Sugar...

Chapter (28)

အခ်ိန္ေတြအကုန္ျမန္လိုက္တာ...
.
.
.
ဘာလိုလိုနဲ႔
.
.
Decemberေတာင္ေရာက္ခဲ့ျပန္ၿပီ...
.
.
.
ဒါဆို မူး နဲ႔မေတြ႔ျဖစ္တာ2လေလာက္႐ိွၿပီေပါ့...

အ႐ိႈက္နက္တစ္ေယာက္ကုတင္ေပၚ၌ေျခခ်ိတ္
ထိုင္ကာေဆးလိပ္ဖြာေနၿပီးအေတြးနယ္ခ်ဲ့ေန
သည္...

ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ခ်စ္ရသူမူးအားမေတြ႔ျဖစ္ေအာင္ေ႐ွာင္ဖယ္ေနရ၍ဘဝဟာေျခာက္ကပ္
လြန္းေသာေၾကာင့္cigaretteကိုအေဖာ္ျပဳေန
ရျခင္းေပသာ...

မယွဥ္ၿပိဳင္ခင္ကတည္းက႐ွံုးမယ္လို႔ႀကိဳသိေနတဲ့
ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုမွာ ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းသာအဓိက ဆိုေသာ
စိတ္ဓာတ္ကိုမထည့္သြင္းႏိုင္...

ဟိုးအရင္တည္းကမူးရဲ႕ေဘးနားမွာ႐ွိေနတဲ့
မင္းထိုက္စံကိုေက်ာ္ၿပီးမူးကငါ့ကိုေရြးခ်ယ္ပါ့
မလား...

ဒါမွမဟုတ္မူးကေယာက်္ားေလးအခ်င္းခ်င္းကို
ျပန္ၿပီးခ်စ္ႏိုင္ပါ့မလား...

2လတာအခ်ိန္ယူခဲ့ၿပီးေပမဲ့လည္းသတိရစိတ္နဲ႔
တမ္းတစိတ္ကလတ္ဆတ္ေနဆဲ...

အခ်င္းခ်င္းေတြ႔တာဘယ္ေလာက္မွမၾကာ
ေသးေပမဲ့ခိုင္မာစြာခ်ည္ေႏွာင္မိသြားတဲ့ဒီႀကိဳးကို
အျပတ္ျဖတ္ပစ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့ကာလမွာပဲ
မူးရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကမ်က္ဝန္းထဲခဏခဏ
ထင္ဟပ္လာတာ...

မူးအခုခ်ိန္ဘာလုပ္ေနလဲသိခ်င္တယ္...

မင္းထိုက္စံဆိုတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔မ်ား႐ွိေနမလား...
.
.
.
႐ွိလဲဘာျဖစ္လဲ...

မင္းထိုက္စံကမူးကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲေလ...
ဘာမ်ားစိတ္ပူေနေသးလဲ...

မူး...
.
.
.
သတၱိမ႐ွိတဲ့ကိုယ့္ကိုပဲေမ့ပစ္လိုက္ပါ...
.
.
.
.
.
.
ကိုယ့္ဘက္ကေတာ့မူးကိုေမ့ပစ္ႏိုင္ပါ့မလားဆို
တာကိုမေသခ်ာေပမဲ့လည္း...

ထိုအခ်ိန္အ႐ိႈက္နက္ဖုန္းျမည္သံၾကား၍
screenကိုမၾကည့္ေတာ့ဘဲခ်က္ခ်င္းေကာက္
ကိုင္လိုက္ရာ...

"ကို.. န...နက္..."

ဖုန္းခ်လိုက္ခ်င္ပါေသာ္လည္းႏွလံုးသားရဲ႕ပင့္
တင္ထားမႈျဖင့္ဖုန္းကိုင္ထားေသာလက္ကဘယ္
ဘက္နားျဖင့္ခြာ၍မရ...