ELEMENTS BOOK 4 Taming Wind (Completed)

Taming Wind Chapter 5

Nang magising si Adam nang sumunod na araw, naramdaman na niya bago pa man niya matiyak na wala na roon si Camille.

True enough, nang pumanog siya sa hagdan ay hindi ang pamilyar na pigura nito ang nakita niya kung hindi ang day maid/caretaker na nag-aasikaso ng bahay na iyon twice a week.

"Sir, may iniwan po sa inyong sulat si Ma'am Camille," magalang na sabi nito

Inabot niya ang maliit na papel at binasa ang maiksing nakasulat doon - 'Sorry I am really bad with goodbyes so I left earlier. Huwag kang mag-alala, klaro ang instruction sa utak ko at susunod ako without deviation. I will forget.'

Muli niyang tiniklop ang sulat. Ilang segundo yata siyang nakatayo roon, just trying to absorb what she said bago siya umakyat sa hagdanan para ihanda ang kanyang gamit pauwi. Ilang oras na drive pa bago siya makabalik ng Maynila. Sapat na panahon iyon para gawin ang bahagi niya ng usapan nila. Hindi dapat maging mahirap iyon.

Ang nangyari ay isang affair na may klarong klarong rules of engagement. He too should forget.

Dalawang araw matapos siyang makabalik ng Maynila, handa na si Adam para sa lingguhang meeting ng Elements. Nasa apat na color-coded folders ang mga misyong ibibigay niya sa mga ito.

Inabutan niya ang apat sa normal ng mga itong puwesto, magkakatabi sa isang mahabang sofa.

"Hi, girls!" Bigkas niya sa usual niya ring pagbati.

"Good morning," sabay-sabay ding tugon ng mga ito.

Sa gilid ng kanyang mga mata ay tiningnan niyang muli si Camille. Itinama niya ang sarili. Kailangan niya ng itigil ang pag-iisip dito bilang si Camille. She was Wind in this place.

Nakapusod ng mahigpit ang buhok nito at wala itong make-up ng araw na iyon. She looked okay. Sa katunayan ay mas kalmado pa nga kaysa kalimitan. O dapat ba siyang mag-alala dahil doon? Hindi malimit magsama sa isang lugar ang salitang kalmado at si Wind.

Muli siyang nag-focus sa jobs at hand. Iniabot ang mga folders sa bawat isa. Diniscuss niya isa't isa ang bawat kaso at pagkatapos ay nag-entertain ng mga katanungan. Hinintay niya ang makukulit na komento mula kay Wind ngunit wala siyang narinig. Tinanggap lang nito ang inutos at nang matapos ang meeting ay tahimik na umalis ito kasabay ng mga kasamahan.

Ilang meetings na ganoon at nagsisimula na siyang ma-bother sa katahimikan nito. Sa palagay niya ay dapat siyang matuwa dahil dalawang missions ang natapos nito ng walang aberya at wala itong ginawang kakaiba. Still, balak niya talagang kausapin ito nang araw na iyon. Pero may balita muna si Rain para sa kanilang lahat na sinabi nito nang kumustahin niya ito.

"Uhm... about that, Adam. Mukhang kailangan kong humingi ng siyam na buwang bakasyon...longer kasi kailangan kong gamitin ang maternity," sabi ni Rain hindi lang para sa benepisyo niya kung hindi para sa tatlo rin.

Napatayo si Wind. Nanlaki ang mga mata ni Earth. At napa-diretso ng upo si Fire.

"Yes, I'm pregnant," nakangiting anunsiyo ni Rain. "Ninang kayong lahat."

Napuno ng excitement ang silid. Sabay-sabay na nagsalita ang tatlo.

"I'm sorry," singit niya. "Nakakalimutan niyo na yata na may policy tayo ukol sa personal na relasyon niyong apat."

"Bawal ang maging magkakaibigan," sabi ni Fire.

Humarap sa kanya si Wind at sa unang pagkakataon mula ng pagbabalik nila ay bakas sa mukha nito ang feistiness na trademark nito sa silid na iyon.

"It's too late for that Adam. We're already friends," anito.

Napabuntunghininga siya. Alam niyang nagsimula ang pagkakaibigan ng mga ito mula pa noong tulungan ni Wind si Rain sa kaso ni Jordan. Matapos iyon, mahirap ng magbalik sa wala ng bumalik sa kawalan ng concern sa isa't isa matapos noon. And he was a reasonable man, after all. Alam niya kung kailan kailangang isuko ang isang bagay. An intelligent man, he also knew how to choose the battles he would win.