ဒီေန့နဲ့ဆို ယုဖန္မနိုးလာတာ 10ရက္ရွိျပီ
"( ဘယ္ေလာက္ေတာင္နာက်ဥ္သြားလို့လည္းကေလးရာ နိုးလာပါေတာ့ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ့္ရင္ေတြကြဲေနျပီလို့ေတာင္ထင္မိတယ္)
ယုဖန္ မနိုးေသးတဲ့၁ေလ်ာက္လံုး ညီလာခံမွာလည္း အာရံုမရပဲ သက္ပ်င္းသာခ်လို့ေနတယ္ အစားစာေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမဝင္ေတာ့ဘူး ညဆိုလည္းေတာ္ရံုမအိပ္ေတာ့တဲ့ ရွင္း ကိုျကည့္ျပီး က်ိုက္ခ်င္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ ဟိုေန့ကလည္း မနည္းေတာင္းပန္ျပီးအိပ္ခိုင္းလိုက္ရတယ္ သူမေန့ကလည္းမအိပ္ဘူး တေန့ကလညါးမအိပ္ဘူး ျကာရင္သူလဲက်သြားမွာဆိုးရိမ္လာတယ္
"သမားေတာ္
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုယ္ရံေတာ္
"က်ြန္ေတာ့ကို **ျပင္ေပး ျပီးေတာ့ ေရေနြးျကမ္းပါယူခဲ့
" ဟုတ္ကဲ့ပါ
သမားေတာ္ထြက္သြားေတာ့ တံခါးနားမွာသူနဲ့အတူ ရပ္ေနတဲ့ ေဝ့ေအာ္က
"ခုနက သမားေတာ္ကိုဘာေျပာလုိက္တာလည္း
"မင္းေတာ္ေတာ္စပ္စုတာပဲ
"က်ြန္ေတာ္စပ္စုတာဘာျဖစ္လည္း
"အဲ့ေထာ္ေနတဲ့နွုတ္ခမ္းကိုျပန္သိမ္းထား ငါနန္းေတာ္ေတြဘာေတြေရွာင္မွာမဟုတ္ဘူး
က်ြန္ေတာ္ေျပာလိုက္မွ နွုတ္ခမ္းသိမ္းလိုက္တဲ့ကေလးကိုျကည့္ျပီး ေတြးမိလိုက္တာကေတာ့
"(ဒီေကာင္ေလးတက္လည္းတက္နိုင္တယ္)
သမားေတာ္ကေရေနြးျကမ္းနဲ့ေဆးထုတ္လက္ထဲေပးျပီး ထြက္သြားေတာ့ ေရေနြးျကမ္းထဲ ေဆးထည့္ျပီး အေဆာင္ထဲဝင္လာလိုက္တယ္
"ရွင္း
"......
"မင္းယုဖန္ကိုစိတ္ပူတယ္ဆုိတာငါသိတယ္ ဒါေပမယ့္ မင္းကဘုရင္ေလ မင္း၁ခုခုျဖစ္သြားရင္ တိုင္းျပည္အတြက္ အနၱရာယ္မ်ားတယ္
"သိတယ္ ဒါေပမယ႔ ္ သူမွမနိုးလာေသးတာ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလည္း
"ဟူးး အဲ့ဆိုလည္းျပီးေရာ ေရာ့ ေရေနြးေတာ့ေသာက္လိုက္ မင္းလန္းသြားေအာင္လု့ိ
YOU ARE READING
Royal Love is Hurt but sweet
Historical Fiction[မ်က္စိကျမင္တဲ့ အရာကို ဦးေနာက္ကလက္မခံနိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္ နွလံုးသားကအမွန္တရားဘက္ကရပ္တည္ေပးေနမွာပဲ ] *Own Fic *
