Sugar...

Chapter (35)

"Hak. . .

အဲ့ဒီအစားကြၽန္ေတာ့္ကိုစြန္႔ပစ္လိုက္တယ္
လို႔သာေျပာလိုက္ပါေတာ့လား"

ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကိုတင္းက်ပ္စြာအညႇစ္ခံထားရေသာ
ေၾကာင့္ မူး ပုခံုးသားမ်ားနာက်င္ေနပါေသာ္
လည္းမ႐ုန္းဘဲအံႀကိတ္ကာတင္းခံထား၏။

မူး၏ေရြးခ်ယ္မႈေၾကာင့္ ေၾကကြဲဆို္႔နင့္မႈ
မယံုႏိုင္မႈ ေဒါသမ်ားႏွင့္အတူ ေကြ႔ပတ္ေနေသာ
မင္းထိုက္စံ...
မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ မ်က္အိမ္အတြင္းမွ
ထြက္ေျပးစျပဳရန္ျပင္ေနေသာ စီးေမ်ာရန္ၾကံရြယ္
ေနသည့္မ်က္ရည္စတို႔ကိုအက်ႌစျဖင့္အဆံုးသတ္
ပစ္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္စကားတစ္ခြန္းမ်ွမဆိုေတာ့ဘဲ
အခန္းအျပင္ေျပးထြက္ကာ ကားေသာ့ယူၿပီး
ျခံထဲ႐ွိကားကိုအ႐ွိန္ျမင့္ျမင့္ျဖင့္ဦးတည္ရာမဲ့
ေမာင္းထြက္လာေတာ့သည္...

..................................

ကားလမ္းမထက္တစ္ေလ်ွာက္ ယာဥ္စည္းကမ္းလမ္းစည္းကမ္းမ်ားဦးေႏွာက္ထဲမ႐ွိေတာ့သူတစ္
ေယာက္ အႏၱရာယ္စက္ကြင္းထဲ၌ကားကို
ထင္ရာစိုင္းေမာင္းႏွင္ေနခဲ့၏။

ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အတူကုန္ဆံုးခဲ့တဲ့23ႏွစ္က အစ္ကို႔
အတြက္ဘာမွမဟုတ္ဘူးလား...

Hak...ဒီအေတာအတြင္းငါကိုယ့္ကိုကိုယ္
အထင္ႀကီးခဲ့မိတာပဲ

အစ္ကိုကငါ့အတြက္ပဲလို႔ယံုၾကည္ခဲ့တာ...
.
.
.
တကယ္က...ငါ့မွာဘာမွမ႐ွိဘူးပဲ...

ငါ့အနားကအရာရာတိုင္းက တျခားလူဆီ
ေရာက္ေနခဲ့တယ္...

ေငြေတြ၊ဝါသနာေတြ၊မိန္းမလွေလးေတြမဟုတ္
တဲ့ငါ့ရဲ႕အရာရာ...အစ္ကိုက တျခားလူဆီမွာပဲ...

ArRrrRrrRRrrr......

က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ဟစ္သံတို႔ႏွင့္အတူ
ၿပိဳင္ကားတစ္စီးကဲ့သို႔ျမန္ႏႈန္းျမႇင့္အ႐ွိန္တင္ကာ
မ်က္လံုးေ႐ွ႕႐ွိလမ္းမထက္သို႔အၿပိဳင္အဆိုင္မ႐ွိ
လြတ္လပ္စြာေမာင္းႏွင္ေနရာ...

.............................
❌Doone......❌💢💢💢

သစ္တင္ကားတစ္စီးႏွင့္ကန္႔လန္႔ျဖတ္ဝင္တိုက္
မိကာမင္းထိုက္စံတစ္ေယာက္ကားလမ္းမ
ထက္ေသြးအလိမ္းလိမ္းစီးက်ေနလ်ွက္...
.
.
.
မ်က္ဝန္းတို႔မွာတျဖည္းျဖည္းေလးလံလာၿပီး
အသံမထြက္ႏိုင္ေသာႏႈတ္ဖ်ားထက္မွ"အစ္ကို"
ဟူ၍ျမည္တမ္းကာအေတြးအာရံု၌ပံုရိပ္တခ်ိဳု႕တို႔
ေနရာယူလ်ွက္...