όχι φυσικά. Αυτοί πάνε στο καλύτερο σχολείο. Δεν ξέρω πόσα παιδιά έχουν, μόνο αυτό που μου το είπε η μαμά μου. Και δεν τους έχουμε δει ποτέ. Όμως κάνουν κάτι πάρτυ και βάζουν τραγούδια στο τέρμα και η μαμά παίρνει τον μπαμπά για σεκιούριτι και πάει να τους κάνει παρατήρηση. Έχει καλέσει μέχρι και την αστυνομία. Και μια μέρα ήρθε λέγοντας: λείπουν οι γονείς τους και κάνουν πάρτυ λένε! Και μετά άρχισε να μας λέει πως ήμαστε τυχερές που έχουμε τόσο καλούς γονείς και μας προσέχουν και μπλα μπλα μπλα! Ωχ...φτάσαμε!

Skip μέχρι να τελειώσει το σχολείο.

Και skip μέχρι να φτάσουν στην πόρτα του σπιτιού.

Πανδώρα: Κάτσε δεν βρίσκω τα κλειδιά.

Χρύσα: Τελείωνε κάνει κρύο!

Πανδώρα: Περίμενε καλέ...το βρήκα!

Μπήκαμε τρέχοντας μέσα και έχοντας παγώσει για τα καλά. Και να φανταστείτε πως είναι Σεπτέμβριος ακόμα!

Πανδώρα: Ανεβαίνω να κάνω τα μαθήματά μου. Άμα χρειαστείς κάτι, φώναξε.

Πήγα και εγώ στο δωμάτιο μου και πέταξα την τσάντα μου στο πάτωμα. Ώρα για ξεκούραση λοιπόν!! Άνοιξα τον υπολογιστή που ευτυχώς έχω και έπαιζα friv. Ένα παιχνίδι που τάιζες κάτι γαϊδούρια 😂. Εμ σκύλοβαρέθηκα και κοίταξα το σπίτι των γειτόνων από το παράθυρο. Και τότε είδα....

Νέα ιστορία!!! Πώς σας φαίνεται;;; ❤️❤️❤️