7.BÖLÜM-Doruk ciddimi,Yoksa espirimi yapıyor?

14.8K 760 117
                                    

BU BÖLÜM BİRAZ SIKICI OLDU.DİĞER BÖLÜM TELEFİ EDECEĞİM İNŞALLAH.UMARIM BEĞENİRSİNİZ.....

İYİ OKUMALAR.

''Evde yoklar galiba.'' dedim son kez zile basarak.Yarım saatden beri kapıyı çalıyorduk ama ne gelen var,Ne giden.''Teyzeni arayıp sor.Neredelermiş.'' dedi Akın bıkkın bir şekilde bana bakarak.Sanki ben burda dikilmeye meraklıyım Allah'ım ya.Birde afra tafra yapıyor.

''Tamam.''diyerek soğuk bir şekilde cevap verdim. ''Of hemen sinirlenme.Şaka yaptım.'' dedi kolumdan tutup beni kendine çekerken.''Sinirlendiğim falan yok.Sanki burda benim yüzümden bekliyormuşuz gibi davranıyorsun.'' dedim yakınarak.''Aslında pek haksız sayılmam.'' dediğinde dirseğimi karnına geçirdim. İnleyerek karnını tutarken bende Teyzemin numarasını tuşlayıp açmasını bekledim...

''Alo, Irmak senmisin?'' Telefonun açılmasıyla teyzemin cırtlak sesini duymam bir oldu.

''Evet teyze benim.Siz nerdesiniz?''  diye sordum.

''Kız burayamı geldiniz yoksa?'' diye sorumu cevaplamak yerine soru sorduğunda gözlerimi devirdim.Hala teyzem değişmemişti.Hep aynı gıcık teyzemdi.Ama çok seviyorum onu ya.İyiki var.

''Evet Denizli'deyiz.Ama siz evde yoksunuz.'' dedim.

''Ya ben iş yerindeyim.Ablamda bir adamla nişanlanıyor oradalar.''dediği an şaşkınlıktan dilim tutulmuştuçAnnem nişanlanıyormuymuş yoksa ben yanlışmı duydum.

''Ne! Annem nişanlanıyormu?Kiminle?Neden benim haberim yok?'' diye bağırdım.Resmen şu anda şoktaydım.Akın bana anlamayan gözlerle bakarken bir dakika diyerek teyzemi dinlemeye başladım.Umarım teyzem şaka yapıyordur.

''Ablam sana küsmüş.Adını bile andırmıyor evde.Sana o yüzden haber vermemi istemedi.Seni pek tınladığı yok yani.'' diyerek acı gerçekleri yüzümü vururken bu kadar açık sözlü olmasına lanet ettim.İnsan bir alıştıra alıştıra söyler.

''İnanamıyorum ya.Şimdi annem nişanlanıyormu?Hemde bu yaşta!'' dedim sıkıntıyla nefesimi verirken.

''Of bırak sen şimdi onu.Neden geldin?'' diye sordu.

''Teyze buraya gel,burda konuşalım.'' dedim.

''Tamam 10 dakikaya oradayım.'' diyerek telefonu kapattı. Hala şaşkınlığımı atamamışken anneme karşı olan sinirim dahada çok arttık.İnanamıyorum ya.Kadın 40 yaşından sonra azdı resmen.

Akın'a olanları anlattıktan sonra Akın şaşkınlığını atana kadar teyzem çokdan gelmişti. Sıkıca teyzeme sarıldım.Onu gerçekten özlemiştim.Ailemdeki tek özlediğim kişi o. ''Irmak,biraz daha sıkarsan nefessizlikten öleceğim.Bırak ya.'' diye cırladı teyzem.

Ona inat daha sıkı sarılınca saçımı tutup çekmesiyle hızla kollarımı ayırdım. ''Şimdi benden biraz uzaklaş.'' dediği an gözlerimi kısarak teyzeme baktım.B uakad rcadı olmak zorundamı.İki adım  gerileyerek bizi sırıtarak izleyen Akın'ın yanına gitiim.

''Hıh bu kadar mesafe iyi.Bu arada hoşgeldin enişte.'' dedi Teyzem Akın'a göz kırparak. Akın kolunu omzuma atıp başıyla teyzeme selam verdi.''Hoşbuldukda benim  ne demen gerekiyor.Baldız falanmı?'' diye sorduğunda Teyzem böğürür gibi bir ses çıkardı.

''Söylemeyin şöyle şeyleri kendimi yaşlı gibi hissediyorum.Her neyse eve geçelim.'' diyerek çantasından anahtarı çıkarıp kapıyı açtı. Bizim geçmemiz için yana kaydı.Bu eve hiç girmek istemesem bile mecburen girdim.Arkamdanda Akın girdi.

LİSE KAVGALARI 2✔️#Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin