Man and Wife (Wifely Duties 2) - Published by PHR

Chapter Twenty-Three

CHAPTER TWENTY-THREE

*To forgive, never an easy task.

To forgive, in anger, never possible.

To forgive, with love, hardest but truest of all. *

***

One year ago...

MADALING ARAW na nakauwi si Reeve. Sinadya ni Agatha na hintayin ang asawa dahil nag-aalala din siya para dito.

When Reeve stormed out of the car, tila ito pinagsakluban ng langit at lupa. His shoulders down. His face stoic but his eyes sold his deeply worried soul.

"Reeve..." she softly called him as she opened the door.

He threw his coat and pulled her for tight embrace. "Oh, sweetheart..."

Pinaghalong pagod, galit, at pagkasawi ang tinig nito.

She hugged him back, lightly stroking his back.

"I love you..." she whispered. Sa mga oras na ito, alam niyang iyon ang natatanging mga salitang magpapakalma sa asawa.

Mas humigpit ang pagyakap nito sa kanya. Huminga ito nang malalim. "Sorry for keeping you waiting. Hindi naapula ang apoy hanggang sa tuluyan nang bumagsak ang buong h-hotel," he choked.

The main and very first branch of Monteverde Hotel in Manila caught a fire earlier this evening. Nabalita iyon sa news at ang abala niya nang asawa ay mas naging aligaga pa. And for sure, after this night, lalong hindi niya na makikita ang asawa dahil sa bagong problemang kinahaharap nito.

"Reeve, you should take a rest. Please..."

Tagus-tagusan ang tingin nito nang humarap sa kanya. Wala na ito sa sarili dahil sa pinaghalo-halong pagod at negatibong emosyon. Agatha can feel the tremendous gloom that dispels inside him, it made her down, too.

Pero hindi niya hahayaang malunod din siya doon. Kailangan ni Reeve nang mas matibay na suporta ngayon.

Halos hilahin niya ito paakyat sa kuwarto nila. Mabuti at malalim na ang tulog nina Rainiel, Riana, at Adam. Even their newly born baby, Rade, remained asleep in his crib when they entered inside the room.

Pinaupo niya si Reeve sa gilid ng kama. At saka lang niya napansin ang nadungisan nitong long-sleeved polo at pants. May ilan din itong dumi braso at kamay. Even his used to be shiny black shoes were all covered with dirt.

Lumuhod siya sa harap nito. Inabot niya ang mukha nito. "Reeve, tumulong ka pa ba sa rescue operation kanina?"

"Twelve of my employees got trapped inside. Seven foreign guests. Two Filipinos..." Nasapo ng mga palad nito ang buong mukha. "They all died, Agatha. Hindi sila nailabas bago bumagsak nang tuluyan ang hotel..."

Nangilid ang luha sa mga mata ni Agatha. "It's not your fault, Reeve."

"Properly maintained ang hotel branch na iyon. Hindi malaman kung saan nagsimula ang sunog at paanong lumaki iyon nang ganoon. Bakit hindi gumana ang fire alarm?" tulala na ito habang nagsasalita.

Unang beses sa history ng mga Monteverde Hotels ang nangyari. Ang hotel na bumagsak ay kinokonsidera na ring historical site sa Pilipinas dahil itinayo iyon during the Spanish colonization. At kahit pa naging malago ang hotels ng pamilyang Monteverde, hindi kahit kailan napabayaan iyon.