My lovely neighbor

Ο φάκελος

Μάρκους: Σταμάτα να ξεφυσάς επιτέλους, φτάνουμε.

Χρύσα: Σε τι περιπέτειες έχω μπλέξει Θεέ μου... Σε ποια περιοχή σου είπαν πως μένει;

Ο Μάρκους κοίταξε γύρω τους κοιμισμένους επιβάτες και έσκυψε στο αυτι μου.

Μάρκους: Μελβούρνη. Εκεί πάει το αεροπλάνο.

Πέρασε μισή ώρα ησυχίας και επιτέλους φτάσαμε.

Κατεβήκαμε από το αεροπλάνο, βρήκαμε γρήγορα τις βαλίτσες μας και πήραμε ένα ταξί.

Φτάσαμε γρήγορα σε μέρος που νοικιάζουν αμάξια και νοικιάσαμε ένα.

Βάλαμε τις βαλίτσες μέσα και φύγαμε για το σπίτι της.

Χρύσα: Πώς και βρήκες την οδό της;

Μάρκους: Κάτι η μαμά, κάτι ένα παλιό γράμμα που μας είχε στείλει.....

Χρύσα: Αχαμ δεν μας τα είπες αυτά....

Μάρκους: Τι σημασία έχει; Προσπαθούμε να σώσουμε τώρα μια ζωή...

Χρύσα: Και πώς θα πολεμήσουμε ένα πνεύμα;

Μάρκους: Ξέρω γω....εξορκιστή;

Χρύσα: Θα δούμε...

Και επιτέλους φτάσαμε στην οδό που είχε ο Μάρκους.

Κατεβήκαμε από το αμάξι και χτυπήσαμε την πόρτα.

Μια γιαγιά μας άνοιξε.

Γιαγιά: Hey kids what do you want?

Μάρκους: Είστε η γιαγιά της Ådel;

Γιαγιά: Sorry I can't understand you.

Μάρκους: Do you know a girl? Her name is Ådel and she's from Norway.

Γιαγιά: Yes I do. Her house is this...

Μας έδειξε ακριβώς το δίπλα σπίτι.

Χρύσα: Thank you.

Πήγαμε στο δίπλα σπίτι και χτυπήσαμε την πόρτα. Το κορίτσι που θυμόμουν, το κορίτσι της φωτογραφίας άνοιξε την πόρτα.

Μάρκους: Ådel;

Ådel: Ωχ θεε μου! Μάρκους!!

Τον αγκάλιασε. Πίσω της εμφανίστηκε και μια μεγάλη κυρία, λογικά η μαμά της. Μόλις η Ådel άφησε τον Μάρκους, τον αγκάλιασε η μάνα της.

Χρύσα: Γεια σου Ådel.

Ådel: Ώπα η Χρύσα!

Με αγκάλιασε και εμένα.

Ådel: Περασμένα ξεχασμένα όλα έτσι;

Τι να πω και εγώ;

Χρύσα: Ναι καλέ!

Ådel: Τέλεια!

Μάνα: Τι γυρεύεις εδώ Μάρκους;

Χελλοου υπάρχω και εγώ εδώ!;

Μάρκους: Ήρθαμε διακοπές με την Χρύσα από εδώ, και είπαμε να περάσουμε.

Ådel: Ωραία. Θέλετε να πάμε μια βόλτα να σας δείξω την γειτονιά και να μου πείτε τα νέα σας;

Μάρκους: Ναι γιατί όχι;

Φύγαμε από το σπίτι λοιπόν.

Ådel: Ώστε είστε μαζί;

Μάρκους: Ναι.

Ådel: Αχ τι ωραία ταιριάζετε πολύ!

Μάρκους: Ναι....

Ådel: Να σας πω....

Μάρκους: Πες μας.

Ådel: Σήμερα βρήκα ένα περίεργο γράμμα στο κομοδίνο μου...και έλεγε να το ανοίξω με τους δυο επισκέπτες που έρχονται σήμερα.....

Χρύσα: Αμάν!

Μάρκους: Το έχεις μαζί σου;

Ådel: Ναι μισό...

Έβγαλε ένα φάκελο από την τσέπη της.

Μάρκους: Το είπες στην μαμά σου;

Ådel: Χρειάζεται;

Έδωσε τον φάκελο στον Μάρκους.

Ådel: Άνοιξέ τον καλύτερα εσύ.

Ο Μάρκους άνοιξε τον φάκελο και έβγαλε ένα γράμμα από μέσα.

Σταματήσαμε να περπατάμε.

Μάρκους: Εσύ και οι δυο σου επισκέπτες να έρθετε το βράδυ στις δέκα στην αποθήκη κεραμικών της οδού Oldroad. Πρέπει να τελειώσει αυτή η ιστορία....

Ådel: Δεν κατάλαβα....

Της εξηγήσαμε πως ένα πνεύμα θέλει να σκοτώσει την ίδια και όλη της την οικογένεια και δεν μας πίστευε. Ο Μάρκους της έδειξε την φωτογραφία τους και το βίντεο -ή τουλάχιστον ότι είχε απομείνει από αυτό- και βρήκαμε και το άρθρο στο YouTube.

Ådel: Ακόμη απίστευτο μου φαίνεται. Θα πάμε;

Μάρκους: Πρέπει να πάμε. Μήπως καταφέρουμε να σας σώσουμε.

Χρύσα: Χρειαζόμαστε σχέδιο.

Τι λέτε την τελειώνω σήμερα;;;

Επίσης πλέον καμιά ιστορία δεν είναι στην αναμονή, συνεχίζω και το ημερολόγιο μιας ΜΜερ, και το the wrong flight 3 και αυτό. Επίσης και την νέα μου ιστορία, το a night at the trampoline, άμα σας αρέσουν τα τρομακτικά να το τσεκάρετε❤️.

Να την τελειώσω σήμερα αυτή;;