က်ြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ထိရပ္ေနမိမွန္း
က်ြန္ေတာ္မသိေတာ့ဘူး ေဝ့ေအာ္ကိုျမင္လိုက္ရတဲ့ တခဏမွာပဲ က်ြန္ေတာ့ေလာကျကီးရပ္သြားခဲ့တယ္
"ဟို ကိုယ္စားလွယ္ျကီး
"အန္ ေအာ္ ေအးေျပာ
"ဓားျပေတြ တိုက္တဲ့လက္နက္ထဲမွာ ဟိုဟာေတြပါလာတယ္
"ဘယ္ဟာလည္း
ထိုလူ့ျကည့္ရတာေျကာက္ေနပံုေပါ္တာေျကာင့္ ျကည့္လိုက္ေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေတြြအမ်ားျကီး
"ဒါဘာလုပ္ဖို့လည္း
"က်ြန္ေတာ္တို့လည္းေသခ်ာမသိပါဘူး
"လက္နက္ေတြနဲ့ ဒီဟာေတြနဲ့ခြဲထားလိုက္
"ဟုတ္
"ခဏ ျပီးေတာ့ အဲ့လူေတြအေျကာင္းသိခ်င္တယ္
"ဟုတ္
"(ေဝ့ေအာ္ ျပန္ေတြ့ျပီေပါ့ ဒီ၁ေခါက္ေတာ့ကိုယ္မင္းကိုရေအာင္ျပန္ေခါ္သြားမယ္)
__________
ရဲမက္၁ဦးရဲ့ စံုစမ္းခ်က္အရ ေဝ့ေအာ္က ျကာဓားျပအဖြဲ့ေခါင္းေဆာင္ရဲ့သားဆိုတာသိလိုက္ရတယ္ ေလာေလာဆယ္ ဓားျပေခါင္းေဆာင္က တျခားေဒသကိုသြားေနတယ္လို့လည္းသိထားတယ္ အဲ့ဒါေျကာင့္လည္းအျကံေဖာ္ဖို့ျပင္ရေတာ့တာေပါ့
"ေစြ့ခုန္
"ဟုတ္
"မင္သားကိုေျပာလိုက္ ငါ ဒီ ၁ပတ္ေလာက္ ျပန္မလာဘူးလို့
"ဗ်ာ
"အဲ့လိုသာေျပာလိုက္ ျပီးေတာ့ ငါမရွိတုန္း ဒီေနရာကို မင္းေသခ်ာေစာင့္ျကည့္ထား
"ဟုတ္
"အဲ့ဆိုငါသြားေတာ့မယ္
သူတို့ ဓားျပေတြရဲ့ တည္ေနရာကိုပါေသခ်ာရထားတာေျကာင့္ သူတို့ဝတ္စံုကိုဝတ္ကာ
"ဘယ္သူလည္း
"ဒီက သခင္ေလးကို ေခါင္းေဆာင္ကစာေပးခိုင္းလို့ပါ
"ဟုတ္လား အဲ့ဆို ဟိုအခန္းထဲသြားလိုက္ပါ
"ဟုတ္
အခန္းဆိုတာထက္ အေစာင့္ခ်ထားတဲ့ တဲေလးထဲဝင္လာလိုက္တယ္ ခ်စ္ရသူကေတာ့ စာပြဲေပါ္မွာ ဟင္ က်ြန္ေတာ့ပံုတူဆြဲထားတဲ့ပံုေတြပဲ ျပီးေတာ့ သူကဘာလို့ ေမာေနပံုေပါက္တာလည္း
YOU ARE READING
Royal Love is Hurt but sweet
Historical Fiction[မ်က္စိကျမင္တဲ့ အရာကို ဦးေနာက္ကလက္မခံနိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္ နွလံုးသားကအမွန္တရားဘက္ကရပ္တည္ေပးေနမွာပဲ ] *Own Fic *
